Σε συνέντευξή του ο Ιατρός Κοινωνικής Ιατρικής, κοινωνιολόγος και συγγραφέας Διονύσης Βαλλιανάτος αναλύει τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει η ειδική αυτή κατάσταση που βιώνουμε και πώς θα πρέπει να αντιδράσουμε.
«Σήμερα η ελάττωση της κοινωνικότητας και η παράταση των περιορισμών με την επέκτασή τους, είναι η προσέγγιση που επιδιώκεται με όλο και μεγαλύτερη δυναμική, για τη μείωση των λοιμώξεων από τον κορωνοϊό» δήλωσε στον δημοσιογράφο Σάκη Βούτο, εξηγώντας: «Ένας κανόνας – θεραπεία προς όλους, του τύπου "Μην υποτιμάται την κατάσταση" και "Μείνετε όλοι στα σπίτια σας", με το σύνθημα με τον σεβασμό προς τον εαυτό μας και τον πλησίον μας "εξαρτάται μόνο από εμάς και το φιλότιμό μας", εναπόκειται πλέον σ΄ εμάς αυτές τις ασυνήθιστες και χαοτικές μέρες σαν υπεύθυνοι πολίτες, να προσφέρουμε και εμείς τεράστια βοήθεια στις υγειονομικές υπηρεσίας της χώρας, χωρίς συναντήσεις, χειραψίες και εκδηλώσεις φιλίας με αγκαλιάσματα».
«Ο κορωνοϊός μας έχει βάλει σε κατάσταση αέναης αγωνίας και φόβου και η πραγματικότητα που ζούμε γύρω μας μέσω των ΜΜΕ, είναι η εικόνα μιας σουρεαλιστικής τρομακτικής και επικίνδυνης κατάστασης» συνέχισε, τονίζοντας πως ψυχολογικά οι επιπτώσεις θα είναι πιο εμφανείς στα παιδιά: «Είναι σημαντικό να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε τον αυτοέλεγχό μας, προσπαθώντας να ενσταλάξουμε μια αίσθηση ασφάλειας στους εαυτούς μας, ειδικά στα μικρά παιδιά, που θα πρέπει να αποφύγουν τις "αφύσικες" εικόνες τύπου "πόλη εν πολέμω" από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προκειμένου να αποφευχθεί ο βομβαρδισμός του μυαλού τους με μια μερικώς παραμορφωμένη εικόνα, μη αναλυόμενη στην ηλικία αυτή. Τα μικρά παιδιά θα πρέπει να προστατεύονται από τον παραλογισμό και την ανησυχία των ενηλίκων, οπότε πχ. δεν θα πρέπει να εμφανίζονται τα άδεια ράφια των σούπερ μάρκετ, οι σκηνές έξω από τα νοσοκομεία ή οι ουρές στα φαρμακεία κλπ. Αντιθέτως πρέπει να τους μεταφέρουμε τις παροτρύνσεις των γιατρών "εν ήδη παιχνιδιού" για να διατηρηθεί η αίσθηση της κανονικότητας».
«Ο ιός έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ανθρώπινη ψυχολογία. Πολύ φυσικό συναίσθημα είναι αυτό του φόβου του ανθρώπου και του κατανοητού. Ο ιός μπορεί να είναι κάτι το τρομακτικό, είναι όμως ανώφελο να το κρύψει κάποιος» πρόσθεσε ο Διονύσης Βαλλιανάτος, επισημαίνοντας: «Ο άνθρωπος είναι φοβισμένος επειδή είναι ανίκανος απέναντι σ΄ έναν άγνωστο ιό, παρότι κάθε μέρα αναλύεται και ανακαλύπτεται από την επιστήμη. Είναι τρομακτικό, επειδή μας βάζει μπροστά στην πραγματική ζωή: την άβυσσο μεταξύ ζωής και θανάτου. Είναι τρομακτικό, επειδή το άγνωστο σημαίνει επίσης ότι δεν υπάρχει πραγματική θεραπεία μέχρι σήμερα, αν και οι γιατροί εργάζονται ακούραστα και φέρουν εις πέρας τις πιο σοβαρές περιπτώσεις θεραπείας. Ο φόβος που πολλοί από εμάς μάθαμε να βιώνουμε αυτές τις μέρες, είναι θεμελιώδους σημασίας για την άμυνα και την επιβίωσή μας. Εάν δεν το δοκιμάζαμε, δεν θα μπορούσαμε να σωθούμε από τους κινδύνους. Είναι λοιπόν καλό να αντιλαμβανόμαστε τον φόβο, επειδή μας ενεργοποιεί και μας απασχολεί».
«Είναι ακριβώς το κοινωνικό που βγαίνει ισχυρότερο και εμπλουτισμένο σε αυτή την περίοδο. Η κοινωνία των πολιτών που βρίσκεται σε μέγεθος κινδύνων, να πολεμά σιγά-σιγά για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Επίσης μαθαίνουμε να δουλεύουμε και να συνεργαζόμαστε σε περιόδους πολύ σοβαρής έκτακτης ανάγκης με συνέχεια στη φροντίδα, την υποστήριξη ευάλωτων ανθρώπων κλπ. Κάποιοι έχουν ήδη αρχίσει να σκέφτονται τους γιατρούς, τους νοσηλευτές και το προσωπικό υγείας, που εργάζονται ακούραστα και προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτή την κατάσταση έκτακτης ανάγκης, με μεγάλες δυσκολίες σε απέραντη προσφορά» κατέληξε.