Όσο για το αν μπορεί μια μάνα να είναι φίλη με την κόρη της: «Ασφαλώς και μπορεί. Εγώ και η Σοφία είμαστε φίλες. Πολλές φορές νιώθω ότι είμαστε στην ίδια ηλικία. Ίσως να οφείλεται και στο δικό μου νεανικό στιλ. Είναι όμως και το δικό της στιλ. Είναι έξυπνη και στον τρόπο σκέψης ήταν πάντα μεγαλύτερη από την ηλικία της. Ποτέ δεν μπορέσαμε να παίξουμε τους καθαρούς ρόλους μητέρας και κόρης. Δεν ξέρω βεβαίως αν υπάρχουν τέτοιοι ρόλοι. Δεν ξέρω αν συμφωνώ με το να είναι έτσι οι σχέσεις, αλλά σίγουρα πρέπει να έχεις φίλο το παιδί σου».
Για τα ΜΜΕ που ασχολούνται μαζί της ακόμη και όταν βρίσκεται εκτός Ελλάδας: «Ελπίζω να μη με παρεξηγήσετε λόγω της απάντησης που θα δώσω, αλλά μου αρέσει που ασχολούνται μαζί μου. Όχι με αυτά που λένε κάποιες φορές. Απλώς, ύστερα από τριανταπέντε χρόνια καριέρας έμαθα όχι να είμαι αναίσθητη αλλά να είμαι έξυπνη. Έχετε ακούσει αυτό που λένε πως, αν δεν ασχολούνται μαζί σου, σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεις και δεν αφοράς κανέναν... Τα ΜΜΕ καλώς ή κακώς θέλουν να πουλήσουν. Έτσι λειτουργούν. Άρα, για να χρησιμοποιούν εμένα τόσο πολύ, σημαίνει ότι πουλάω. Το σκέφτομαι και λέω “είμαι μια χαρά. Από το να μην ασχολούνται”... Τι να κάνω;».
Συμβουλές προς νέους που θέλουν να μπουν στο χώρο του τραγουδιού: «Πιστεύω ότι δεν είναι πλέον τόσο καθαρός ο χώρος. Όταν ξεκίνησα εγώ το 1973, που έφυγα από την Κύπρο, ήταν μια νορμάλ διαδικασία. Πήγα σε οντισιόν για να με ακούσει δισκογραφική εταιρεία, περάσαμε αγωνίες εγώ και οι γονείς μου, έκανα θυσίες, έζησα το παραμύθι μου κανονικά. Ήταν όμορφο, ρομαντικό, είχε νόημα. Πέρασα όλα αυτά τα χρόνια, κουράστηκα, ξενύχτισα, αγωνιούσα, πέτυχα, απέτυχα. Όλα αυτά τα πάνω και κάτω. Τώρα τα πράγματα είναι πολύ σκληρά. Και τότε δεν μπορώ να πω πως ήταν εύκολα, αλλά τουλάχιστον αυτά σήμαιναν ζωή. Είναι και δίκαιο κάπου να διαγωνίζεσαι για να κερδίσεις κάτι. Εντός και εκτός εισαγωγικών το διαγωνίζεσαι. Τώρα παίζει ρόλο το ποιον γνωστό έχεις ή αν θα μπεις στο «X-Factor». Βέβαια, καλά κάνει και υπάρχει το συγκεκριμένο παιχνίδι και έτσι μπορεί κάποιος να μπει και να διαγωνιστεί. Δεν ξέρω όμως αν είναι δίκαιο και δημοκρατικό απέναντι σε όλους. Υπάρχουν πολλά παιδιά που έχουν μεγάλο ταλέντο και δεν θα τους δοθεί ποτέ η ευκαιρία να το αποδείξουν είτε λόγω συστήματος είτε λόγω οικογένειας, αφού πολλές φορές οι ίδιοι οι γονείς δεν αναγνωρίζουν στα παιδιά τους το ταλέντο που έχουν και δεν τα αφήνουν να ακολουθήσουν το μονοπάτι στο οποίο έχουν κλίση. Θέλουν να τους κάνουν γιατρούς και δικηγόρους, διότι υπάρχει ένα ταμπού. Καλοί οι δικηγόροι, καλοί οι γιατροί και τους χρειαζόμαστε, αλλά υπάρχουν παιδιά που δεν έχουν γεννηθεί γιʼ αυτό αλλά για κάτι άλλο. Για να είναι τραγουδιστές, ηθοποιοί, συγγραφείς, μουσικοί. Για παράδειγμα, υπάρχει ένα παιδί που παίζει ντραμς και είναι πολύ καλός. Η μάνα του όμως λέει «δεν έχει ψωμί, θα πεινάσεις». Ετσι, το καταπιέζουν και δεν ακολουθεί το ταλέντο του. Βέβαια, μπορεί όντως να δυσκολευτεί στην πορεία, αλλά τι να πω… Μα δεν υπάρχει συμβουλή. Ό,τι είναι να κάνει κάποιος θα το κάνει, είτε το έδαφος είναι πρόσφορο είτε δεν είναι. Πιστεύω για τον καθένα ότι πρέπει να ακολουθεί το ένστικτό του και τη ζωή που θέλει ο ίδιος, όπως λέει και η «Αλήτισσα ψυχή», χωρίς να τη διαλέγει κάποιος άλλος. Αυτό πιστεύω. Τι είμαι εγώ να συμβουλέψω; Εγώ «γηράσκω αεί διδασκομένη». Δεν μπορώ να συμβουλέψω κανέναν. Δεν μου άρεσε ποτέ να είμαι δασκάλα».
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
