Μια μοναδική αποκάλυψη έκανε η Pamela Anderson. Η σταρ έδωσε συνέντευξη και θέλησε να ανοίξει ένα προσωπικό κεφάλαιο της ιστορίας της: τις φινλανδικές ρίζες της και το όνομα που κάποτε σκεφτόταν να υιοθετήσει.
Η σταρ του Baywatch μίλησε στη Vogue Scandinavia για την καταγωγή της, τις ρίζες της που δεν άφησε ποτέ πραγματικά πίσω της και με τις οποίες τώρα λαχταρά να επανασυνδεθεί. Σε αυτή τη συνέντευξη, η ηθοποιός αποκάλυψε ότι σκεφτόταν εδώ και καιρό να πάρει το επώνυμο του Φινλανδού παππού της, Hyytiäinen. "Ήταν το πιο κοντινό μου άτομο στη ζωή μου", λέει, αναφερόμενη στο αγαπημένο αυτό πρόσωπο που της έδωσε πολύ περισσότερα από μια οικογενειακή κληρονομιά. Αν δεν το έκανε ποτέ, είναι λόγω της καριέρας της. "Θα ήθελα να αλλάξω το όνομά μου, αλλά δεν με αφήνουν", παραδέχεται.
Ο ξυλοκόπος παππούς
Ο Herman Hyytiäinen, ο παππούς της από τον Βορρά, ήταν ξυλοκόπος και ποιητής: ένας άνθρωπος που πίστευε στις νεράιδες, στα πνεύματα του δάσους και στα δέντρα που μιλούν μεταξύ τους. Ένας μαγεμένος κόσμος στον οποίο μεγάλωσε η νεαρή Pamela, όπως αφηγείται η ίδια. Πριν εγκατασταθεί η οικογένειά της στον Καναδά και υιοθετήσει το όνομα Αnderson, o Herman εξακολουθούσε να χρησιμοποιεί το Hyytiäinen. Αυτή η γλώσσα, την οποία η Pamela μιλούσε με άνεση, σταδιακά εξαφανίστηκε όταν πέθανε ο παππούς της, όταν εκείνη ήταν μόλις 10 ετών.
Υπερήφανη για την καταγωγή της
Σήμερα, η Pamela Anderson λέει ότι νιώθει ένα κάλεσμα, μια σχεδόν σωματική ανάγκη να επιστρέψει στη γη των προγόνων της. Ένα ταξίδι που οραματίζεται να μοιραστεί με τους δύο γιους της, τον 29χρονο Βrandon Thomas Lee και τον 27χρονο Dylan Jagger Lee, για να μοιραστεί αυτό το κομμάτι της ταυτότητάς της μαζί τους. "Ήθελα απλώς να πάω, να νιώσω αυτή τη σύνδεση", εκμυστηρεύεται. Με τα λόγια της, αυτή η εξερεύνηση αντηχεί ως μια προσωπική αναζήτηση: "Να μάθω περισσότερα για τον εαυτό μου, να εξερευνήσω αυτή την πλευρά μου. Ίσως αλλάξω το όνομά μου και να συνδεθώ ξανά με τις ρίζες μου". Ένας τρόπος να επανασυνδεθεί με ένα λιγότερο γνωστό κομμάτι της ιστορίας της, ένα κομμάτι της ιστορίας της που πάντα κουβαλούσε με υπερηφάνεια. "Είναι μακρινό, αλλά είναι μέρος του εαυτού μου. Πάντα ήμουν περήφανη που έλεγα ότι είμαι Φινλανδή, ακόμα και πριν καταλάβω τι πραγματικά σήμαινε αυτό".
Πηγή MadameFigaro.gr