Καλεσμένος της Νάνσυς Ζαμπέτογλου και του Θανάση Αναγνωστόπουλο στο "Στούντιο 4" ήταν ο Γιώργος Σαμπάνης το απόγευμα της Παρασκευής.
ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ
Μεταξύ άλλων, ο Γιώργος Σαμπάνης αναφέρθηκε στη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004: "Το 2004 ήταν μια περίεργη χρονιά για εμένα. Ήμασταν στην χρονιά των Ολυμπιακών Αγώνων. Όλοι ονειρευόμασταν ότι θα πιάσουμε ένα οποιοδήποτε όριο να τρέξουμε με την ομάδα της σκυτάλης ή να είμαστε σαν αναπληρωματικοί στο Ολυμπιακό χωριό. Είχα ένα ατύχημα εκείνη τη χρονιά και δεν θα έτρεχα στους Ολυμπιακούς. Χτύπησα το πόδι μου και ουσιαστικά έσπασα το μετατάρσιο κάτω. Οπότε αυτός ο τραυματισμός έκλεισε κάθε πιθανότητα συμμετοχής μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είχε πεθάνει ο παππούς μου τότε, ο οποίος ήταν ήρωας για εμένα και μεγάλη επιρροή στη ζωή μου. Οπότε μπήκε σε δεύτερη μοίρα το αίσθημα της πίκρας, γιατί γίνανε την ίδια ημέρα, ο τραυματισμός και ο θάνατος του παππού μου. Τυχαία…".
Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας: "Από αφέλεια και χαζομάρα δεν ήθελα να συμμετάσχω. Στον Παπαϊωάννου δεν μπορείς να πεις εύκολα όχι. Είχα πει ότι υπολογίζω ότι θα είμαι στην ομάδα και ότι θα τρέχω. Τελικά ήρθε ο τραυματισμός και ήταν ευγενέστατος και μου έδωσε μια ευκαιρία παρότι ήμουν τραυματίας. Κάτι είδε. Μου έδωσε το χρόνο της προσαρμογής και πήρε το ρίσκο ότι μπορεί να έτρεχα μετά από ένα μήνα…", πρόσθεσε, ωστόσο τόνισε: "Είναι κάτι που θα το δείξω στα παιδιά μου. Είμαι περήφανος που συμμετείχα σε αυτή την τελετή. Είναι και η πιο όμορφη τελετή".
Η απώλεια του παππού του
Σε άλλο σημείο, ο Γιώργος Σαμπάνης μίλησε για την απώλεια του παππού του: "Στην πρώτη μου επαγγελματική εμφάνιση τραγούδησα με τους Onirama, σε νυχτερινό μαγαζί της Αθήνας, 18 Γενάρη 2009. Το θυμάμαι γιατί εκείνη την ημέρα πέθανε ο παππούς μου. Την πρώτη φορά που πήγα να τραγουδήσω, παιδιά, είχε πεθάνει ο παππούς μου την ίδια ημέρα. Ήταν ό,τι χειρότερο στη ζωή μου".
Ο ίδιος πρόσθεσε: "Απίστευτο. Απίστευτο! Τραγούδησα όμως κανονικότατα, δεν μπορούσα να κάνω και αλλιώς. Ήταν η πρώτη μου δουλειά. Δεν είχα άλλη επιλογή. Πολύ άγριο πράγμα, βαρύ πολύ, πολύ άσχημη εμπειρία αλλά τι μπορείς να κάνεις; Είχα δουλειά, ήταν η πρώτη μου δουλειά, η πρεμιέρα. Τι να έλεγα "όχι δεν έρχομαι, πέθανε ο παππούς μου”; Επίσης, ήμουν ένας πανάγνωστος που απλά άνοιγε πρόγραμμα. Δεν ήμουν δηλαδή κάποιος που κουνάει τις αλυσίδες για να γίνουν τα πράγματα όπως τα θέλει ή κινεί τα νήματα, που λέμε. Δεν θα την ξεχάσω ποτέ εκείνη την ημέρα για πολλούς λόγους".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
