Καλεσμένος στο "Στούντιο 4" το απόγευμα της Τετάρτης ήταν ο Αντώνης Φραγκάκης. Ο διάσημος ηθοποιός, που έλαμψε στις πασαρέλες διεθνώς στα τέλη των 80s, πλέον ασχολείται επαγγελματικά με τη γιόγκα και εξήγησε γιατί άφησε πίσω του ό,τι έχει να κάνει με τον κόσμο του θεάματος.
Πώς αντιμετώπισε ο ίδιος την περίοδο που μεσουρανούσε στον καλλιτεχνικό κόσμο; "Αν είμαστε τώρα εδώ, ε δεν θα κάτσω μετά να το δω. [...] Καταρχήν η μνήμη δεν είναι το καλύτερό μου. Παίρνω τη βοήθεια φίλων και συγγενών. Ότι συμβαίνει γράφεται μέσα σου και μετά γυρνάει στο παρόν σου..." είπε αρχικά, εξηγώντας πως δεν έδωσε ποτέ ιδιαίτερη σημασία στην ενασχόλησή του με το μόντελινγκ: "Επειδή δεν είχα ποτέ κάποιο ισχυρό θέλω, πρακτικό. Πάντα ήθελα να περνάω καλά, αλλά πρακτικά πώς μεταφράζεται; Αν με ρωτούσαν τι θέλω να κάνω, θα έλεγα να παίζω. Ήταν μια εποχή που ήταν πιο γλυκά τα πράγματα. Σήμερα καταλαβαίνω πως ένα παιδί 14 ετών αγχώνεται πολύ διαφορετικά για το τι θα κάνει στη ζωή του σε σχέση με εμάς τότε".
Συζητώντας για τα παιδικά του χρόνια, ως παιδί στρατιωτικού, ο Αντώνης Φραγκάκης είπε: "Αυστηρό περιβάλλον. Δεν βλέπαμε τηλεόραση και τέτοια πράγματα, δεν επιτρεπόταν να βγαίνουμε έξω. Ήταν πολύ μετρημένα όλα. Μέναμε στην Κηφισιά, μακριά από το κέντρο της Αθήνας. Δεν ήταν ότι έβγαινες στον δρόμο και έβλεπες άλλου να πας μια βόλτα". Μάλιστα, ο ίδιος εξήγησε πως δεν θα μπορούσε να επηρεαστεί ιδιαίτερα από το περιβάλλον που μεγάλωσε γιατί θεωρεί πως στη ζωή "ερχόμαστε έτοιμοι". "Κάπως αυτά που σε επηρεάζουν είναι ένα κομμάτι, αλλά ουσιαστικά έρχεσαι στον κόσμο με τις αποσκευές σου. Αυτό νιώθω. Ό,τι συνέβαινε από μικρή ηλικία, δεν το ένιωθα σαν επανάσταση, ότι αντιδρώ σε κάτι. Ενστικτωδώς ήξερα τι θέλω. Έπαιρνα τη χαρά από το παιχνίδι" ανέφερε.
Σχετικά με τα χρόνια που ασχολήθηκε με το μόντελινγκ τόνισε: "Τα δύο πρώτα χρόνια περάσανε πολύ γρήγορα. Μέχρι να το αντιληφθώ, το είχα βαρεθεί. [...] Η οικογένειά μου έλεγε "Υπομονή, θα περάσει”. Μου φαινόταν παράξενο πως πρέπει να αποφασίσουμε σε τόσο μικρή ηλικία τι θα κάνουμε στη ζωή μας. Μου φαινόταν ασφυκτικό το στενό περιβάλλον, έψαχνα πάντα οξυγόνο για αυτό και δεν αισθάνθηκα πως επαναστατώ σε κάτι. [...] Έφυγα για το εξωτερικό με δανεικά από ένα φίλο. Η άγνοια είναι πολλές φορές σωτήρια. Εγώ νόμιζα πως όπως έρχονται από το εξωτερικό οι άνθρωποι εδώ και βρίσκουν δουλειά σε ένα μπαρ, έτσι πίστευα κι εγώ πως θα πήγαινα στο Παρίσι. Τότε θα έμπαινα στα 22! Δεν ήταν τόσο εύκολα τελικά...".
