Τα καλά νέα είναι ότι απαντάει σε όλα με απόλυτη ειλικρίνεια. Στην τελευταία περίπτωση, μάλιστα, φωτίζεται ολοκληρωτικά το πρόσωπό της.
Ασχολείται με τον αθλητισμό από τότε που θυμάται τον εαυτό της κάνοντας μπαλέτο. Ένας τραυματισμός όμως την ανάγκασε να το σταματήσει και να ξεκινήσει ως θεραπεία την κολύμβηση. Και όπως σε όλα όσα καταπιάνεται, σαν να πείσμωσε, έτσι και ο αθλητισμός μετατράπηκε για εκείνη σε πρωταθλητισμό.
«Δε θα ξεχάσω αυτό το φριχτό για ένα παιδί πρόγραμμα, που πρέπει να κάνει προπονήσεις παράλληλα με το σχολείο και όλες τις υπόλοιπες υποχρεώσεις. Θυμάμαι ότι το πρωί έπρεπε να πίνω έναν τοματοχυμό, το μεσημέρι να τρώω κάτι αβγά που δε μου άρεσαν καθόλου και να πρέπει να βουτάω ακόμα και το καταχείμωνο στο νερό. Αλλά δε μετανιώνω καθόλου» μου λέει.
Πόσο σου άλλαξε τη ζωή το ριάλιτι επιβίωσης;
Ήταν μια τρομερή εμπειρία την οποία θα ξαναζούσα ευχαρίστως, γιατί μου έμαθε να εκτιμάω τα πιο απλά και αυτό δε θα ήθελα να το ξεχάσω ποτέ. Για εμένα το πιο δύσκολο πράγμα εκεί ήταν η έλλειψη επικοινωνίας. Έκτοτε δε θεωρώ τίποτα δεδομένο και δεν παραλείπω να δείχνω τα συναισθήματά μου.
Στο παιχνίδι γνώρισες και τον Κωσταντίνο Βασάλο. Πότε κατάλαβες ότι σου αρέσει;
Έχω πει άπειρες φορές ότι δεν τον είχα παρατηρήσει, δε μου έκανε το «κλικ» από την αρχή. Μετά την ένωση ήρθα κοντά με αρκετά παιδιά των Μαχητών, όχι μόνο μ’ εκείνον. Μου άρεσε πάρα πολύ ο τρόπος που σκεφτόταν, που ενεργούσε, ότι ήταν πολύ δοτικός, αλλά δεν είχε περάσει ούτε από το δικό μου το μυαλό ούτε από το δικό του ότι θα είμαστε μαζί. Αυτό καλλιεργήθηκε εκτός παιχνιδιού, γιατί κάναμε πολλές δουλειές μαζί όλο το καλοκαίρι. Έτσι, περάσαμε πολύ χρόνο μαζί ως φίλοι και στη συνέχεια συνειδητοποιήσαμε ότι θέλουμε να είμαστε μαζί.
Πότε ήταν η στιγμή που το συνειδητοποίησες;
Ο Κωνσταντίνος με προσέγγισε πάρα πολύ διακριτικά, πολύ κολακευτικά και γοητευτικά, χωρίς πίεση. Θυμάμαι την ημέρα, αλλά δε θα ήθελα να το μοιραστώ.
Διάβασε περισσότερα στο shape.gr