*IRL / In Real Life / Τα πιο διάσημα πρόσωπα της χώρας χωρίς ρόλους, σενάριο και φίλτρα. Πίσω από το φως, υπάρχει πάντα κάποιος που απλώς ζει.
Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου είναι ο άνθρωπος που το όνομά του έγινε συνώνυμο της τηλεοπτικής αμεσότητας και επιτυχίας. Στα 30 χρόνια που βρίσκεται στην τηλεόραση δεν μετρά ούτε μία ηχηρή αποτυχία ενώ το αποτύπωμά του έχει τη σφραγίδα της ολοκλήρωσης.
Είναι λαλίστατος, με τελείως υποκειμενικές απόψεις, για τις οποίες δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Αγαπάει πολύ την τηλεόραση, είναι επαγγελματίας παρουσιαστής και δεν του αρέσει να τον χαρακτηρίζουν δημοσιογράφο – πολύ απλά επειδή δεν είναι δημοσιογράφος. Είναι από τα ελάχιστα άτομα στην τηλεόραση που επιμένουν να τονίζουν πως είναι παρουσιαστές, τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Και πιστέψτε με, αν έχεις το βιογραφικό του Γρηγόρη Αρναούτογλου, είναι πολύ αυτό από μόνο του. Έτσι κι αλλιώς είναι από τους ανθρώπους που του αρέσει η τηλεόραση και παλεύει για να καλυτερεύει εκείνη ως μέσο, ασχέτως της εμπλοκής του με τις εξελίξεις. Θα σου πει, λόγου χάρη, πως πρέπει να υπάρχει το "Πάμε Πακέτο" επειδή κάνει καλό στην ελληνική κοινωνία. Δεν τον αφορά, δεν θέλει να το παρουσιάσει. Στο λέει γιατί πιστεύει πως με αυτόν τον τρόπο θα κάνει καλό στην τηλεόραση και τον κόσμο της.
Εκτός κάμερας είναι ένας πολύ κανονικός άνθρωπος. Άνδρας, ευρισκόμενος στο κατώφλι της 6ης δεκαετίας της ζωής του, έχει κατακτήσει το δικαίωμα να ομιλεί. Ανοιχτά, χωρίς φίλτρα, χωρίς να ζητά άδεια από κανένα. Για αυτό και στις εκπομπές του δεν παίρνει ακριβώς συνέντευξη, συνομιλεί με τους καλεσμένους του. Του εκφράζουν κάτι και αυτός απαντά, προβληματίζεται, κριτικάρει. Πάντα με μέτρο και ευγένεια. Είναι ο πιο άμεσος άνδρας παρουσιαστής της ελληνικής τηλεόρασης και αυτό είναι το μεγαλύτερο επίτευγμά του. Με το σπαθί του. Ο κόσμος τον αγαπά γιατί είναι "ο Γρηγόρης", όχι ο Αρναούτογλου.
Τα τελευταία αρκετά χρόνια στη ζωή του είναι σταθερός, στο πλευρό της Νάνσυς Αντωνίου. Η παρουσία της στη ζωή του έχει φέρει ασφάλεια. Και αυτό φαίνεται παντού: στις δουλειές του(ς), στον δημόσιο λόγο του, στη ζωή του, στις αναφορές του σε εκείνη. Άλλωστε, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου δεν έκρυψε ποτέ πως η παρουσία μιας γυναίκας που σέβεται και εκτιμά στην καθημερινότητά του είναι κινητήριος δύναμη. Άλλωστε, είναι ένας άνδρας που μεγάλωσε στα 90s και εύκολα αντιλαμβάνεσαι πόση σημασία μπορεί να δώσει στο ωραίο φύλο.
Η σχέση του με τον γιο του, τον Αναστάση, είναι προστατευμένη. Δεν θα τον δεις να τον εκθέτει, παρόλο που δεν κρύβεται και δεν αποφεύγει να μιλήσει με σεβασμό και μέτρο για τις στιγμές που περνούν μαζί. Είναι περήφανος για τον γιο του. Αλλά ξέρει πολύ καλά πως ο διάσημος -και υπόχρεος για δημόσια παρουσία- στην οικογένεια είναι μόνο ο ίδιος και κανένας άλλος.
