Δημήτρης Γιαννέτος: "Μεγάλωσα σε ένα χωριό, όπου 25 χρόνια πριν η gay κοινότητα δεν είχε τη σημερινή αποδοχή"

"Οι λέξεις "κομμωτήριο" και "κομμωτής" φάνταζαν κάπως παράξενες τότε" δήλωσε ο γνωστός hairstylist

ΓΡΑΦΕΙ: YUPIII TEAM

Μια αποκαλυπτική συνέντευξη στη δημοσιογράφο Μαρία Λεμονιά και το περιοδικό "Gala" παραχώρησε ο Δημήτρης Γιαννέτος, μιλώντας για το δύσκολο ξεκίνημα στην καριέρα του ως κομμωτής, την κλειστή κοινωνία στην οποία μεγάλωσε που η gay κοινότητα δεν ήταν αποδεκτή αλλά και τα σημερινά του βήματα στο Hollywood.

Ο δημοφιλής hairstylist ανέφερε αρχικά πως "Ο πατέρας μου ήταν οδηγός φορτηγού και επομένως στο σπίτι μας δεν είχαμε καμία σχέση με σταρ και μόδα. Από μικρός όμως ασχολούμουν με τα μαλλιά μου και το μοναδικό εργαλείο που είχα για τη φροντίδα τους ήταν ένα μικρό πιστολάκι. Όταν πήγα στη σχολή, άκουγα τους συμμαθητές μου να διηγούνται τις οικογενειακές τους ιστορίες με κάποιον από τους γονείς τους που ήταν κομμωτής κι έλεγα: 'Θεέ μου, πού πάω;' Ευτυχώς, στον δρόμο μου βρέθηκε μια καθηγήτρια που με ενθάρρυνε λέγοντας: 'Αυτοί που δεν ξέρουν τι χρώμα έχει μια χτένα γίνονται οι καλύτεροι κομμωτές'. Αυτό μου έχει μείνει".

Στο ίδιο πλαίσιο συμπλήρωσε ότι "Μεγάλωσα σε ένα χωριό, όπου 25 χρόνια πριν η gay κοινότητα δεν είχε τη σημερινή αποδοχή. Όταν ξεκίνησα ψυχανάλυση, αντιλήφθηκε ότι πρέπει να επιλέξω ένα επάγγελμα που να ευχαριστεί εμένα κι ας μην είναι κοινωνικά αποδεκτό. Είπα ψέματα στον πατέρα μου ότι ήθελα να ανοίξω ένα μπαρμπέρικο. Οι λέξεις "κομμωτήριο" και "κομμωτής" φάνταζαν κάπως παράξενες τότε".

Μιλώντας στη συνέχεια για την επιτυχημένη πορεία που έχει τα τελευταία χρόνια στην Αμερική, αναλαμβάνοντας τις μεγαλύτερες star, ο Δημήτρης Γιαννέτος τόνισε πως "Αν δεν δουλέψεις σκληρά κι αν δεν είσαι επικεντρωμένος σε αυτό που κάνεις, δεν διακρίνεσαι στην Αμερική, όπου έχεις να ανταγωνιστείς χιλιάδες. Οι πρώτες αγωνίες αφορούν το να γίνεις γνωστός, να αναγνωριστείς. Έπειτα, ο αγώνας γίνεται ακόμη πιο δύσκολος, γιατί πρέπει να κρατηθείς στην κορυφή, αφού κανένας δεν σου χαρίζεται. Είναι εύκολο στο Hollywood να χάσεις την ισορροπία σου, αν πιστέψεις ότι είσαι αναντικατάστατος. Λάθος! Πάντα θα βρεθεί κάποιος άλλος να πάρει τη θέση σου, αν έχεις πάψει να θεωρείσαι απαραίτητος. Εγώ, ευτυχώς, δεν ξεχνώ ποτέ από πού ξεκίνησα"