Ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης βρέθηκε το πρωινό του Σαββάτου στον καναπέ του "Χαμογέλα και Πάλι" και μίλησε σχετικά με τα πρώτα του βήματα στο χώρο της υποκριτικής, την υποστήριξη που δέχτηκε από την οικογένειά του αλλά και το πώς λειτουργεί ο ίδιος μέσα στη σύγχρονη κοινωνία.
Ο δημοφιλής ηθοποιός δήλωσε αρχικά πως "Ο νεαρός Πυγμαλίων πίστευε ότι θα τα καταφέρει. Δεν ξέρω σε τι πίστευε αλλά πίστευε, παρόλα τα λάθη... Ευτυχώς οι παππούδες και οι γιαγιάδες μου αγαπούσαν όλες τις μορφές τέχνης και οι γονείς μου είχαν την ψυχή μέσα τους να μου επιτρέψουν να κάνω μια επιλογή, η οποία δεν ξέρεις πως θα έρθει. Δεν ήταν λυμένα όλα, ήταν άνθρωποι που μοχθούσαν κάθε μέρα για τη ζωή τους. Αναγκαστικά, επειδή ζούμε σε ανασφαλείς καιρούς, θέλεις το καλύτερο για τα παιδιά σου, που έχει να κάνει με τον βιοπορισμό και όχι το τι θέλουν".
Στη συνέχεια, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης υπογράμμισε ότι "Υπήρξαν στιγμές που ήταν δύσκολες, με την έννοια του βιοπορισμού αλλά και ζητάς τη μαγική ευκαιρία να προσπαθήσεις να αποδείξεις πρώτα στον εαυτό σου και μετά σε όλους τους άλλους ότι μπορείς να υπάρξεις. Όταν σου δίνεται και τα πράγματα λειτουργούν με ένα θετικό τρόπο, λες ότι τουλάχιστον ότι προσπαθώ... Θεωρώ το κομμάτι της ζωής μου λίγο πιο δικό μου! Το κομμάτι της ζωής μου δεν ξέρω ποιον αφορά. Είμαι καλά στην προσωπική μου ζωή. Φτάνεις σε ένα ερωτηματικό στη ζωή σου που πρέπει να επιλέξεις, αν γίνεται με σεβασμό ναι. Καταλαβαίνω μέσα από τα χρόνια ότι πράγματα που έχω πει στη ζωή μου, μεγαλώνοντας τα αναιρείς. Αρχικά βλέποντάς με μετά να με βαριέμαι, δεν ξέρω αν έπρεπε να ειπωθούν κάποια πράγματα. Καλύτερα να μιλάω μέσα από τη δουλειά μου με βαθύτερο τρόπο. Μπορεί να είμαι και λίγο βαρετός κάπου".
Επιπλέον, ο γνωστός ηθοποιός ανέφερε πως "Επειδή ζούμε σε μια κοινωνία που πρεσβεύεται από ένα συναίσθημα που δεν με εκφράζει και είναι ο φόβος. Προσπαθώ να τον σβήσω με ένα ερωτηματικό. Με την εξέλιξη των πραγμάτων γίνεσαι και δέκτης σχολίων και καταστάσεων που μπορεί να μην είσαι δυνατός σαν άνθρωπος να διαχειριστείς. Αν έχεις γνώμη για όλα γίνεται μια Βαβυλώνα πραγμάτων που χάνεται η ουσία. Προσπαθούσα να δω ειδήσεις και αισθανόμουν να φοβάμαι τον διπλανό μου, τον απέναντί μου. Γιατί δεν υπάρχει κάτι θετικό; Η θετική εξέλιξή μας ξεκινάει από το σπίτι μας, από τον χώρο μας. Το να έχεις γνώμη είναι δεκτό, σεβαστό και δημοκρατικό αρκεί να μη γίνεται με επίκριση".