Η Άντζελα Γκερέκου βρέθηκε το βράδυ της Τετάρτης στο "The 2Night Show" και μίλησε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου για την υποκριτική της καριέρα, το τι συνέβη μετά την εμφάνισή της στα BAFTA με την ταινία "Το Κορίτσι Της Μάνης" και γιατί δεν έγινε το κορίτσι του James Bond με τον Timothy Dalton αλλά και για τους λόγους που θεωρεί πως ο Τόλης Βοσκόπουλος αδικήθηκε από την δικαιοσύνη.
Η Άντζελα Γκερέκου μίλησε αρχικά για τα θετικά σχόλια που δέχεται για την εμφάνισή της, λέγοντας ότι "Εγώ δεν ένιωθα όπως οι άλλοι με έβλεπαν για την εμφάνισή μου. Δεν ήταν κάτι μου με χαρακτήριζε, το ένιωθα επειδή μου το εξέφραζαν αλλά δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Δεν το πίστευα πολύ, χρειάστηκα πολλά χρόνια για να καταλάβω και να πω ότι 'Καλή ήσουν'. Πήρα πάρα πολύ αγαπή, είχα έναν μπαμπά υπερπροστατευτικό. Στα 12 μου είχα μεγαλώσει χωρίς να το συνειδητοποιώ, είχα σχεδόν το ύψος που έχω σήμερα, ήμουν ανεπτυγμένη και αυτό φόβιζε τους γονείς μου. Οπότε εγώ ήμουν πάντα προσγειωμένη, στον δικό μου ονειρικό κόσμο. Πάντα προσπαθούσα να δω την ουσία, από μικρό παιδί δεν με ενδιέφερε τόσο η επιφάνεια και η εικόνα. Γεννήθηκα σε ένα νησί, την Κέρκυρα, που από όταν συνειδητοποίησα τον κόσμο, έβλεπα μόνο ομορφιά".
Αναφερόμενη στην πορεία ζωής της, η γνωστή ηθοποιός σημείωσε ότι "Στην Ιταλία σπούδασα Αρχιτεκτονική, ήτα η δεύτερη αγάπη μου μετά την υποκριτική, που την κρατούσα λίγο κρυφή, λόγω της υπερπροστατευτικότητάς τους πατέρα μου και επειδή η οικογένεια ήταν κάπως αυστηρή. Κάποια στιγμή είπα ότι θα σπουδάσω κάτι που με ενδιαφέρει πολύ αμέσως μετά και μια θεία μου, που είχε μια συνάφεια με το επάγγελμα έπαιξε ρόλο. Με μάγευε ο χώρος της αρχιτεκτονικής, είπα ότι θα το σπουδάσω αλλά αφήνω σε αναμονή αυτό που αγαπάω και θέλω, το να σπουδάσω θέατρο και κινηματογράφο"
Επιπλέον, η Άντζελα Γκερέκου μίλησε και για τη γνωριμία και τη συνεργασία της με τον Φεντερίκο Φελίνι, αποκαλύπτοντας πως "Κάτω από το σπίτι που έμενα στη Ρώμη, με κάλεσαν για δείπνο και εκεί ήταν ο Τζιανφράνκο Αντζελούσι, ο οποίος έγραφε το σενάριο μαζί με τον Φεντερίκο Φελίνι για τις τελευταίες του ταινίες. Με βλέπει και μου λέει 'Ο μαέστρο ο Φεντερίκο Φελίνι, ξέρω πολύ καλά ότι θα ήθελε να γνωρίσει έναν άνθρωπο σαν εσένα, από την Ελλάδα. Ετοιμάζει μια ταινία για τους μεγάλους πολιτισμούς, που μέσα βέβαια είναι και ο ελληνικός, και θα ήθελα πάρα πολύ να σε πάω να σε δει' Πάμε στην Cinecittà. Εκεί βγαίνει ο μαέστρο Φελίνι, μια τεράστια αγκαλιά. Με υποδέχεται ως Ελληνίδα Θεά, όπως το ένιωθε εκείνος. Εγώ ήμουν ένα κοριτσάκι που δεν ήξερα τι να κάνω, ήμουν μαγεμένη, νομίζω ότι ζω ένα όνειρο που θα ξυπνήσω κάποια στιγμή. Βλέπω τους δικούς του ανθρώπους, μπαίνω στο γραφείο του και αρχίζει η κουβέντα από πού είμαι, τι κάνω, και μου είπε ότι κάνει μια σειρά φωτογραφιών και ετοιμάζει αυτή την ταινία, την οποία θα κάνει αρκετά αργότερα. Μέχρι τότε θα κάνει δύο άλλες ταινίες, θα τις παρακολουθώ στα γυρίσματα. Θα είμαι στην ομάδα που μας έδειχνε τις ταινίες του και μας εξηγούσε για κάθε σκηνή την υπόθεση που δημιουργούσε και μας έλεγε ότι σε κάθε ταινία λέει την ίδια ιστορία με διαφορετικό τρόπο. Όλα αυτά ήταν μαγικά και συγχρόνως μεγάλη γνώση και σπουδή. Με έμαθε να αγαπώ τον κινηματογράφο και να σκέφτομαι και τη ζωή με ένα διαφορετικό τρόπο".
