Μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στις RainBow Mermaids παραχώρησε ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης, ο οποίος μίλησε για την εσωστρέφεια που είχε ως παιδί, τους λόγους που συστηνόταν με άλλο όνομα αλλά και το ποια ήταν η σχέση του με τους γονείς του.
Ο γνωστός πρωταγωνιστής δήλωσε αρχικά πως "Ήμουν πάρα πολύ ντροπαλό παιδί, δεν μιλούσα και δεν εξωτερίκευα τα συναισθήματα. Υπάρχουν δύο συνιστώσες. Καταρχάς γιατί ήμουν ντροπαλό παιδί αλλά και λόγω ονόματος. Όταν έλεγα 'Βλαδίμηρος' γέλαγαν όλοι. Κυρίως συστηνόμουν ως Νίκος ή Κώστας. Μετά με φώναζαν 'Λάτο' (Βλαντήμιρ-Βλάντο-Λάτο), οπότε άρχισε η άλλη καζούρα: το 'μαντολάτο', το 'αυγό μελάτο'. Έτσι όμως γεννήθηκα, ευγενής και συνεσταλμένος".
Στη συνέχεια, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης υπογράμμισε ότι "Η εσωστρέφειά μου έπρεπε να υπάρχει, γιατί έπρεπε να προστατευτώ από αυτά που συνέβαιναν γύρω μου. Υπήρχε σαρκασμός και αυτοσαρκασμός για να μπορέσω να αφορίζω αυτά που συνέβαιναν γύρω μου. Μου έγινε δεύτερη φύση, μετά δεν μπορούσα να σταματήσω. Βγήκα από αυτό το καβούκι όταν μπήκα στο θέατρο όταν μπήκα στη δραματική σχολή και άρχισα να δουλεύω με την Πειραματική Σκηνή Τέχνης και όταν πλέον άρχισαν να εκφράζομαι και να μαθαίνω μέσα από συγγραφείς το τι είναι η κανονική άνθρωποι. Χρειάστηκα μιας σκηνή για να καταλάβω τι είναι. Διαχειριζόμαστε ως ηθοποιοί δανεικές ζωές και είναι ευλογία να το έχεις αυτό. Εξελίσσεσαι και ωριμάζεις πολύ πιο γρήγορα από τους άλλους ανθρώπους".
Επιπλέον, ανέφερε ότι "Η σχέση μου με τους γονείς μου ήταν εξαιρετική. Κάποτε ως έφηβοι, παλιά, είχαμε να κυνηγήσουμε και να κάνουμε επανάσταση στον συντηρητισμό. Πλέον πρέπει να κάνουμε επανάσταση στις παθογένειες. Οι οικογενειακές παθογένειες μαστίζουν, εξού και όλη αυτοί οι life coaches που βγαίνουν για να μας πουν πως πρέπει να είναι η ζωή μας, τους οποίους δεν μπορώ καθόλου".
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης σημείωσε: "Ευτυχώς που υπάρχει το θέατρο. Την ημέρα που έμαθα ότι πέθανε η μητέρα μου έπρεπε να παίξω στην παράσταση 'Caveman'. Γύρισα στη γυναίκα μου και της είπα: 'έμεινα ορφανό' και πήγα έπαιξα και 'Caveman' και είπα ευτυχώς που ήρθα και έπαιξα στο 'Caveman'. Είναι λυτρωτικό αυτό, σε αναγκάζει με κάποιο τρόπο να ξεπερνάς τα προβλήματά σου".