Αντιλήφθηκε ποτέ πόσο σημαντικό ρόλο έπαιζε η εξωτερική του εμφάνιση στη δουλειά και τη ζωή του, στα μάτια των άλλων; "Ευγνωμονώ το σχολείο και την οικογένεια μου που δεν μου έμαθαν ποτέ τη σημασία των χρημάτων και της εξωτερικής εμφάνισης. [...] Ήμουν σε ένα χώρο πως όλοι ωραίοι ήταν, δεν έλεγε κανείς κάτι εξωπραγματικό για την εμφάνισή μου. Το καλό είναι πως όταν ένας χώρος είναι πολύ επαγγελματικός, σε βοηθάει να ενταχθείς. Έτσι καταλάβαινα πως είναι καλή η δουλειά. Όταν σε κοιτάνε αμήχανα και υπάρχουν παύσεις, λες "ώπα". Η πρώτη δουλειά στη Γαλλία ήταν για ένα ραδιοφωνικό σταθμό, θα έκαναν αφίσες. Όταν δούλεψα με την Κλωντια Σίφερ, δεν τις γνώριζα. Ήταν και εκείνες μικρές, δεν τις είχα γνωρίσει. Ήταν κάτι που βρέθηκε στον δρόμο μου, μου έμαθε πολλά πράγματα, αλλά ήξερα εξαρχής πως δεν θα έμενα εκεί για πάντα. Έχει να κάνει με το τι σε αφορά, εμένα δεν... Δεν ήθελα να σχεδιάσω ρούχα, ούτε να στήσω ρεπορτάζ μόδας και να διευθύνω περιοδικό...".
Πώς ήταν η ζωή του τότε; "Κανονικότατη!" αποκρίθηκε ο Αντώνης Φραγκάκης επιμένοντας: "Δεν είχε κάτι ιδιαίτερο η ζωή μου. Δεν ξέρω πώς ήταν η ζωή των άλλων μοντέλων ή ηθοποιών. Έκανα μια δουλειά και μετά είχα μια κανονικότατη ζωή. Εκείνη την εποχή έκοβα βόλτες στον πλανήτη, σε όλο τον κόσμο. Έβλεπα τους άλλους τι κάνουν, πώς κάνουν το ένα και το άλλο. Δημοσιογραφίες, κατασκευές, ό,τι μπορεί να περάσει απ το μυαλό του ανθρώπου. Έτσι οδηγήθηκα στην ηθοποιία... Καταλάβαινα από νωρίς πως η ζωή είναι πολύ μεγάλο δώρο, πολύ μεγαλύτερο από εμάς. Δεν νομίζω πως ήμουν πιο ώριμος ή έξυπνος, εγώ καταλάβαινα αυτό, όπως κάποιος καταλαβαίνει τη μουσική ή τα μαθηματικά".
Για τη συνεργασία του με τη Μόνικα Μπελούτσι σε διεθνή καμπάνια, ο Αντώνης Φραγκάκης είπε: "Πήγαμε στη Ρώμη τον Σεπτέμβρη και πέρασα έξω από τον χώρο που φωτογραφήθηκα με τη Μόνικα Μπελούτσι. Δε θυμάμαι τίποτα, μόνο ότι είχαμε κάνει τη φωτογράφηση. Ούτε ποιος ήταν ο φωτογράφος, ούτε εκείνη. Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι αργότερα είπα "Κοίτα να δεις, αυτή ομόρφυνε".