Όσον αφορά την επιτυχία της με την ταινία "Το Κορίτσι Της Μάνης" και τις προτάσεις που είχε στη συνέχεια να κάνει καριέρα στο εξωτερικό, η Άντζελα Γκερέκου σημείωσε πως "Προβάλλεται η ταινία μετά από τις Κάννες στα Bafta, που το βλέπουν διάφοροι παραγωγοί. Εκεί είναι για να επιλέξουν οι παραγωγοί και οι ατζέντιδες κάποιους ηθοποιούς που τους αρέσουν. Εκεί λοιπόν είχα τη μεγάλη τύχη και χαρά, τότε, να γίνει η επιλογή από έναν πολύ μεγάλο ατζέντη, ο οποίος έχει και τους ηθοποιούς για τον James Bond. Με βλέπει, συναντιόμαστε και θέλει να δουλέψουμε μαζί. Θέλει να με αναλάβει ως ατζέντης με πρώτη επιλογή να εξετάσουμε τη δυνατότητα να κάνω κάποια δοκιμαστικά για την επόμενη ταινίας του James Bond με τoν Timothy Dalton"
Στο ίδιο πλαίσιο υπογράμμισε πως "Το κορίτσι του James Βond θα ήταν Eλληνίδα αν ήμουν εγώ, τελικά ήταν μία γυναίκα βαλκανικής καταγωγής. Για όλο αυτό εγώ θα έπρεπε να αλλάξω το συμβόλαιο και τη δέσμευση που είχα με την εταιρεία που έκανα την ταινία Το Κορίτσι Της Μάνης και τότε αυτή η ταινία έπρεπε να απογειωθεί, να πάει σε όλο τον κόσμο και τη Νέα Υόρκη και σε άλλα φεστιβάλ. Δεν μπορούσε να διακοπεί η συμφωνία που είχα κάνει και ούτε ήθελα να δημιουργήσω πρόβλημα. Είπα ότι δεν μπορώ να μπω σε αυτή τη διαδικασία, αλλά το θέμα ατζέντης να το δούμε αργότερα για άλλες ταινίες. Μου ζήτησε πέντε χρόνια να μείνω στην Αγγλία, να δουλέψουμε πολύ επάνω στην αγγλική γλώσσα και να οργανώσουμε καριέρα για το εξωτερικό, από Αγγλία και Αμερική... Επέστρεψα στην Ελλάδα για προσωπικούς λόγους"
Ο Γρηγόρης Αρναούτογλου ρώτησε στη συνέχεια αν υπάρχει ενδεχόμενο να γίνει η ζωή του Τόλη Βοσκόπουλου ταινία, με την Άντζελα Γκερέκου να δηλώνει πως "Έχει γίνει προσέγγιση αλλά δε βιαζόμαστε. Πρέπει να γίνει με κάποιες συνθήκες και με κάποιους όρους που να είναι όσο γίνεται αντάξια. Ποτέ δεν θα μπορέσει να είναι αυτό που πραγματικά θέλεις να δώσεις για αυτόν τον σπουδαίο, μοναδικό καλλιτέχνη και άνθρωπο αλλά να είναι όσο πιο κοντά σε αυτό που πραγματικά του αξίζει. Καταλαβαίνω γιατί πρέπει και στις νέες γενιές που δεν είχαν την εμπειρία να τον γνωρίσουν, αλλά (να συμβεί αυτό) μέσα από το τραγούδια του. Θα είναι ωραία να δοθεί μια ζωή τόσο πλούσια και γεμάτη. Θα ήθελα αυτή η ταινία να ήταν μια ταινία που θα έδειχνε πιο πολύ ακόμη το ανθρώπινο πρόσωπο του Τόλη, τις άλλες αρετές του και όλη αυτή την ψυχή του".