Αλί κι αν τον τσαντίσεις. Ο Αρναούτογλου, αν ξινίσει με κάτι, το λέει, το θυμάται, επανέρχεται σε αυτό ακόμα και μετά από καιρό. Δεν ξεχνάει εύκολα, παρόλο που αυτό δεν σημαίνει ότι δεν συγχωρεί. Έχει τη φήμη του παραπονιάρη, γιατί όταν χαλαστεί με κάτι, άμεσα θα το εκφράσει. Μανουριάζει, ενδεχομένως και μόνος του. Χωρίς απαραίτητα να υπάρχει καβγάς με τον άλλο. Αν αυτό αφορά και τα επαγγελματικά του, εκεί να δείτε πόσο εύκολα θα αντιδράσει. Όχι για να στην πει, όχι για να βγει από πάνω. Κυρίως γιατί τον πνίγει το δίκιο του. Δεδομένου πως αγαπά κιόλας πολύ τη δουλειά του, το δίκιο του το εκφράζει πολύ έντονα. Και αυτό, χωρίς να λέει πως είναι "κακό", είναι αρκετά ηχηρό. Θα το καταλάβεις όταν μανουριάσει. Δικαίωμά του. Επίσης, δεν συμπαθεί τους ανώνυμους επικριτές του, ειδικά στο Διαδίκτυο. Δεν τον έχω δει περισσότερο στραβωμένο από τη στιγμή που θα αναφερθεί σε άδικα σχόλια για δημόσια πρόσωπα που αναρτώνται από ανώνυμα προφίλ με μόνο σκοπό τη δημόσια, υποκειμενική και ενδεχομένως ψευδή διαπόμπευση κάποιου.
Αν υπάρχει κάτι που δεν μ' αρέσει στον Αρναούτογλου, ως προσωπικότητα αλλά και ως επαγγελματική τηλεοπτική αισθητική, είναι το αίσθημα της παρέας. Ο Γρηγόρης θέλει πάντα να μοιάζεται κάτι με έναν ακόλουθο, έναν άνθρωπο που λειτουργεί σαν αντηχείο αυτών που λέει. Όχι και να διαφωνεί, δεν έχει αυτό το περιθώριο. Μπορείς να το καταλάβεις αυτό αν τον ακούσεις στο ραδιόφωνο. Δεν του αρέσει να τον πρήζεις με την αντίθετη άποψη.
Για να είμαστε ειλικρινείς, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου θα ήταν ένας εντελώς διαφορετικός άνθρωπος αν μπορούσε να βγει νικητής στη μάχη με τα κιλά του. Ζόρια δεν τραβάει, αλλά είμαι σίγουρος πως μιλάει τόσο πολύ για τα κιλά και τα θέματα της υγείας του, απλά για να τα ξορκίσει. Η εικόνα του τον αδικεί και νιώθω πως θα ήθελε ιδανικά να τη διορθώσει, αλλά του είναι πραγματικά δύσκολο. Και τον δυσκολεύει σε πολλά. Ακόμα και στο χιούμορ που μπορεί να κάνει, όσο αυτοσαρκασμό και αν κάνει, όσο περιθώριο και αν σου αφήνει να πεις ό,τι θες.
Εν κατακλείδι, ο Γρηγόρης Αρναούτογλου είναι πραγματικά ένας καλός άνδρας της τηλεόρασης. Είναι έντιμος σε κάθε του συναλλαγή. Δίνει ευκαιρίες, παρουσιάζει ποιοτικά και επιτυχημένα προγράμματα, προστατεύει τον εαυτό του και τους ανθρώπους του. Εχει τα αρνητικά, αλλά και ποιος είναι τέλειος; Και μπράβο του, γίνε σαν τον Γρηγόρη.