Ο θάνατος του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη
«Όταν έχασα τον πατέρα μου, έχασα τον καλύτερό μου φίλο. Έχασα τον άνθρωπο με τον οποίο μιλούσα, που του έλεγα όλα μου τα προβλήματα. Από τα γυναικεία, από το “ξεκινάω δίαιτα” μέχρι βεβαίως τα πολιτικά, τα οικογενειακά, τα πάντα»
Πώς επέλεξε να κάνει οικογένεια τόσο μικρή;
«Η ζωή δεν σε πάει πάντα εκεί που θες εσύ. Εγώ ερωτεύτηκα πάρα πολύ μικρή. Εκείνη την εποχή παντρευόντουσαν οι άνθρωποι. Με βλέπεις τώρα, αλλάζουν τα πράγματα. Παντρεύτηκα. Και ο Παύλος και ο πατέρας μου επέμεναν ασφυκτικά ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μην τελειώσω τις σπουδές μου. Είχα ξεκινήσει στη Γερμανία, είχα έρθει μετά εδώ. Έκανα τα δύο παιδιά γιατί θεωρούσα τότε πως με τη μεγάλη διαφορά ηλικίας με τον Παύλο έπρεπε να κάνω παιδιά γρήγορα για να τα ζήσει ο Παύλος. Δεν υπολόγιζα βέβαια τη “17 Νοέμβρη”. Και με τον γνωστό αισιόδοξο τρόπο έλεγα πως θα κάνω δύο στην αρχή και άλλα δύο παιδιά στα 35. Νόμιζα, είχα την ψευδαίσθηση, πως ο άνθρωπος προγραμματίζει τη ζωή του. Βεβαίως, όταν ο άνθρωπος προγραμματίζει, ο Θεός γελάει»
Είχε μια ήσυχη εφηβεία;
«Τι ήσυχα; Ήμουν το πρώτο παιδί. Ήμασταν τότε στην εξορία, έφυγα 14 ετών. Βρέθηκα στο Παρίσι χωρίς κανένα φίλο σε άλλο σχολείο. Δεν ήθελα με κανένα τρόπο να πάρω χαρτζιλίκι από τον μπαμπά μου. Το θεωρούσα μια εξάρτηση απίστευτη. Οπότε πάω και κολλάω ένα χαρτί στο φαρμακείο, στο σούπερ μάρκετ στο οποίο έγραφα πως λέγομαι Ντόρα Μητσοτάκη, κάνω baby sitting και παίρνω 6 φράγκα την ώρα. Στα 14 μου! Πάει η μάνα μου στο σούπερ μάρκετ και όταν γυρίζει ποιος είδε τον Θεό και δεν φοβήθηκε!»
Πώς ήταν να ζεις στην οικογένεια Μητσοτάκη;
«Ήταν βέβαιο πως η μαμά μου ήταν μαμά- κλώσα. Μια παραδοσιακή μαμά, δεν δούλεψε ποτέ έξω, ήταν μονίμως με τα παιδιά της. Είχε τη φοβερή λογική να σου λέει “φέρε τους φίλους σου εδώ να τους τραπεζώσω”. Έκανα πολλά χρόνια να καταλάβω ότι δεν οφειλόταν στο μέγεθος της φιλοξενίας της αλλά στο ότι ήθελε να ξέρει ποιοι είναι οι φίλοι μου και τι κάνουμε. Η μάνα μου ήταν ο άνθρωπος ο οποίος κρατούσε όλη την οικογένεια. Δεν το συζητάμε...»
«Ο πατέρας μου ήταν ένας άνθρωπος πάντοτε πάρα πολύ ήρεμος. Αυτοί οι άνθρωποι όμως μεταξύ τους ήταν “αυγοτάραχο” όπως έλεγε η μάνα μου. Δεν μπορούσες να βγάλεις άκρη. Δεν υπήρχε περίπτωση να παίξεις τον έναν εναντίον του άλλου»
Αυτό που τη φόβιζε περισσότερο
«Τι φοβόμουν νομίζετε περισσότερο από όλα; Τη δημοσιότητα. Ποιος; Εγώ! Αν είναι δυνατόν... Και όμως φοβόμουν τρομερά τη δημοσιότητα. Φοβόμουν ότι θα μπει στο δικό μου χώρο, στη δική μου ζωή. Και έτσι επειδή ήμουν παντρεμένη με τον Παύλο Μπακογιάννη καθιερώθηκε το Ντόρα Μπακογιάννη. Δούλευα επί ένα χρόνο στο υπουργείο Συντονισμού τότε, με τον πατέρα μου, ως γραμματέας εγώ τότε και κανείς δεν ήξερε πως ήμουν κόρη μου. Κι όμως οι κλητήρες θυμάμαι να ανεβαίνουν και δεν ήξεραν πως ήμουν κόρη του. [...] Στην αρχή ήμουν πανικόβλητη. Ειδικά όταν ανέβηκα στο βήμα της Βουλής, θυμάμαι ότι έτρεμα σαν ψάρι».
