Σε κάποιες εκδηλώσεις, μάλιστα, όπως στην ομιλία του Blake Mykoskie, του ιδρυτή της Toms, συνάντησα πολλούς νέους και κανονικούς ανθρώπους να αισιοδοξούν και να ταυτίζονται με αυτά που έλεγε ένας άνθρωπος, που συνδύασε τις πωλήσεις με τη φιλανθρωπία - με κάθε προϊόν Toms που αγοράζετε πηγαίνει και ένα παρόμοιο προϊόν ή υπηρεσία σε ανθρώπους που το έχουν ανάγκη. Σε ένα fashion show μίλησα με μια φίλη, που δουλεύει σε διοικητική θέση σε μεγάλο εμπορικό κέντρο, και μου είπε πως οι πωλήσεις έχουν αρχίσει να ανεβαίνουν κι ότι είναι ευχαριστημένη από τη δουλειά και την αμοιβή της.
Στην Κέρκυρα, από την άλλη, μία ομάδα ανθρώπων που αγαπούν την ιστιοπλοΐα έχουν δημιουργήσει την εταιρία «Salty Bag» με τσάντες που φτιάνονται από παλιά πανιά ιστιοπλοϊκών. Διοργάνωσαν το πρώτο «Corfu Classic Yacht Race 2014», έναν «φιλικό» αγώνα με μερικά από τα πιο όμορφα ιστιοπλοϊκά της Ευρώπης. Εκεί δεν υπήρχαν ούτε γκόμενες με ψιλοτάκουνα, ούτε άσχετοι celebrities, υπήρχαν μόνο ωραίοι τύποι που αγαπούν το άθλημα και ήταν πολύ χαρούμενοι που βρίσκονταν στο στοιχείο τους, καθώς και μία υπέροχη και cool οικοδέσποινα- υπεύθυνη επικοινωνίας, η Μαρίνα Κουταρέλη.
Στην Κέρκυρα και πάλι, το ξενοδοχείο «Marbella Corfu» ήταν μια πραγματική έκπληξη για μένα, αφού ο υπέροχος ιδιοκτήτης του, Βασίλης Δρακόπουλος, αποφάσισε μέσα στην κρίση να το ανακαινίσει και να βάλει όλο το μεράκι του. Αναβαθμίζοντας τις υπηρεσίες και την αισθητική του δημιούργησε ένα τεράστιο, αλλά καθόλου μαζικό ξενοδοχείο, αφού και ο κόσμος αλλά και οι χώροι του δεν έχουν καμία σχέση με ό,τι έχω συναντήσει μέχρι σήμερα σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες...
Στην Αθήνα τώρα, όσους ηθοποιούς, τραγουδιστές και παρουσιαστές έτυχε να συναντήσω ήταν ήρεμοι και καθόλου σε υστερία για το τι θα κάνουν την επομένη σεζόν. Είτε έχουν κλείσει είτε όχι δουλειές είναι ήρεμοι, γιατί, μετά τη φετινή σεζόν που οι εκπομπές και οι σειρές πήγαν τόσο καλά, όλοι αισιοδοξούν πως από τον Σεπτέμβριο θα ξαναγίνουν προγράμματα και θα υπάρχει δουλειά.
Εντάξει, δεν είμαι τόσο UFO να πιστεύω ότι θα ξαναγίνουμε όπως «παλιά» αλλά ούτε και το θέλω. Ήταν ασύδοτα χρόνια αυτά και σε πολλές περιπτώσεις ακραία και κακόγουστα. Θέλω απλά να νιώθω, όπως τώρα, ότι οι άνθρωποι είναι λιγότερο φοβισμένοι, απαισιόδοξοι και πικραμένοι. Έστω και λίγη αισιοδοξία για το μέλλον είναι αρκετή. Είναι σαν σε μία κατρακύλα στον γκρεμό να σταματάς σε ένα δέντρο που έχει φυτρώσει εκεί στραβά. Κι εκεί φτιάχνεις μια καλύβα, μαζεύονται και κάτι άλλοι που έπεφταν και ξεκινάει ένας μικρός νέος οικισμός. Και μετά από λίγο καιρό κανείς δεν θα θυμάται από πού έπεσε...
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.
Διάβασε ακόμη:
Τάκης Ζαχαράτος - Σοφία Βόσσου: Τηλεοπτική Κόντρα Ή Αγένεια;: «Ένας φαύλος κύκλος αγενών και άκομψων δηλώσεων» από τον Νίκο Παρτσώλη
Κολομβία – Ελλάδα: Η Συνέχεια: «Γιατί ποτέ ένα ματς δεν τελειώνει στο 90'» από τον Αντώνη Τζαβάρα
Τα Παπαρατσικά Του Καλοκαιριού: «Αυθόρμητα και μη, ανάλογα με τον βαθμό κόμπλεξ» από τον Τάσο Μαστρογιάννη
Η Ελεονώρα κρύβεται, η Σάσα ρεύεται... Και όποιος μπλέκει με τις κότες καταλήγει να τρώει πίτουρα» από την Κλεοπάτρα Πατλάκη
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
