Ο Μιχάλης Χατζηγιάννης παραχώρησε συνέντευξη στη διαδικτυακή εκπομπή του Σπήλιου Φλώρου "Δεν παίζει άγχος".
Ο γνωστός τραγουδιστής περιέγραψε πώς βίωσε και διαχειρίστηκε τη μεγάλη επιτυχία στην καριέρα του, η οποία ήρθε όταν εκείνος ήταν μόλις 19 ετών.
"Η μεγάλη επιτυχία είναι ευλογία, αλλά είναι και δοκιμασία. Είναι ένας προβολέας με πολύ δυνατό φως, ο οποίος πέφτει πάνω σου, σε τυφλώνει και πολλές φορές δε βλέπεις τα πράγματα στην πραγματική τους διάσταση. Αυτό είναι ένα τίμημα γιατί, μέσα σε αυτή την ασάφεια, μέσα σε αυτό τον φρενήρη θυμό, χάνεις φίλους, οι σχέσεις παραπέουν, χάνεις κομμάτια από την προσωπική σου ζωή γιατί εσένα το όνειρο και ο στόχος, είναι όλο και πιο πάνω" είπε.
Ο ίδιος συνέχισε λέγοντας: "Δεν το λέω ως το ιδανικό αυτό, απλά όλα συμβαίνουν τόσο γρήγορα που δεν προλαβαίνεις να καταλάβεις τι έγινε. Πόσω μάλλον όταν είσαι ένα παιδί, όπως εγώ, που ξεκίνησα πολύ νωρίς, στα 19 μου. Αν βάλω και τη μουσική μου δραστηριότητα στην Κύπρο που ήταν έντονη και δισκογραφικά -αυτή αποτέλεσε και εφαλτήριο για να έρθω στην Ελλάδα- ε, ένα παιδί στα 19-20 το να ζει αυτό το τρελό πανηγύρι, δε νομίζω ότι μπορεί εύκολα να το τιθασεύσει".
Και πρόσθεσε: "Υπήρχαν στιγμές νηφαλιότητας -ευτυχώς- που νομίζω ότι ήταν θέμα πολύ εσωτερικό που ανάγεται στην πρότερη ηλικία, και με βοηθούσε να το φρενάρω. Ήταν ένα αιφνιδιαστικά εκτοξευτικό πράγμα αυτό που συνέβη. Κι αν με ρωτούσες εκείνη τη στιγμή δε θα μπορούσα να σου απαντήσω τι γίνεται. Όλοι οι υπόλοιπο γύρω μου το ζούσαν με τρέλα, αλλά εγώ το διασκέδαζα γιατί έκανα αυτό που αγαπώ. Οπότε αυτά τα "celebrity” και "superstar”, εντάξει. Ωραίες είναι οι λέξεις αλλά θα ήταν πιο ωραίο να τις λέμε για τους παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνες".
Σε άλλο σημείο, ο Μιχάλης Χατζηγιάννης μίλησε για τους ανθρώπους που έχασε από τη ζωή του λόγω της επιτυχίας: "Όσο όμορφα, δημιουργικά και πετυχημένα ήταν αυτά τα χρόνια, άλλα τόσο δύσκολο ήταν να κρατήσω κοντά μου ανθρώπους, οι οποίοι ναι μεν με αγαπούσαν και τους αγαπούσα αλλά, μέσα σε αυτή τη δύνη δεν είχα απόλυτα καθαρό κεφάλι. Ιδανικά θα ήθελα να είχα καλούς φίλους, ανθρώπους που μιλούν ειλικρινά με την καρδιά τους, αλλά η πορεία ήταν τέτοια που αυτά τα πράγματα έμειναν πίσω".
Ο δημοφιλής τραγουδιστής δήλωσε στη συνέχεια: "Δεν μπορείς όμως να τα έχεις όλα. Και τι θα μπορούσα να κάνω; Δεν είναι όλα στο χέρι σου…Ήταν ένα μοιραίο, προεξοφλημένο και καρμικό πράγμα…Ευτυχώς ή δυστυχώς οι άνθρωποι που έχουν ένα ταλέντο και τους δίνεται ο χώρος να αναπτυχθούν, διανύουν αυτό το μονοπάτι με υψηλές ταχύτητες, δε μπορούν να μείνουν αλλού. Είναι ευχή και κατάρα… Έρχεται όμως και μια στιγμή, που θα έχεις ηρεμήσει, θα έχεις χορτάσει από την επιτυχία, που μπορείς να δεις τα πράγματα και διαφορετικά, ανθρώπινα…".