Ο Γιώργος Θεοφάνους είναι μια πραγματικά ιδιαίτερη περίπτωση ανθρώπου των media. Και τον χαρακτηρίζω έτσι γιατί δεν ανήκει αποκλειστικά στη μουσική, είναι ένας άνθρωπος με σαφή θέση μέσα στον media-κό χάρτη και η παρουσία του στην τηλεόραση είναι πια σταθερή.
Είναι εκπρόσωπος της μουσικής, αλλά στην ουσία δεν ασχολείται μόνο με αυτή. Για παράδειγμα, το "Ένα τραγούδι ακόμα" που παρουσιάζει αυτόν τον καιρό στο OPEN είναι ένα one man show, κομμένο και ραμμένο πάνω του. Πιστέψτε με, αν εξαιρέσουμε τον Νίκο Κοκλώνη που κάνει ό,τι γουστάρει στην ώρα του στην τηλεόραση, ελάχιστοι το έχουν καταφέρει αυτό. Ο Γιώργος Θεοφάνους λοιπόν αυτό το ακατόρθωτο πράγμα να δημιουργηθεί ένα show πάνω του το πέτυχε.
Σε αντίθεση με τα πολύ προκλητικά μουσικά projects με τα οποία έχει εμπλακεί την τελευταία δεκαπενταετία, ο Γιώργος Θεοφάνους στο "Ένα τραγούδι ακόμα" παίζει για τη... φανέλα του μουσικού. Ταυτόχρονα βέβαια brand-άρεται ακόμα και στον κόσμο που δεν παρακολουθεί κάθε μήνα την καριέρα του ως ένα μεγάλο κεφάλαιο της εγχώριας μουσικής σκηνής. Όχι πως δεν είναι, απλά ο μέσος ακροατής μπορεί να μη γνωρίζει τις δεκάδες επιτυχίες που έχει γράψει. Τώρα είναι ευκαιρία να τις μάθει, μέσα από ένα μουσικό πρόγραμμα που σίγουρα διασκεδάζει τον κόσμο, αλλά προτείνει νέους καλλιτέχνες, θυμίζει παλαιότερες επιτυχίες και φυσικά παρουσιάζει πραγματικά διάσημους τραγουδιστές που υπό άλλες συνθήκες δύσκολα θα πήγαιναν έτσι απλά σε μια μουσική εκπομπή. Και ακούσια δημιουργεί ένα μύθο γύρω από το όνομά του.
Για να φθάσουμε όμως εδώ ο Γιώργος Θεοφάνους διένυσε μια τηλεοπτική διαδρομή που εμένα αρχικά με φόβιζε. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια μέχρι να ξεπεράσω τον πολύ αυστηρό κριτή του "X-Factor” του ΑΝΤ1 που έβαζε πόστα μέχρι και τον Σάκη Ρουβά, τον νομίζω πιο ακριβοπληρωμένο παρουσιαστή της εποχής, και του αντιμιλούσε στον αέρα του μεγαλύτερου τότε σταθμού της χώρας. Ο Γιώργος Θεοφάνους είχε πει απίστευτα αυστηρές ατάκες στον αέρα των πρώτων "X-Factor” και πιστέψτε με ως έφηβος τότε τον έβλεπα όπως ο διάολος το λιβάνι. Δεν θα μάθω ποτέ αν ήταν ένας τηλεοπτικός ρόλος ή μια φάση της δικής του γνώμης που ήθελε να είναι aggressive και πολύ σκληρή. Η ουσία είναι πως ο ίδιος φαίνεται πως αποφάσισε να αφήσει αυτόν τον σκιώδη τύπο στο παρελθόν και να δώσει τη θέση του σε έναν γαλαντόμο, δίκαιο άνθρωπο απέναντι στους ανθρώπους της τηλεόρασης και της μουσικής.
Αυτό με έναν λόγο το εξηγώ: ο Γιώργος Θεοφάνους πια χόρτασε από τηλεόραση και ό,τι κάνει το απολαμβάνει. Έτσι θέλω να πιστεύω και έτσι εξηγώ πώς άργησε τόσο να παρουσιάσει ένα τόσο ουσιαστικό μουσικό project όπως το "Ένα τραγούδι ακόμα". Και αν γράφω αυτό το κείμενο δεν είναι επειδή θέλω να του ασκήσω καλή ή κακή κριτική, αλλά για να σας προτρέψω αυτή την Παρασκευή στις 20:00 να συντονιστείτε στο OPEN και να δείτε την τηλεοπτική συνάντησή του με τη Δέσποινα Βανδή. Όχι επειδή είναι η Δέσποινα Βανδή εκεί, αλλά επειδή νιώθω πως θα είναι από τα καλύτερα επεισόδια.
Και μετά ψάξτε στο YouTube να δείτε και άλλες εκπομπές "Ένα τραγούδι ακόμα", που έχει πάει ο Αντώνης Ρέμος και έχει τραγουδήσει μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του. Ή πιο συγκεκριμένα βρείτε και το ντουέτο του με τον Γιάννη Ξανθόπουλο, τον άλλοτε 16χρονο θαυμαστή του Αντώνη Ρέμου και νικητή του Rising Star, που μεγάλωσε και έγινε ένας εκπληκτικός ανερχόμενος τραγουδιστής.
Είναι ωραίο πράγμα η μουσική. Ειδικά αν έχει την υπογραφή του Γιώργου Θεοφάνους. Σε μια παραγωγή που αφορά αυτό μόνο, τη μουσική του. Μην κοιτάτε που δεν κάνει 20% τηλεθέαση, δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες σε... Ανοιχτά Κανάλια. Το σίγουρο είναι πως κάνει καλή τηλεόραση, μιας και κατά τη γνώμη μου είναι η κορυφαία παραγωγή του OPEN αυτή τη σεζόν.