Πεύκα. Ξέμπαρκα, ή σε μικρές συστάδες ή στα πολύ σκληρά για να πεθάνουν δάση των βουνών της Αττικής. Αν δέχεσαι το χρωματολογικό αξίωμα ότι το πράσινο είναι το χρώμα της ελπίδας, ίσως συμφωνήσεις ότι το πράσινο του πεύκου είναι το χρώμα της υπαρξιστικής αισιοδοξίας: η ζωή μπορεί να μην είναι πάρα πολύ ωραία, αλλά είναι η μόνη που έχουμε. Οπότε, είναι πάρα πάρα πολύ ωραία.
Μερικά παλιά χωριά, χτυπημένα βάναυσα από τρεις δεκαετίες σκυλάδικου και επιχορηγήσεων και πολιτικών μηχανικών που αγαπούσαν τα πλακάκια, τα μπρούτζινα κάγκελα και την πάρτη τους και που σίγουρα σιχαίνονταν τα παλιά χωριά.
Ταβέρνες, καντίνες, μπάζα, λίγα αρχαία που δεν τα πιάνει το μάτι σου με την πρώτη, τσιμεντένιες στάσεις του ΚΤΕΛ που ασβεστώθηκαν για να μη φαίνονται τα στένσιλ συνθήματα για το παλιό ΠΑΣΟΚ, πολλές στρώσεις απωθητικής, ταγκισμένης πατρίδας. Κάπου από κάτω τους πρέπει να υπάρχει και μια που σου κάνει, αλλά την έχεις δει μόνο εσύ και μόνο εσύ τη θυμάσαι.
Καλούς ανθρώπους και μέτριους ανθρώπους που μυρίζουν σαν κάθισμα λεωφορείου. Κάτι άλλο μυρίζουν στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι λίπασμα ή χωματουργική εργασία, ή σκέτη ύπαιθρος. Όπως και να 'χει, πέρασαν τη ζωή τους μυρίζοντας έτσι και ψηφίζοντας μέτριους ή ανάξιους βουλευτές και τώρα τελευταία έχουν χάσει τον μπούσουλα.
Νταλίκες. Το βράδυ, με τα φώτα και τις γιρλάντες τους αναμμένες, αργοκίνητες, βαρύθυμες και κολημμένες η μία πίσω απ' την άλλη, μοιάζουν με κήτη που μεταναστεύουν σε κοπάδια. Μικρά αυτόνομα οικοσυστήματα από πλαγκτόν και νίκελ που ακολουθούν ενστικτωδώς ένα αρχαίο ρεύμα στη σκοτεινή κοιλιά του ωκεανού.
Ανθρώπους που κάποτε τους ήξερες. Και ήταν τεράστιοι. Και μετά έπαψες να τους ξέρεις και μόνο τους έβλεπες πού και πού. Και συρρικνώθηκαν όσο εσύ μεγάλωνες, ακολουθώντας την ανεπίστρεπτη πορεία των επίπλων του εξοχικού σπιτιού. Κάποια στιγμή σταμάτησες και να τους βλέπεις και κάποια άλλη στιγμή σταμάτησαν να υπάρχουν.
Κάτι γριές που ανατράφηκαν με βλήτα και προλήψεις και που μπορούν να σε διαβεβαιώσουν ότι το πιο σύντομο και μακρινό ταξίδι είναι η βόλτα στα μέρη που γεννήθηκαν οι άλλοι πριν από σένα.
Ο Αντώνης Τζαβάρας στo facebook: https://www.facebook.com/antonis.tzavaras.1
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη.
Διάβασε ακόμη:
Οι Φιλίες Της Showbiz|: «Αυτές οι αληθινές, οι ουσιαστικές, οι ανυπέρβλητες» από τον Τάσο Μαστρογιάννη
Ο Aνάλαφρος Kόσμος Tων Celebrities: «Και η Γερμανού που τελικά... δεν ήρθε» από την Κλεοπάτρα Πατλάκη
Θα Ξαναπάρει Εκπομπή Η Σίσσυ Χρηστίδου Τώρα Που Τελειώνει Η Κρίση;: «Μια τηλεόραση σε déjà vu, λες και δεν άλλαξε τίποτα» από τον Δημήτρη Τσακούμη
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
