Συγκεκριμένα ανέφερε: «Δεν αγαπούσα τον εαυτό μου πάντα. Αργότερα άρχισα να τον αγαπώ και να τον αποδέχομαι. Ήμουν ένα παιδί που πάντα έπρεπε να αποδεικνύει ότι είναι ικανό. Και πάντα παιδευόμουν πολύ. Ήμουν πάντα πρώτη μαθήτρια, ήμουν πάρα πολύ καλή αθλήτρια, έμαθα μόνη μου κιθάρα, γιατί στο Κικλίς όπου μεγάλωσα δεν υπήρχαν ωδεία, έμαθα μόνη μου να ζωγραφίσω. Η μαμά μου ήταν αρκετά απαιτητική. Προσπαθούσα να είμαι τέλεια, να δείχνω ότι είμαι ένα παιδί που τα καταφέρνει και άρα αξίζει να αγαπηθεί».
Για τα δύσκολα παιδικά χρόνια: «Δεν ξέρω αν θέλω να είναι πάντα πρώτη, γιατί είναι πολύ κουραστικό. Έχω όμως προγραμματιστεί να είμαι αυτό. Είναι πάρα πολύ κουραστικό να πρέπει κάθε χρόνο να αποδεικνύεις ότι είσαι η πρώτη μαθήτρια. Δεν ξέρετε τι άγχος περνούσα γι’αυτό. Τι ξενύχτι και τι πόνο»