Στις 14 Φεβρουαρίου, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης θα δώσει συναυλία στο ΟΑΚΑ και στις 21 του ίδιου μήνα στο Sports Arena της Θεσσαλονίκης. Μισό... απορία: Τι σκέφτεται και τι νιώθει δευτερόλεπτα πριν από τις πρώτες νότες; Έχει άγχος ή αυτοπεποίθηση που περισσεύει; «Σκέφτομαι τα λόγια που θα πω αμέσως μετά το πρώτο τραγούδι, για να βάλω τον κόσμο στο κλίμα και να αποκτήσει από νωρίς μια δυναμική η συναυλία. Αλλά το τι νιώθω είναι άλλη ιστορία. Άγχος, πολύ άγχος, που σε κυριεύει για δευτερόλεπτα και εσύ πρέπει να το αντιμετωπίσεις. Δεν γίνεται να μείνεις ανεπηρέαστος όταν είσαι πίσω και ακούς τον κόσμο να φωνάζει. Ξέρεις ότι ένα λεπτό μετά θα είσαι το σημείο αναφοράς και ό,τι καλό ή κακό συμβεί εσύ θα το χρεωθείς».
Και όταν σου χρεώνουν πράγματα που δεν ευσταθούν; Όπως οι «κιτρινισμοί» ότι ο Χατζηγιάννης γράφει και τραγούδια για σίριαλ ή για διαφημιστικά σποτ και χαλάει την εικόνα του; «Αυτές είναι αστείες απόψεις και δεν μπαίνω στη διαδικασία να ασχοληθώ. Το θέμα είναι να μη φτάσεις στο σημείο να σε συνδέουν με ένα προϊόν και με τίποτα άλλο. Γράφω "χαρωπά τραγούδια" όπως λένε αρκετοί, γιατί υπάρχει και αυτή η πλευρά της ζωής, που θες να περάσεις καλά. Προσωπικά με εκφράζουν κομμάτια που έχουν έρωτα, καψούρα, δράμα και κλάμα, αλλά δεν μπορώ να αρνηθώ ότι υπάρχει και κάτι άλλο πέρα από τα δάκρυα».
Δεν νιώθει καμία κρίση των 30 («Ένας φίλος μου λέει ότι την παθαίνεις στα 31, όχι στα 30. Οπότε έχω λίγο χρόνο ακόμη...»), αλλά καταλαβαίνει πως έχει αλλάξει, έχει ωριμάσει, τόσο ως άνθρωπος όσο και ως καλλιτέχνης. Παλιά ντρεπόταν πολύ, τώρα ντρέπεται λιγότερο («Έρχονται μερικές φορές κορίτσια να μου μιλήσουν, αλλά επειδή ντρέπονται εκείνα και ντρέπομαι και εγώ, τελικά δεν λέμε τίποτα!»), και ενώ πριν από 10 χρόνια είχε ελάχιστους αριθμούς τηλεφώνων στο κινητό του, τώρα έχει δύο... Κινητά. Αλλά μόλις τέσσερις επιστήθιους φίλους («Είναι αυτοί που έχουμε περάσει πολλά μαζί και συνεχίζουν να μη βλέπουν τον Χατζηγιάννη στο πρόσωπό μου, αλλά τον Μιχάλη...»), με τους οποίους θα μιλήσει για τον Ολυμπιακό, θα παίξει playstation (αν και το έχει κόψει τελευταία, γιατί τον εκνευρίζει που δεν μπορεί να τελειώσει τις πίστες στο Assasin' s Creed) και θα τους αναλύσει την πεποίθησή του ότι έπειτα από αυτή τη ζωή υπάρχει κάτι άλλο που μας περιμένει και πως όλοι είμαστε δέσμιοι της μοίρας μας.
Ώρα για θάρρος ή αλήθεια. Είναι το τέλειο παιδί; Το αψεγάδιαστο pop icon; «Για φέρε μου έναν τέλειο... Δεν υπάρχει. Ούτε εγώ είμαι. Έχω κάνει λάθη, έχω αδικήσει ανθρώπους, έχω κάνει υπερβολές, αλλά όλα είναι μέρος του παιχνιδιού. Άλλες φορές τα κάνεις, άλλες αναγκάζεσαι να τα υποστείς εσύ. Το θέμα είναι τι επιλέγεις στο τέλος. Χαίρομαι που πλέον έχω φέρει τη ζωή μου στα μέτρα μου και πάω εκεί που θέλω και όχι εκεί που πρέπει. Και έτσι την απολαμβάνω περισσότερο».