Περνώντας στην εποχή που άφησε το μόντελινγκ για τον χώρο της υποκριτικής, ο ίδιος επανέλαβε πως έγινε ξανά τυχαία και μάλιστα με προτροπή ενός φίλου. "Έλληνας φίλος μου πρότεινε να συναντήσω τον Ανδρέα Βουτσινά. Είναι χαρισματικός, μιλάω πάντα στον ενεστώτα για εκείνον επειδή για μένα συνεχίζει κάπου. Πολύ χαρισματικός δάσκαλος. Πολύ γενναιόδωρος. Ήταν να κάνω μια δουλειά, αρχαίο δράμα. Τον ρώτησα αν πρέπει να το κάνω, μου λέει γιατί το σκέφτομαι. Του λέω "Φοβάμαι μην είμαι σκατά”, μου απαντά "Σκατά θα είσαι, αλλά να το κάνεις”. Οι δάσκαλοι που είναι τόσο ταλαντούχοι είναι γενναιόδωροι, οι άλλοι είναι τσιγκούνηδες. Θυμάμαι μεγάλους φωτογράφους, που με άφηναν να κοιτάξω μέσα στην κάμερα γιατί είχα και την άγνοια, και μου εξηγούσαν..." είπε.
Αναφορικά αν τον προβλημάτισε ποτέ η ταμπέλα του "ωραίου" στην υποκριτική δήλωσε: "Δεν με ενδιέφερε, όχι! Έτσι κι αλλιώς τις συνεργασίες τις επιλέγεις, ακόμα κι αν κάνεις λάθος. Αν καταλάβαινα πως αυτό είναι το ζητούμενο, την έκανα λίγο πλάγια. Η εμπειρία μου από το θέατρο και την τηλεόραση είναι πολύ καλή. Ήταν πολύ ωραίοι άνθρωποι!".
Σχετικά με την καθημερινότητά του σήμερα, ως δάσκαλος γιόγκα, ο Αντώνης Φραγκάκης είπε: "Η γιόγκα μπήκε στη ζωή μου όταν ήμουν στη Νέα Υόρκη, έμεινε όταν ήμουν στο θεάτρο και έφτασε στο σήμερα να διδάσκω. [...] Η γιόγκα που κάνω έφερε τη μέθοδο, τη συστηματοποιεί. Έφερε τρόπους για τον άνθρωπο που δεν μπορεί να κάνει εύκολα γιόγκα. Φέρνει το εργαλείο για το ταξίδι που εγώ θέλω να κάνω" προσθέτοντας: "Σίγουρα άλλαξε την καθημερινότητά μου. Παλιότερα πήγαινα στις 4 τη νύχτα για ύπνο, τώρα στις 4:30 ξυπνάω. [...] Ο τρόπος ζωής υπαγορεύεται από τη δουλειά. Τελειώνεις από το θέατρο και με αυτούς τους ανθρώπους είσαι "κώλος και βρακί”. Πας για ένα φαγητό, ένα ποτό και ξαφνικά ξημερώνει. Δεν είναι ότι ντε και καλά πρέπει να βγεις, αλλά χρειάζεται. Μια χαρά περνούσα και τότε, εξαιρετικά. Φίλοι, σχέσεις, επαφή με τα κείμενα, που έχουν γράψει άνθρωποι πολύ πιο έξυπνοι και ευαίσθητοι, ανοίγει δρόμους, σου δείχνει τη ζωή και με άλλη άποψη. Το άλλαξα γιατί δεν ήταν ο δρόμος ο δικός μου. Το καταλαβαίνεις μέσα σου. Ήταν όλα καλά, αλλά δεν ήταν ακριβώς εκεί. Με τη γιόγκα δεν χρειάζομαι κάτι, δεν απορώ για κάτι άλλο".
