H Σοφία Ρομπόλη βρέθηκε το βράδυ της Δευτέρας στο "The 2Night Show" και μίλησε για το βράδυ της Παραμονής Πρωτοχρονιάς στο Σύνταγμα, το λόγο που αποφάσισε να ασχοληθεί με τη νοηματική γλώσσα αλλά και γιατί η διερμηνεία κωφών αντιμετωπίζεται σαν "είδος πολυτελείας".
Η διερμηνέας νοηματικής γλώσσας ανέφερε αρχικά πως "Θεωρώ τον φόβο φρένο προς την ελευθερία. Και θεωρώ πως όσοι φοβήθηκαν να βάλουν ένα μικρό παραθυράκι δελτία, έκαναν τεράστιο λάθος να αποκλείουν κόσμο. Η αλήθεια είναι ότι λιγάκι θυμώνω, γιατί νομίζω ότι αδικείται το επάγγελμα αυτό. Αδικείται η γλώσσα, η ορατότητα προς την κώφωση και αυτό γίνεται γιατί μερικοί άνθρωποι φοβούνται να ανοίξουν ένα μικρό παράθυρο στην ενημέρωση και κατ' επέκταση στη γνώση"
Μιλώντας για την επαγγελματική της διαδρομή, η Σοφία Ρομπόλη σημείωσε "Μεγάλωσα στην Καισαριανή και δεν ήμουν πολύ καλή μαθήτρια. Πρέπει να έχω αδιάγνωστη ΔΕΠΥ και αυτό με ακόμα χειρότερη αλλά για αυτό είμαι καλή διερμηνέας, θεωρώ. Μπορεί να ακούω 5 πράγματα ταυτόχρονα, να ασχολούμαι, να ξεκινάω, να μην τελειώνω τη δουλειά που πρέπει να κάνω. Στο σχολείο δεν πρέπει να πίστευαν ποτέ ότι θα δουν αυτό, τώρα, πάρα πολλοί καθηγητές μου που με απέρριπταν. Ωστόσο θυμάμαι ότι πάντα είχα κοντά μου κάποιο άτομο που είχε κάποια αναπηρία. Στο σχολείο μια συμμαθήτρια μου ήταν η προστατευόμενή μου. Δεν ξέρω για ποιο λόγο ήμουν πάντα υπέρ των ατόμων με αναπηρία. Σκεφτόμουν ότι πάντα υπάρχει ένας τρόπος να επικοινωνήσουμε όλοι με όλους και κάπως αφήνουμε λίγο κόσμο απέξω, χωρίς λόγο".
"Έκανα την πρακτική μου στο Δρομοκαΐτειο, γυρνούσα σπίτι και σκεφτόμουν αν εμείς έχουμε θέμα ή τα άτομα που είναι έγκλειστα. Είχα ακούσει πολύ ωραίες ιστορίες, που περιείχαν μέσα πολύ μεγάλο συναίσθημα. Για αυτό το λόγο, πολλές φορές, μπορεί κάποιοι άνθρωποι να βρέθηκαν έγκλειστοι. Τώρα τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα. Κάνουν περισσότεροι εξωτερικές θεραπείες. Εκεί άρχισε να μπαίνει το θέμα της Ψυχολογίας πιο έντονα μέσα μου" δήλωσε σε άλλο σημείο.
