Από τότε βέβαια και το όνομα συνήθισα και κατάλαβα ότι στον κόσμο υπάρχουν πιο φριχτά πράγματα από το όνομά μου. Η διάψευση είναι ένα απ΄αυτά. Από την Πρώτη Δημοτικού μέχρι τη σημερινή Πέμπτη μεσολαβούν κάτι ποτάμια διαψεύσεων των όσων διδαχτήκαμε τότε. Το βιβλίο του Robert Fulghum «Όσα Πράγματα Πρέπει Να Ξέρω Τα Έμαθα Στο Νηπιαγωγείο» τα λέει όλα. Γράφει:
«Αυτά είναι τα πράγματα που έμαθα»:
Να μοιράζεσαι τα πάντα. Να παίζεις τίμια. Να μη χτυπάς τους άλλους. Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκεί που τα βρήκες. Να καθαρίζεις τις τσαπατσουλιές σου. Να μην παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου. Να λες συγγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον. Να πλένεις τα χέρια σου πριν από το φαγητό. Να κοκκινίζεις. Ζεστά κουλουράκια και κρύο γάλα κάνουν καλό. Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις λίγο, να σκέπτεσαι λίγο, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι κάθε μέρα από λίγο. Να παίρνεις έναν υπνάκο το απόγευμα. Όταν βγαίνεις έξω στον κόσμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι από το χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους. Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο από φελιζόλ. Οι ρίζες πάνε προς τα κάτω και το φυτό προς τα πάνω. Κανείς πραγματικά δεν ξέρει πώς και γιατί, αλλά όλοι μας μοιάζουμε σ’ αυτό. Να θυμάσαι τελικά τα βιβλία και την πρώτη λέξη που έμαθες την πιο μεγάλη απ’ όλες: τη λέξη ΚΟΙΤΑ...».
Πόσο απλές είναι οι αλήθειες αυτής της ζωής, κι άντε τώρα να τις απαντήσεις στην καθημερινότητά σου. Δεν τρέχει τίποτα. Εδώ πτωχεύουνε για να μη δώσουν ό,τι χρωστούν. Αντί να κοκκινήσουν από ντροπή προκαλούν. Αντί συγγνώμης ζητούν και το λόγο ή βάζουν τα κακοπληρωμένα τσιράκια τους να το κάνουν. Θεωρούν ότι τα πάντα τους ανήκουν, γιατί το αξίζουν. Δεν καθαρίζουν αλλά έχουν γίνει εξπέρ στο να κουκουλώνουν τις τσαπατσουλιές τους. Δεν χτυπούν, αλλά έχουν μάθει να σε διαλύουν με μοναδική μαεστρία. Τα δικά σου, δικά τους και τα δικά τους εννοείται ΜΟΝΟ δικά τους και φυσικά η τιμιότητα δεν υπάρχει ούτε ως λέξη στα μακιαβελικά τους εγχειρίδια.
Δεν μου φταίει η Ρεπούση, ο Κωστόπουλος, ο δύσμοιρος Μπούτος, η τρόικα ή η οικονομική κρίση. Δεν μου φταίει αυτός που χαίρεται με τη δυστυχία του άλλου ούτε εκείνος που μπορεί να βοηθήσει αλλά δεν το κάνει γιατί φοβάται μήπως αυτός που βοηθήσει κάποια στιγμή του φάει τη θέση. Θα επιλέξω να μου φταίει ξανά το όνομά μου. Είναι πολύ πιο εύκολο να τα βάλω με 9 γράμματα παρά να προσπαθώ να δώσω άλλες απαντήσεις σ' αυτά που ως τώρα θεωρούσα αυτονόητα.
Η Κλεοπάτρα Πατλάκη στα social media:
Σου άρεσε το κείμενο; Συμφωνείς; Διαφωνείς οριζοντίως, καθέτως και διαγωνίως; Κάνε το δικό σου σχόλιο
παρακάτω. Το Yupiii θέλει και τη δική σου άποψη
Διάβασε ακόμη:
Summer Hits 2013: «Αυτά που στιγμάτισαν το γνήσιο ελληνικό φετινό καλοκαίρι» από τον Αντώνη Τζαβάρα
Ο Κωστόπουλος Και Η Σωστή Συμπαρουσιάστρια: «Η γυναίκα δίπλα του, που θα τη βγάλει καθαρή μέχρι τον Ιούνη» από τον Τάσο Μαστρογιάννη
Ο Μιχάλης Ασλάνης Και Το «Σουσέλ»: «Όταν το ευαίσθητο παιδί της showbiz έγινε άδικα χοντρό ρεζίλι» από τον Δημήτρη Τσακούμη
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
