Ο Θοδωρής Φέρρης φωτογραφήθηκε για το εξώφυλλο του περιοδικού "Down Town" και παραχώρησε μία συνέντευξη στον Πάνο Ζόγκα.
"Δεν είχαμε κακές σχέσεις με τον πατέρα μου, απλά δεν μιλάγαμε"
Μεταξύ άλλων, ο δημοφιλής τραγουδιστής μίλησε για τη σχέση που είχε με τον πατέρα του κατά τη διάρκεια των παιδικών του χρόνων.
"Δεν υπήρχε επικοινωνία. Από τα 5 έως και τα 12, επικοινωνούσαμε με τον πατέρα μου μία φορά τον χρόνο. Ήμουν κι εγώ από τις χιλιάδες περιπτώσεις παιδιών μεταναστών εκείνης της εποχής, που χώρισαν οι γονείς τους και απομακρύνθηκαν. Δεν είχαμε κακές σχέσεις με τον πατέρα μου. Δεν συνέβη κάτι άσχημο ή οδυνηρό μεταξύ μας. Αλλά δεν μιλούσαμε. Μετά τα 12 μου, αρχίσαμε να αναπληρώνουμε τον χαμένο χρόνο. Άρχισα να πηγαίνω κάθε χρόνο στη Νέα Υόρκη κι έμενα εκεί 4 με 5 μήνες" δήλωσε.
Η ΝΥΧΤΑ
Για το πώς μπήκε στη νύχτα, ο ίδιος ανέφερε: "Το 1998 μπήκα στη νύχτα. Βέβαια, πιο πριν, η μητέρα μου είχε μια μπουάτ στη Θεσσαλονίκη για τέσσερα χρόνια, όπου έλεγα κάποια τραγούδια. Με κριτή, δηλαδή κοινό από κάτω, τον Πάριο, τον Σπανό, και άλλους. Φίλοι της μάνας μου που ερχόντουσαν.
Όχι, δεν ένιωθα κάτι. Δεν είχα κάποιο τρακ. Ήμουν ένα παιδί 13 χρόνων, είχα μεγαλώσει σ’ αυτό το περιβάλλον, και αυτοί ήταν οι φίλοι της μαμάς μου. Μου φαινόταν απόλυτα φυσιολογικό το να βγαίνω και να τραγουδάω σ’ αυτούς τους ανθρώπους. Για μένα ήταν μια ακόμη μέρα. Κατά κάποιον τρόπο όλα αυτά τα μεγάλα μεγέθη ήταν στην καθημερινότητά μου, στο σπίτι μου. Δεν ήταν οι μύθοι που μπορεί να είναι για κάποιους άλλους".
Ο Θοδωρής Φέρρης συνέχισε λέγοντας: "Και βλέποντάς το τώρα, ίσως αυτό να ήταν αρνητικό για τη δουλειά που κάνω τώρα, εννοώ στη νύχτα, στις πίστες. Πρέπει να διψάς. Να διψάς για αίμα. Και εγώ δεν είχα καμία τέτοιου είδους δίψα. Και πρέπει να βάλουμε και στην εξίσωση τον πατριό μου, που ήταν ένας από τους καλύτερους πιανίστες. Και μπήκε στη ζωή μου όταν ήμουν 7 χρονών, όταν παντρεύτηκε τη μητέρα μου. Οπότε, η μουσική και οι άνθρωποί της δε θα μπορούσαν να εντυπωσιάσουν ένα παιδί. Η μόνη δίψα που είχα ήταν το να τραγουδάω. Κι επειδή αυτό συνέβαινε, όταν ήρθε η επανάσταση της εφηβείας δούλεψε εντελώς αντίστροφα".
"ΜΑΛΛΟΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΚΔΙΚΗΘΩ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ"
Για την επανάσταση που έκανε στην εφηβεία του, ο Θοδωρής Φέρρης δήλωσε: "Στην εφηβεία ήθελα να αποποιηθώ ό,τι πήρα από το σπίτι μου. Το πιάνο, την κιθάρα, τη ζωγραφική, το ρεπερτόριο, όλα. Ήθελα να τα αποδημήσω. Μάλλον ήθελα να εκδικηθώ τη μητέρα μου. Μου έλεγε να μάθω κιθάρα, της έλεγα θα μάθω να σερβίρω. Δεν είναι περίεργο για έναν έφηβο.
Κάθε άνθρωπος στην εφηβεία θέλει να επαναστατήσει ενάντια σε όλα αυτά που είχε στην παιδική του ηλικία. Στην ουσία προσπάθησα να καταστραφώ και παραλίγο να το πετύχω. Ευτυχώς κάτι στο τέλος με επανέφερε και άρχισα να δουλεύω το ‘99 πάλι στο τραγούδι. Αλλά αυτή τη φορά σε μεγάλες πίστες".