Ο Έλληνας πρωταθλητής του τέννις δημοσίευσε ένα αρκετά διαφορετικό βίντεο σε σχέση με όσα μας είχε συνηθίσει έως σήμερα στον προσωπικό του κανάλι στο Youtube.
Ο Έλληνας τεννίστας στήθηκε μπροστά από την κάμερα και θέλησε να μοιραστεί με τους ακόλουθους του μια προσωπική ιστορία που παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή του όταν τον Οκτώβριο του 2016 παραλίγο να πνιγεί στη Χερσόνησο της Κρήτης.
«Αυτή είναι η ιστορία της ημέρας που παραλίγο να χάσω τη ζωή μου. Ήταν στα μέσα Οκτωβρίου 2016. Εγώ, οι φίλοι μου, ο πατέρας μου αποφασίσαμε να πάμε για ένα πρωινό τρέξιμο στην παραλία. Ήταν μια μέρα ξεκούρασης για όλους μας, δεν είχαμε κάποιο επίσημο αγώνα αλλά παίζαμε σε ένα τουρνουά και μέναμε σε ένα φανταστικό resort όπου γίνονταν και οι αγώνες . Ξύπνησα νωρίς και πήγα για 30 με 45 λεπτά τρεξίματος και αερόβιων ασκήσεων. Ύστερα αποφασίσαμε να κάνουμε σάουνα, γιατί πλησίαζε ο χειμώνας και έκανε πολύ κρύο. Περάσαμε περίπου 20 -25 λεπτά στην σάουνα και μετά εγώ και ένας φίλος μου αποφασίσαμε να πάμε στην παραλία και να πέσουμε στο θαλασσινό νερό», ανέφερε αρχικά και συνέχισε: «Ήταν μια μέρα που φυσούσε αρκετά και οι συνθήκες για να κάνεις μπάνιο ήταν αρκετά δύσκολες. Αποφασίσαμε να βουτήξουμε στο νερό χωρίς να μπορούμε να φανταστούμε τι θα ακολουθήσει. Βούτηξα και όπως είπα είχε μεγάλα κύματα αλλά υποτίθεται ότι δεν θα κολυμπούσα με βαθιά. Απλά θέλαμε να ανανεωθούμε κάνοντας ένα κρύο μπάνιο».
Ο τραυματισμός και η μάχη με τα κύματα
«Ήταν πολύ κρύα η θάλασσα. Θυμάμαι να βουτάω στη θάλασσα και να χτυπώ το πόδι μου σε βράχο. Γύρισα το κεφάλι μου πίσω για να κοιτάξω και ήμουν ήδη 30 με 40 μέτρα μακριά από την ακτή, χωρίς να καταλαβαίνω τι συμβαίνει. Ήταν το πιο παράξενο συναίσθημα. Ποτέ μου δεν ένιωσα ξανά τόσο περίεργα και τόσο χαμένος». [...]Θυμάμαι να πνίγομαι. Ήταν η πρώτη στιγμή στη ζωή μου που θεωρώ ότι βρέθηκα κοντά στο θάνατο. Πάλευα με τα κύματα για να πάρω όσο το δυνατόν περισσότερες ανάσες. Σε κάποια στιγμή γύρισα πίσω, έψαξα για τον φίλο μου αλλά δεν τον έβλεπα».
Ο ήρωας – πατέρας του
«Μετά θυμάμαι ότι είδα τον πατέρα μου να τρέχει προς την παραλία, έβλεπε ότι είμαστε σε κίνδυνο. Πήδηξε στη θάλασσα για να έρθει κοντά μας. Ας πάμε τώρα στο γιατί δεν μπορούσα να βγω προς τα έξω. Προσπαθούσαμε να κολυμπήσουμε προς την παραλία αλλά δεν μπορούσαμε να τα καταφέρουμε. Όσο περισσότερο προσπαθούσα τόσες λιγότερες πιθανότητες νόμιζα ότι είχα για να φτάσω. Δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα, όλα ήταν κενά, θυμάμαι πως ένιωσα να παραδίνομαι και πως ο χρόνος πάγωσε. Δεν κουνιόμουν, δεν ένοιωθα τίποτα, δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ και πέρασαν από μπροστά μου όλες οι παιδικές μου αναμνήσεις και θυμάμαι να πνίγομαι, για λίγα δευτερόλεπτα νόμιζα ότι είχα φύγει από τη ζωή. Δεν το εύχομαι ούτε στον χειρότερο εχθρό μου. Ήταν όλα θέμα επιβίωσης. Ο πατέρας μου με πλησίασε, ήταν δίπλα μου, προσπάθησε να με βοηθήσει. Θυμάμαι να φωνάζω με όλες μου τις δυνάμεις και βλέποντας τον πατέρα μου να κολυμπάει προς τα μένα και να με σπρώχνει προς την παραλία έβλεπα τον φόβο στα μάτια του. Μου έδωσε μια ελπίδα αλλά και κατάλαβα πως αν ήταν κάτι κακό να συμβεί θα συνέβαινε και στους δυο μας. Ήταν ήρωας, ήταν εκεί και θυμάμαι με ανακούφιση τη στιγμή που κατάλαβα ότι και εγώ μπορώ να κάνω κάτι. Όταν ο πατέρας μου με έσπρωξε προς την παραλία ακούμπησα σε έναν ύφαλο και ένοιωσα υπέροχα. Αν δεν ήταν αυτός ο ύφαλος σε εκείνο το σημείο δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να τα καταφέρω. Όταν πάτησα στον ύφαλο ήταν η πρώτη στιγμή μετά από αρκετή ώρα που μπορούσα να πάρω ανάσα. Ήταν το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο. Ο πατέρας μου συνέχισε να ψάχνει και για τον φίλο μου και τον έσωσε και εκείνον. Μας έσωσε όλους και μετά από λίγο καταφέραμε να βγούμε στην ακτή».
Τα πρώτα του βήματα στην παραλία
«Θυμάμαι πως είχα ξαπλώσει στην άμμο για 15-20 λεπτά και προσπαθούσα να σκεφτώ πως έγινε όλο αυτό. Μια περιπέτεια που κανείς δεν περίμενε. Από εκείνη την ημέρα έδωσα μεγαλύτερη αξία στη ζωή μου. Θυμάμαι να λέω στον εαυτό μου πως μετά απ' αυτό δεν μπορείς να νοιώσεις φόβο. Αυτό ήταν το χειρότερο που μπορούσα να πάθω. Με άλλαξε εντελώς ψυχολογικά όλη αυτή η περιπέτεια».
Στη συνέχεια ο 20χρονος πρωταθλητής δακρύζει και πάλι στην κάμερα: «Δεν έπρεπε να συμβεί, αλλά συνέβη. Και ευχαριστώ τον Θεό ή όποιον ήταν εκεί. Εκείνη την στιγμή, μας έσωσε, μας έδωσε την ευκαιρία να παλέψουμε. Σας ευχαριστώ που είδατε το βίντεο, αυτή ήταν η ιστορία μου».
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
