Ένα βίντεο που αναλύει τις σκέψεις της σχετικά με τους λόγους που μια straight γυναίκα μπορεί να θέλει για σχέση έναν άντρα που φέρεται σκληρά, δημοσίευσε η Σοφία Μουτίδου στο YouTube κανάλι της, με τη γνωστή ηθοποιό να αναφέρεται στον κύκλο της κακοποίησης που περνά από γενιά σε γενιά.
Η σκυτάλη που περνούν οι γονείς στα παιδιά
Όπως εξήγησε η Σοφία Μουτίδου, σε αρκετά σπίτια υπήρχαν ποικίλες μορφές κακοποίησης, που μπορεί να ξεκινούσαν από τη σωματική μέχρι και την ψυχολογική με την υπόσταση της υποτίμησης. Η ίδια συμπλήρωσε ότι "Επειδή είμαστε από δεινές οικογένειες. Είμαστε μεγαλωμένοι σε χρόνια που η εκπαίδευση ήταν πάρα πολύ χαμηλή και ανύπαρκτη συγκεκριμένα, στους δικούς μας γονείς, είναι δύσκολο να προερχόμαστε από σπίτια, τα οποία ήταν εκπαιδευμένα, ψιλιασμένα και πολιτισμένα σε ένα βαθμό που να μας μεταδώσουν μια υγιή σκυτάλη. Η σκυτάλη που μας έδωσαν εμπεριείχε την αγάπη όπως την όρισαν αυτοί οι άνθρωποι. Όπως μπόρεσαν αυτοί οι άνθρωποι να την εκφράσουν. Δεν υπάρχει κατηγόρια στη θεραπεία. Δεν υπάρχει το να 'ρίξουμε' σε κάποιον κάτι. Υπάρχει μόνο η αιτιολόγηση, να μάθουμε το γιατί".
Στο ίδιο πλαίσιο, συμπλήρωσε πως "Αυτοί οι άνθρωποι με τη δική τους σειρά, γιατί μεγάλωσαν όπως μεγάλωσαν, σου μετέδωσαν μια συγκεκριμένη σκυτάλη, η οποία πέρα από την αγάπη όπως την εννοούσαν αυτοί, όπως την έμαθαν, εμπεριέχει πάρα πολλά τοξικά σχοινιά. Αυτή η αγάπη είναι δεμένη με πάρα πολλά τοξικά σχοινιά. Αυτά τα τοξικά σχοινιά εσύ έμαθες, αυτά εμπιστεύεσαι. Και έτσι ερχόμαστε σε ένα πρότυπο που ενώ ξέρουμε ότι θέλουμε το αντίθετο, δηλαδή λεκτικά και σαν σκέψη ξέρουμε ότι: Δε θέλω κάποιον να με υποτιμάει. Το έχω δει, δεν μου αρέσει. Το έκανε ο πατέρας μου στη μάνα μου ή η μάνα μου στον πατέρα μου και δεν μου αρέσει. Δεν μου αρέσει να με υποτιμούν ούτε θέλω αυτό το πράγμα και να είναι ο άλλος παρτάκιας. Δε θέλω να μεγαλώσω σαν το σπίτι που ήμουν".
Ο σύντροφος που ενδέχεται να ψάξουν οι γυναίκες
Επιπλέον, η Σοφία Μουτίδου υπογράμμισε ότι "Ενώ λεκτικά το ξέρουμε, συναισθηματικά είμαστε δεμένοι με κάτι άλλο. Με αυτό που είδαμε και δεν το θέλουμε, ενώ ξέρουμε ότι δεν το θέλουμε, σαν συναίσθημα τραβιόμαστε προς τα εκεί. Για αυτό και πολύ συχνά τα καλά παιδιά μένουν 'στο ράφι'. Τα καλά παιδιά μένουν παραπονεμένα, αντίστοιχα υπάρχουν και κορίτσια. Τα αγόρια λένε 'Μα εγώ είμαι και τρυφερός, ευγενικός, συνεπής, καθαρός. Αλλά σαν να τις ξενερώνω τις γκόμενες. Θέλουν τον φίλο μου που είναι τσογλάνι. Τι συμβαίνει; Τι δεν πηγαίνει με εμένα καλά;' Με εσένα όλα πηγαίνουν καλά, απλά είμαστε εκπαιδευμένοι με ένα συγκεκριμένο πρότυπο και δεν ξέρουμε πώς να εκπαιδευτούμε σε ένα άλλο. Βγαίνουμε στην ενήλικη ζωή προπονημένοι από μικροί σε διάφορα μοτίβα και στίβους που εμπεριέχουν μέσα κακοποίηση".