Λυδία Φωτοπούλου: "Στα δικά μου χρόνια σχεδόν δεν το κουβεντιάζανε. Έπρεπε να το περάσεις μόνος σου"

Η Λυδία Φωτοπούλου μίλησε για όλα στο "Dot"

Στο "Dot" βρέθηκε καλεσμένη το μεσημέρι της Κυριακής η Λυδία Φωτοπούλου. Η γνωστή ηθοποιός που πρωταγωνιστεί στην "Τούρτα της μαμάς" στην ΕΡΤ1 συνάντησε τη Νάντια Μπουλέ και τον Μίνω Θεοχάρη σε μια από τις σπάνιες τηλεοπτικές της εμφανίσεις και μίλησε για όλους και για όλα.

Μιλώντας για τον ρόλο της στην επιτυχημένη σειρά της ΕΡΤ είπε: "Η ζωή είναι ο πιο ρηξικέλευθος σκηνοθέτης. Ούτε κι εγώ το περίμενα. Αλλά όταν ήρθε η πρόταση κι άκουσα για Ρήγα-Αποστόλου, για κωμωδία κι ΕΡΤ είπα τι δώρο ήταν αυτό; Ήταν ένα δώρο που μου ήρθε. Πέρασα πάρα πολύ ωραία".

Για την απώλεια της μητέρας της στην εφηβεία εξομολογήθηκε: "Έχασα τη μητέρα μου στην εφηβεία που είναι δύσκολο να το διαχειριστείς. Ο Βουτσινάς μου είχε πει ότι μπορεί να έχασες τη μαμά σου, αλλά σου άφησε μια πόρτα ανοιχτή. Αν ζούσε η μαμά μου δεν θα ασχολιόμουν με το θέατρο. Ήταν μια άλλη εποχή, οι γονείς φοβόντουσαν. Τον μπαμπά μου τον έπεισα πιο εύκολα. Η μαμά μου δεν θα μπορούσε να πειστεί εύκολα"¨ενώ συνέχισε λέγοντας για την απώλεια του πατέρα της: "Πρόλαβε να με δει μια φορά κι είχε "ψηλώσει" πόσα μέτρα που με έβλεπε".

Πώς έγραψαν οι απώλειες μέσα της; Η Λυδία Φωτοπούλου εκμυστηρεύτηκε: "Στα δικά μου χρόνια σχεδόν δεν το κουβεντιάζανε. Έπρεπε να το περάσεις μόνος σου. Ήταν ένας μελαγχολικός μπαμπάς ο οποίος καθόταν σε ένα τραπέζι κι έλυνε σταυρόλεξα κι ένα έφηβο κοριτσάκι που δεν ήξερε που να πατήσει και που να σταθεί. Δεν το κουβεντιάζαμε. Δεν υπήρχε μια βοήθεια από γύρω γύρω. 'Η θα υπήρχε στο δρόμο το γνωστό 'αχ καημένο, να τη θυμάσαι', το οποίο είναι το χειρότερο ή κάναμε ότι δεν υπήρχε. Ένα παιδί πρέπει να το βρει μόνο του. Εγώ λίγο μέσα από το θέατρο, αλλά έκανα και μια ψυχανάλυση. Γύρω στα 40 άρχισα να πενθώ. Δεν είναι εύκολο. Πρέπει να θυμώσεις λίγο, πρέπει να πενθήσεις".

Για το γεγονός ότι έγινε μητέρα σε μικρή ηλικία σημείωσε: "Η αλήθεια είναι ότι ήρθε ένα παιδί όπως συμβαίνει σε πολλές κοπέλες και βρέθηκαν κάποιοι άνθρωποι κοντά μου που μου είπαν γιατί δεν το κρατάς. Και τους ευγνωμωνώ. Το κράτησα, λίγο κάτω από δύσκολες συνθήκες και τώρα είναι ότι σπουδαιότερο έχω".

"Δεν έχω κανένα απωθημένο. Ο γιος μου μπορεί να έχει κάποια μικροπαράπονα από την απουσία μου [...] Πιστεύω ότι ήμουν μια καλή μαμά, έκανα ότι καλύτερο μπορούσα" συμπλήρωσε.