Μία συζήτηση είχαν εκτός τηλεοπτικού αέρα η Φαίη Σκορδά και οι συνεργάτες της στην εκπομπή "Buongiorno" το πρωί της Τρίτης.
Η παρουσιάστρια του Mega μοιράστηκε ότι εκείνη και η ομάδα της μιλούσαν στο διάλειμμα της εκπομπής για το ενδεχόμενο απόκτησης παιδιού.
"Θα μπορούσα να γίνω μαμά αγκαλιάς"
Αρχικά, η Φαίη Σκορδά απευθύνθηκε στην Κατερίνα Ζαρίφη και είπε: "Κάναμε μία κουβέντα τώρα στο διάλειμμα, δεν ξέρω Ανδρέα αν το πρόλαβες, θέλεις παιδιά;".
Η Κατερίνα Ζαρίφη από τη μεριά της, απάντησε λέγοντας: "Βέβαια θέλω, τα αγαπώ. Λέγαμε στο διάλειμμα για παιδιά, πότε είναι η κατάλληλη στιγμή κι αν το θες πραγματικά. Ναι, αν μου προέκυπτε, εννοείται. Τα λατρεύω τα παιδιά, πεθαίνω. Όχι παιδί κοιλιάς και παιδί αγκαλιάς. Δεν είναι μόνο μαμά κοιλιάς αλλά και μαμά αγκαλιάς θα μπορούσα να γίνω, εννοείται".
"Η αγάπη είναι αγάπη"
Στη συνέχεια, η Φαίη Σκορδά έθεσε την ίδια ερώτηση στον Δημήτρη Ουγγαρέζο.
Ο γνωστός παρουσιαστής ανέφερε: "Ναι, θα μπορούσα να γίνω μπαμπάς αγκαλιάς. Η αγάπη παιδιά δεν μεταφέρεται και μεταδίδεται αυστηρά σωματικά. Η αγάπη είναι αγάπη. Απέναντι στους ανθρώπους, απέναντι στα παιδιά"
Τότε, η Κατερίνα Ζαρίφη σχολίασε χαριτολογώντας: "Τρέμω σε έναν μικρό Ουγγαρεζούλη" .
Η Φαίη Σκορδά δήλωσε κλείνοντας: "Πω πω, πολύ συγκινητικό".
Η ΕΞΟΜΟΛΟΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΖΑΡΙΦΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ
Αξίζει να αναφέρουμε ότι η Κατερίνα Ζαρίφη μίλησε για ένα ακόμα προσωπικό της θέμα, την απώλεια του πατέρα της, σε πρόσφατη συνέντευξή της στο περιοδικό "ΟΚ!".
"Ο πατέρας μου διαγνώστηκε με καρκίνο του πνεύμονα στις 25 Μαρτίου 2013, μία μέρα πριν από τα γενέθλιά μου. Έφυγε από τη ζωή τέσσερις μήνες μετά, στις 20 Ιουλίου. Εκείνη την περίοδο έπρεπε να φεύγω από την εκπομπή της Ελένης και να τον πηγαίνω για χημειοθεραπείες. Ο πατέρας μου δεν ήξερε από τι νοσούσε. Δεν έπρεπε να το μάθει" είχε δηλώσει.
Η ίδια είχε αναφέρει επίσης: "Η καλή ψυχολογία θα τον βοηθούσε. Ήθελα να βγαίνω στο γυαλί και να με βλέπει χαρούμενη. Έπρεπε να παίζω αυτό το θέατρο. Ο μόνος χρόνος που είχα να παθαίνω συντριβή ήταν στον θάλαμο αναμονής της χημειοθεραπείας. Έχουν περάσει δώδεκα χρόνια από όταν έφυγε από τη ζωή. Τους ανθρώπους όμως που αγαπάς βαθιά τους έχεις κάθε μέρα μέσα σου. Ο πόνος γλυκαίνει αλλά δεν εξαφανίζεται ποτέ".