Η δημοφιλής ηθοποιός, μιλώντας για τον αείμνηστο τραγουδιστή και την αντιμετώπιση που είχε, δήλωσε ότι "Υπήρχε η περίοδος εκείνη που όλοι ξέρουμε. Καταρχήν αυτό που έχει αφήσει ο Τόλης ως παρακαταθήκη, πέρα από τις σπουδαιότητα και την μοναδικότητα του καλλιτέχνη, είναι ότι ξέρει ο κόσμος την ψυχή του. Ο κόσμος ξέρει πόσο άρχοντας από τη μία αλλά και απλώς και προσιτός από την άλλη ήταν. Πόση αγάπη είχε για τον κόσμο και πόσα καλά έκανε για τον κόσμο και τον πονούσε. Δεν τα έλεγε και τα ανακαλύψαμε και εμείς μετά, όταν έφυγε, με κάποιο τρόπο. Την ψυχή του λίγο-πολύ την ξέρανε αλλά δεν ήξεραν την έκφανση του χαρακτήρα του, που αυτή θα ήθελα να είναι και στην ταινία, που αν κάποια στιγμή είναι να γίνει θα γίνει".
Προσέθεσε, μάλιστα, πως "Εκείνη την περίδιο με πολύ μπρουτάλ τρόπο, πολύ κυνικό… Οι άνθρωποι έχουμε τη διάθεση και εδώ στην Ελλάδα το βλέπω περισσότερο, πως αυτό που αγαπάμε και θαυμάζουμε, λες και υπάρχει μια ηδονή χαμηλότατου επιπέδου να το βλέπουμε να πέφτει και να χαιρόμαστε γι΄αυτό. Είναι απίστετο! Δεν τον υπερασπίζονται, το αντίθετο, ως ύαινες τρέχουν να αρπάξουν τα κομμάτια. Για εκείνη την περίοδο -για εμένα ξέροντας την αλήθεια όπως την έχω ζήσει και όπως τη γνωρίζω χρόνια αλλά που δεν μπορούμε να την πούμε αυτή τη στιγμη- ένα μόνο θα πω. Όλο αυτό που κατασκευάστηκε, τα δικαστήρια, η προηγούμενη οικογένεια, τα φορολογικά κλπ ήταν άκρως κατασκευασμένα, με έναν Τόλη που δεν είχε καμία σχέση με το χρήμα και ό,τι έπεται με αυτό, με κάποιο πληρεξούσιο που είχε δώσει… Δυστυχώς. Εμπιστοσύνη ανθρώπων. Το κράτος, τα δικαστήρια αθώωσαν εκείνους που εμπιστεύτηκε και έβαλαν τον Τόλη στο στόχαστρο, ενώ δεν είχε καμία εμπλοκή. Η αδικία τον χτύπησε αλύπητα και αντί να ακούσουν τα κανάλια, οι δημοσιογράφοι, να πουν "να τον ακούσουμε λίγο, αυτός ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να κάνει αυτό” πήγαν αντίθετα θεωρώντας τον υπεύθυνο. Ήμουν κι εγώ στην πολιτική, έπρεπε να φύγω από το Υπουργείο, που παραιτήθηκα. Μπλέχτηκε μια απίστευτη πλεκτάνη εις βάρος μιας ψυχής πραγματικά αθώας".