Από την άλλη πλευρά είναι ο κατά γενική ομολογία μοναδικά ταλαντούχος και μάτσο Σον Πεν να υποδύεται τον ακτιβιστή γκεϊ Χάρβεϊ Μιλκ. Που ασυζητητί έδωσε Οσκαρική ερμηνεία. Αφού είδα τον Παλαιστή δεν άλλαξα γνώμη. Ο Ρουρκ δεν αξίζει Όσκαρ ηθοποιίας. Δεν είναι ότι έπαιξε κανένα κόντρα ρόλο. Έπαιξε τον εαυτό του. Έναν τύπο αυτοκαταστροφικό, προβληματικό και καταραμένο χωρίς ένα προβλέψιμο κύτταρο στο σώμα του, που αποσυντίθεται μέσα στα ρίνγκ. Εκεί δηλαδή που ούτως ή άλλως έζησε τα 6-7 χρόνια της ζωής του, τα οποία του κόστισαν την καριέρα και την εμφάνισή του. Ειδικά το κομμάτι του καταραμένου προβληματικού το είχε εμπεδώσει. Και σαν Μοτορσάικλ Μπόι και σαν Χένρι Τσινάσκι και σαν Χάρι Έιντζελ. Οπότε; Γιατί του αξίζει ο θείος Όσκαρ;
Είναι απλό. Γιατί δεν υπάρχει αντίστοιχα γκλαμουράτο βραβείο κάρακτερ αληθινής ζωής. Ο Μίκυ είναι τόσο ειδικός που χρειάζεται σεναριογράφος για να τον εφεύρει στη μεγάλη οθόνη. Έχει τόσες σκοτεινές στροφές και ιλιγγιώδεις κατηφόρες η προσωπική του ιστορία, που απαιτείται σκηνοθέτης για να φανταστεί κάτι παρόμοιο. Η πραγματικότητα που ζει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια έχει τόσα σκληρά, ανυπόφορα για τους «φυσιολογικούς» κομμάτια που χρειάζεται μοντέρ για να περάσει έστω ως κατάλληλη για άνω των 18. Οπότε, ο Ρουρκ πρέπει να το σηκώσει το αγαλματάκι. Ως σπάνια πρώτη ύλη και πηγή έμπνευσης για τον κόσμο του κινηματογράφου. Και σαν τύπος που, αν και βγαλμένος από φαντασία συγγραφέα κατηγορίας Μπουκόφσκι ή Πόλανικ, καταφέρνει να παραμείνει νηφάλιος και μη αυτοκαταστροφικός για τόσο διάστημα, όσο απαιτείται για να υποδυθεί τον εαυτό του στην ταινία ενός ιδιοφυώς σκληρού σκηνοθέτη. Ελπίζουμε και αυτή τη φορά να ευχαριστήσει τους σκύλους του. Τους ευχαριστούμε κι εμείς άμα όντως τον κράτησαν ζωντανό (ειδικά τον αδικοχαμένο Λόκι, που δεν πρόλαβε τα Όσκαρ!)
Update: Να που η Ακαδημία το είδε αλλιώς -και έδωσε το Όσκαρ στον Σον Πεν!
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
