Το Βιβλίο Του Πέρεζ Χίλτον Είναι Για Γέλια: Όσο απολαμβάνω το blog του τόσο ανατρίχιασα με το "βιβλίο" του.

Ανήκω και εγώ στην κατηγορία των ανθρώπων που μπαίνουν κάθε μέρα στο perezhilton.com και διαβάζουν τα κείμενα του φανατικά. Μπαίνω και 2 και 3 φορές αν χρειαστεί. Έτσι, στην ιδέα ότι θα διαβάσω το βιβλίο του ενθουσιάστηκα. Κακώς. Είναι ίσως το πιο βαρετό πράγμα που έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Το διάβασα μετά μανίας, όμως, και ο λόγος ήταν ότι ήθελα να φτάσω όσο πιο γρήγορα γίνεται στο τέλος για να ξεμπερδεύω. Και μετά να το επιστρέψω στη συνάδελφο που μου το δάνεισε. Γιατί αν ήταν δικό μου θα είχε βρεθεί απευθείας στα σκουπίδια.

Πάντα έχει ενδιαφέρον να διαβάζεις βιβλία γραμμένα από ανθρώπους που ξεκίνησαν ως bloggers, έγιναν star bloggers και μετά συγγραφείς. Έχει ένα εξαιρετικό ενδιαφέρον ειδικά αν διάβαζες το blog τους από τότε που έμπαιναν τόσα άτομα όσα θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα δωμάτιο 50 τ.μ. (με έπιπλα κιόλας). Η περίπτωση του Πέρεζ όμως είναι διαφορετική. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που ξεκίνησε από blogger, μετά τον μίσησε το Χόλιγουντ, τον αγάπησε όλη η ιντερνετική κοινωνία που διψάει για σελέμπριτι και κυρίως για θάψιμο. Κατέληξε να εμφανίζεται σε βραβεία, όπως αυτά του MTV, έχοντας ως ιδιότητα απλά το όνομά του. Έχει μετατραπεί άλλωστε σε ιδιαίτερη περσόνα διάσημη σε όλο τον κόσμο.

Μία συνάδελφος από το γραφείο μου περιέγραψε το βιβλίο ως αριστούργημα, ότι δε θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου τέτοια πράγματα. Εγώ το είδα αρκετά διαφορετικά. Αρχικά, δεν πρόκειται για βιβλίο. Ο Πέρεζ Χίλτον το έγραψε άλλωστε, πως θα μπορούσε να είναι ένα κλασικό βιβλίο για διάσημους; Εδώ μιλάμε για blog εκτυπωμένο σε χαρτί και με πολύ σκληρό εξώφυλλο. Και μην περιμένεις να διαβάσεις μόνο περιγραφές τύπου «πως είναι από κοντά η Μπρίτνεϊ» και τέτοια. Ο Πέρεζ δίνει συμβουλές πώς να γίνεις και εσύ ένας Χίλτον.

Στο βιβλίο αυτό μαθαίνεις λοιπόν πως οι Χίλτον είναι ένα νέο είδος ανθρώπου. Είναι αυτοί που κάνουν drugs για να παρτάρουν συνέχεια στα πιο in στέκια, ξερνάνε μόλις διαπιστώσουν ότι κατανάλωσαν περισσότερες από 123 θερμίδες, βρίζουν τους παπαράτσι που τους φωτογραφίζουν ενώ είναι μεθυσμένοι και άλλα τέτοια. Ότι συμβαίνει δηλαδή στα κατεστραμμένα σελέμπριτι του Χόλιγουντ -και φίλες του μέγα συγγραφέα. Στο βιβλίο του θα διαβάσεις 500 φορές για την Μπρίτνεϊ, τη Λίντσεϊ, τη Βικτόρια- σκύλα- Μπέκαμ και όχι μόνο. Αυτές είναι το θέμα του. Για 235 σελίδες.

Όχι ότι είναι γεμάτες, αυτές οι σελίδες. Όχι με γράμματα, τουλάχιστον. Απλά το γέμισε με φωτογραφίες, σαν αυτές του blog. Φωτογραφίες όπου διάσημα κορίτσια (και αγόρια) κρατάνε ζωγραφισμένα ανδρικά γεννητικά όργανα ή έχουν κόκα στη μύτη τους, σχεδιασμένα πάντα με έναν αστείο τρόπο από τους γραφίστες που δουλεύουν για τον Πέρεζ (ή από τον ίδιο, αν πιστεύεις ότι όντως τα κάνει μόνος του). Ναι, έχει πλάκα να τα βλέπεις αυτά απ' το PC του γραφείου -αλλά δεν είναι το ίδιο αστεία όταν τα αντικρίζεις Κυριακή βράδυ ξαπλωμένος στο κρεβάτι σου σε μια σελίδα που θα έπρεπε να έχει γράμματα, να λέει κάτι.

Ο Πέρεζ έχει και άλλη μία εμμονή που συναντάς συχνά σε γκέι άτομα: Χαρακτηρίζει κάθε όμορφο και επιτυχημένο άντρα "γκέι". Εντάξει, δεν έχει πάντα άδικο αλλά είναι σιχαμερό να διαβάζεις σελίδες που προσπαθεί να σε πείσει ότι όλο το Χόλιγουντ είναι γκέι και όσοι πηδάνε γκόμενες είναι από κομπλεξικοί μέχρι «άρρωστοι».

Την αλήθεια, όμως, θα στην πω. Αν ακολουθήσεις τα βήματα που σου προτείνει ο κύριος Χίλτον τότε σίγουρα το yupi και πολλοί ακόμη από τα Media θα ασχοληθούν μαζί σου. Για την ακρίβεια, θα πάθουν εμμονή μαζί σου και θα είσαι κάθε μέρα σε όλα τα περιοδικά. Η ξεφτίλα εγγυημένη. Όπως σίγουρα έχεις γελάσει με την Πάρις Χίλτον, τη Νικόλ Ρίτσι, την Έιμι Γουάινχαουζ και τη Λίντσεϊ Λόχαν -έτσι θα γελάνε και με σένα. Αν διαφωνείς με όλα τα παραπάνω και θεωρείς τις κυρίες αυτές σταρ, και είδωλα του lifestyle τότε πήγαινε να αγοράσεις το «Red Carpet Suicide» του Πέρεζ, τρέχα τώρα, και ακολούθησε και τις συμβουλές που γράφει μέσα.. Εγώ εδώ θα είμαι και θα ανυπομονώ να σε γνωρίσω.

Υ.Γ. Σόρι Πέρεζ. Ξέρω, κάθε μέρα μου δίνεις υλικό για να βγάλω το ψωμί μου αλλά σου εύχομαι τα χειρότερα για το πόνημά σου. Εύχομαι αυτή σου η προσπάθεια να είναι όσο πετυχημένη ήταν η σειρά ρούχων που είχες βγάλει. Δηλαδή καθόλου.

Υ.Γ.2. Τελικό συμπέρασμα: Πέρεζ, το ταλέντο σου είναι μεγάλο. Με το παραπάνω υστερόγραφο διαπίστωσα πως κατάφερες να γίνω και εγώ σαν εσένα και σαν όλες τις σκύλες που περιγράφεις. Respect Πέρεζ, η επιρροή σου πάνω μου είναι μεγάλη.