Για την οικογένεια που δημιούργησε, εξομολογήθηκε: "Ο καθένας είχε τον δρόμο του, αλλά κάποια στιγμή αυτοί οι δρόμοι έγιναν παράλληλοι. [...] Το παιδί άλλαξε τη ζωή μου. Ελπίζω εγώ να μην αλλάξω τη δική του... Εγώ πάντα έλεγα ότι κάποιος που έγινε γονιός, θα πει φυσικά πως είναι καταπληκτικό. Είναι κάτι που δεν μπορεί να το επιστρέψει, έλεγα πως το υποστηρίζουν για να πείσουν τους εαυτούς τους. Στα 50 και κάτι αν δεν ήθελα να γίνω μπαμπάς, θα ήμουν καθυστερημένο. Έγινα μπαμπάς στα 54... Ευχαριστώ και τη Μόδα και τη γιόγκα, που κράτησαν μια παιδικότητα μέσα μου, που δεν νιώθω 61 μου που είμαι τώρα. Οπότε, καταλαβαίνω πως χρειάζεται και ενέργεια αυτό. Εμένα οι συνθήκες τις δουλειάς το επιτρέπουν αυτό. Αν είχα μια δουλειά με ωράριο ή γυρίσματα, θα είχα διαφορετική ενέργεια. Εγώ όταν γυρνούσε από μια δουλειά ή ένα γύρισμα, ήθελα να κάνω και μια απόσβεση. Δεν θα είχα τον χρόνο γιατί θα έλειπα από το παιδί όλη μέρα", ενώ για την απόφαση να γίνει δάσκαλος γιόγκα είπε: "Δεν το σκέφτηκα καν. Το να αποφασίσω να γίνω δάσκαλος, ήταν μια δασκάλα γιόγκα στην Ινδία, μεγάλη σε ηλικία, μετά από εγχειρήσεις, που ξαναβρήκε τη ζωή της μέσα από τη γιόγκα. Την είχε πατήσει λεωφορείο, μετά την πάτησε ταξί. Δίδασκε με μια αγάπη που ερχόταν από μέσα της. Όταν κάτι αγαπάς πολύ, δεν σκέφτεσαι καν την απόφαση".
Είναι ανοιχτός πια σε προτάσεις ως ηθοποιός; "Ναι! Αλλά υπάρχει το πρακτικό θέμα. Πού πάμε; Τα μαθήματα; Δεν μπορείς να πεις στον άλλο που έρχεται κάθε Δευτέρα πως θα τον ξαναδείς σε ένα χρόνο επειδή θα έχεις γυρίσματα. Έχω δεχθεί δουλειές που μπορούν να συμβαδίσουν με τα πράγματα. Κάπως πρέπει να ανταποκριθώ σε αυτή τη συνθήκη" απάντησε.
Τέλος, για την απόφασή του να απέχει από τα φώτα της δημοσιότητα, ο Αντώνης Φραγκάκης ξεκαθάρισε: "Δεν είναι πληροφορίες που έχουν κάτι να πουν σε κάποιον άλλο. Πες ότι παντρεύτηκα, ότι χώρισα, ότι έκανα δέκα παιδιά, ότι χτύπησα το πόδι μου. Δεν έχει σημασία για κανένα, παρά μόνο για μένα. Θεωρώ ότι δεν πρέπει να έχει σημασία για άλλους. Εάν είναι να έχει, απορώ για τη δουλειά κάποιου ανθρώπου. Πώς σκέφτηκε να γράψει αυτά τα πράγματα; Αν αναφέρει έναν γιατρό μέσα στο έργο του, θα το καταλάβαινα γιατί μπορεί να γεννήσει κάτι. Κάποτε ήρθε ένας μεθυσμένος και με ευχαρίστησε για τα σήριαλ που παίζαμε επειδή τα έβλεπε και ξεχνούσε τις δυσκολίες της ζωής. Μου έκανε εντύπωση, γιατί όταν ξεκίνησα εγώ υπήρχε το θεάτρο και αν έκανες τηλεόραση ήσουν ένας τενεκές και μισός. Πρόδιδες της Τέχνη! Ελπίζω να έχει αλλάξει αυτό πραγματικά σαν αντίληψη. Εκείνη η στιγμή ήταν συγκίνηση. Αυτό ναι, να έχει σημασία. Το να βλέπεις τα πράγματα από την κλειδαρότρυπα για να καλύψεις βλακωδώς το κενό στη ζωή σου, ούτε σε εσένα κάνεις καλό. Γεμίζεις απλά με σκουπίδια, δεν θα σε βοηθήσουν σε κάτι. Ότι έκανα εγώ παιδί στα 55 αν μπορεί να εμπνεύσει έναν άνθρωπο που διστάζει, τότε ναι!".
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