Έχει τύψεις πως δεν ήταν αρκετά παρούσα στην ανατροφή των παιδιών της;
«Δεν υπάρχει καμία εργαζόμενη μάνα που να μην έχει τύψεις. Είτε εργάζεσαι σε μαγαζί και είσαι πωλήτρια, είτε είσαι δημοσιογράφος, είτε είσαι η Μενεγάκη, είτε είσαι πολιτικός. Οποιαδήποτε εργαζόμενη μητέρα έχει τύψεις. Δεν υπάρχει πτυχίο μαμάς. Μαθαίνεις με τις δυσκολίες σου. Απλώς εγώ θυμάμαι ότι η μάνα μου έλεγε κάτι που τελικώς ήταν η ουσία της όλης υπόθεσης. Έλεγε ότι από πολλή αγάπη δεν έπαθε κανένας ποτέ τίποτα. Με όλα μου τα ελατώματα και τα χιλιάδες λάθη που έχω κάνει νομίζω πως τα παιδιά μου δεν αμφέβαλαν ποτέ ότι ήταν το άπαν. Και ότι στην ιεραρχία των αρχών και των φιλοδοξιών μου το πρώτο ήταν αυτά».
Η ζωή με τα εγγόνια της
«Θυμάμαι όταν απέκτησα τον πρώτο μου εγγονό, έρχεται η Αλεξία και μου λέει “Μαμά, πρέπει να δούμε πώς θα σε πει”. Και της λέω “Πώς να με πει;”. Μου λέει είσαι τόσο μικρή! Της λέω “Γιαγιά θα με πει!”. Είμαι τόσο ευτυχής γι' αυτό το πράγμα. [...] Με συγχωρείς, ο καθένας στον ρόλο του. Ο ρόλος της γιαγιάς είναι να κακομαθαίνει και ο ρόλος της μαμάς να εκπαιδεύει»
Η απόφαση για τον δεύτερο γάμο
«Ήταν μία δική μου προσωπική απόφαση. Οι μόνοι άνθρωποι που με ενδιέφεραν ήταν τα παιδιά μου. Όταν πήγε ο Ισίδωρος να με ζητήσει από τον πατέρα μου έκανε ακριβώς ενάμισι λεπτό. Στο ενάμισι λεπτό του λέει “Πάρτη παρτη”. Όταν πήγε να με ζητήσει από τον πεθερό μου, τον παπά, τον πατέρα του Παύλου, ο οποίος ζούσε και ήθελα πολύ να πάει ο Ισίδωρος, τον κράτησε τρισίμισι ώρες για να με δώσει. Είχε μαζευτεί όλη η πλατεία Καρπενησίου από κάτω να δει αν θα με δώσει ο παπάς»
Γιατί δεν έκανε τρίτο παιδί;
«Νομίζω πως ήταν το μεγαλύτερο λάθος που έχω κάνει. Ήθελα να κάνω άλλο ένα παιδί. Δεν ήμου καθόλου σίγουρη πώς θα το έπαιρναν η Αλεξία και ο Κώστας»
Πώς χαλαρώνει σήμερα;
«Εγώ θέλω μία παρέα, μία οποιαδήποτε παρέα στην οποία να νιώθω άνετα. Να μπορώ να μιλήσω χωρίς να το δω γραμμένο σε κανένα tweet. Με την οικογένεια μου, εννοείται. Γελάω τρομερά με τα μωρά. Χαλαρώνω με τον σύντροφό μου. Γενικώς χαλαρώνω. Μου αρέσει πάρα πολύ να περνάω καλά».
Τελικά είναι πράγματι άτρωτη, όπως δείχνει;
«Παναγία μου, όχι βέβαια! Δεν ξέρω πόσες φορές κλαίει ή πληγώνεται ο άνθρωπος. Έχω πληγωθεί πάρα πολλές φορές στη ζωή μου και έχω κλάψει πάρα πολλές φορές επίσης».
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