Επιπλέον, προσέθεσε πως "Η φράση 'κωφάλαλοι' δεν ισχύσει πια. Είναι αδόκιμος όρος. Και στη γειτονιά μπορεί να έλεγαν 'να η μουγγή'. Το τι έχω ακούσει, όταν πρωτοβγήκα στην τηλεόραση... Ήταν πολύ ωραία αυτή η περίοδος, γιατί δεν ήξεραν ότι ακούω. Υπήρξε μια περίοδος, που επειδή δεν με άκουγαν σε συνεντεύξεις, δεν ήξεραν ότι ακούω και άκουγα τα πάντα που έλεγα. Δεν έλεγαν για εμένα, δεν ήταν προσωπικό. Έβγαινα με μια παρέα κωφών, να κάναμε νοηματική και να έλεγαν από πίσω 'Πωπω τα καημένα. Τι όμορφη που είναι. Τ ωραία αγόρια και κορίτσια'. Μετά τους ρωτούσα τι ώρα είναι και πάθαινα σοκ. Σιγά-σιγά όμως εκπαιδεύεται το κοινό και βλέπεις ότι μετά από τόσα χρόνια, πλέον, ο κόσμος είναι πολύ φιλικός στην προσβασιμότητα"
Όσον αφορά τη viral εμφάνισή της τη βραδιά της Παραμονής Πρωτοχρονιάς στο Σύνταγμα, η δημοφιλής διερμηνέας νοηματικής γλώσσας δήλωσε πως "Λένε τι ωραίο perfomance ήταν αυτό στο Σύνταγμα. Ωραία περάσατε, όλοι όσοι ήταν εκεί, κωφοί και ακούοντες, ήταν συμπεριληπτικό το κοινό, εγώ όμως έκανα δουλειά εκείνη την ώρα. Δεν χόρευα. Εκεί ήταν ένα τεχνικό κομμάτι, που έπρεπε να σκέφτομαι το συντακτικό, γιατί σε ένα τραγούδι αλλάζει για να έχει νόημα και για τους κωφούς. Οπότε μπορεί να φέρει τούμπα όλο το νόημα. Δεν πηγαίνει με τη σειρά που λέει ο τραγουδιστής εκείνη τη στιγμή. Άρα εγώ έπρεπε να είμαι συγκεντρωμένη στο τεχνικό κομμάτι, στο ρυθμό και για το συγκεκριμένο -έιχε έξτρα δυσκολία κι ήταν πρόκληση για εμένα- να είμαι κάθε δεκαετία και τραγούδι. Οπότε έπρεπε να δώσω τον τρόπο, την κουλτούρα και τη νοοτροπία της κουλτούρας, μέσα από ένα τραγούδι, γιατί ήταν 80 χρόνια που πέρναγαν μέσα από τραγούδια".
"Δεν υπάρχουν σε δημόσιες υπηρεσίες οργανικές θέσεις για τους διερμηνείς νοηματικής γλώσσας. Αυτό κάποια στιγμή πρέπει να γίνει. Το να έχει κάποιος ένα μπλοκάκι, να δουλεύω με αυτό και να πληρώνει ΦΠΑ σαν να είναι "είδος πολυτελείας", είναι τεράστιο πρόβλημα. Θεωρώ ότι δεν είμαστε "είδος πολυτελείας", αλλά ανάγκη για τον κωφό, για να μπορεί να δει μια παράσταση ισότιμα με το παιδί του... Θα πρέπει να υπάρξει προσβασιμότητα παντού. Στα νοσοκομεία, στα δικαστήρια, στο αστυνομικό τμήμα. Να υπάρχουν διερμηνείς παντού, αυτή είναι η ανάγκη για προσβασιμότητα. Δεν μπορεί να υπάρχει κακοποιημένη γυναίκα, να πηγαίνει για καταγγελία και να μην έχει διερμηνέα ένα βράδυ το Αστυνομικό Τμήμα και να πρέπει να επικοινωνήσει με τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας και αυτός να βρει κάποιον διαθέσιμο να τρέξει και να πάει. Πρέπει να υπάρχουν στα νοσοκομεία και στα δικαστήρια. Πήγα σε ένα δικαστήριο και είπα ότι ένας κωφός άνθρωπος πρέπει να προηγηθεί λίγα νούμερα γιατί πρέπει να πάω στο κανάλι. Η απάντηση ήταν 'Όχι, γιατί είμαστε όλοι ισότιμοι απέναντι στον νόμο'. Ορίστε; Ποιοι είμαστε ισότιμοι απέναντι στον νόμο; Εκείνη τη στιγμή της αφαιρείς το δικαίωμα στη επικοινωνίας. Πώς είναι δυνατόν να αισθάνεται ισότιμο αυτό το μέλος; "τόνισε καταληκτικά η Σοφία Ρομπόλη.