Ο Ορφέας Αυγουστίδης ήταν καλεσμένος το βράδυ της Πέμπτης στην εκπομπή "Ενώπιος Ενωπίω" με τον Νίκο Χατζηνικολάου και αναφέρθηκε στην απόφασή του να ασχοληθεί με την υποκριτική αλλά και στην σύζυγο του, Γεωργία και το αγοράκι τους.
"Δεν ήθελα να γίνω ηθοποιός, ο πρώτος στόχος ήταν η σκηνοθεσία. Κάπως ήρθε η υποκριτική και μάλιστα αντιστεκόμουν. Έλεγα ότι θα πάω στο Εθνικό και αν πέρασα, πέρασα. Ήρθε η ταινία του Περράκη και σταμάτησα να αντιστέκομαι και κάπως ήρθαν από μόνα τους. Δεν πήρα μια γενναία απόφαση! Έβαζα όρια από την αρχή να μην ασχοληθούν οι γονείς μου. Δεν ήθελα να μιλάω για αυτούς. Αυτό που θέλει να νιώσει ένα παιδί, την ανεξαρτησία. Δεν μπορώ να πω ότι δεν επηρεάστηκα από τους γονείς μου. Μπορεί να έκανα κριτική μικρότερος που δεν ήξερα ότι δεν εξυπηρετεί. Τώρα πια κρατάω ένα κομμάτι που βλέπω σε αυτούς και το έχω εκεί να το θαυμάζω. Γιατί να μην θαυμάζουμε και στους αγαπημένους μας και ας έχουμε απομυθοποιήσει τη διαδικασία. Τη Μαρία Τζομπανάκη την απολαμβάνω στη δουλειά που κάνει και τη θαυμάζω όχι ως Ορφέας, ως ηθοποιός. Το πώς στέκομαι, το ποιο είναι το βλέμμα μου βρίσκω κομμάτια των γονιών μου. Τώρα δέχομαι κριτική από τους γονείς μου. Υπάρχει μια εμπιστοσύνη μεταξύ μας. Είπα στους γονείς μου στην καινούργια παράσταση να μου πουν τη γνώμη τους και μου λένε "Τι να σου πω; Ξέρεις τι έχεις κάνει;”. Και λέω "κοίτα τι πάθαμε τώρα που θέλω να ακούσω”" είπε αρχικά ο Ορφέας Αυγουστίδης.
Διαβάστε Επίσης
"Θέλει κόπο στο σπίτι αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι δύσκολο απλά ζητάς να μην ασχοληθούν μαζί σου. Και έχω την αίσθηση ότι σε σέβονται. Το να ξεφύγει μια φωτογραφία σε ένα εμπορικό δεν έγινε και κάτι, δεν μπαίνουν στο σπίτι σου. Είναι πολύ ωραίο που η οικογένεια ξεκίνησε από την σχέση μου με την Γεωργία και την ανάγκη μας να θεωρεί ο έναν τον άλλον οικογένεια. Γιατί και μένα η Γεωργία μου το ενέπνευσε αυτό. Με έκανε να θέλω να είναι αυτή το στήριγμα μου γιατί ένιωσα πως, όχι μόνο ότι μπορεί, κάπως έχουν νόημα τα πράγματα. Να εμπιστευθείς δηλαδή στον άλλον και κάτι από σένα γιατί μέχρι τώρα ήθελα να είμαι εγώ όλα τα πόδια του τραπεζιού. Δίνω χρόνο στην οικογένεια και παίρνω από τον ύπνο μου, εάν χρειαστεί. Ειδικά τον πρώτο χρόνο που είχε έρθει ο Αχιλλέας στη ζωή μας και ήμασταν τρεις πια. Μάλιστα επέτρεψα για πρώτη μου φορά να με επισκεφθεί το στρες γιατί ήθελα να βρω κι άλλο χρόνο μέσα στην ημέρα. Άρχισα να σφίγγομαι γιατί ήθελα, όχι μόνο να αλλάζω πάνες, να τον βλέπω και να είμαι παρών για να βοηθάω την Γεωργία. Βρίσκω χρόνο, φέτος έχω άλλα όρια από πέρσι και πρόπερσι οπότε τον βλέπω ακόμα περισσότερο και περνάμε κάθε μέρα λίγο χρόνο μαζί. Τα ξυπνήματα μας, το απόγευμα πριν πάω στο θέατρο, την ώρα που ξαπλώνει δηλαδή του λέω "καληνύχτα" και μετά πηγαίνω στο θέατρο, τα Σαββατοκύριακα είναι δικά του πάλι. Όσο περνάνε τα χρόνια θα προσαρμόζομαι και γω γύρω από τις ανάγκες της οικογένειας. Η Γεωργία πια είναι τα περισσότερα πόδια του τραπεζιού, εκεί που ήθελα πάντα να είμαι εγώ το τραπέζι και όλα τα πόδια να είναι δικά μου. Ήθελα δηλαδή να μην μπορεί κανένας να πάρει κάτι που να μην έχω εγώ τον έλεγχο. Πια γενναιόδωρα της έχω δώσει ένα κομμάτι από αυτό γιατί θέλω να φοβάμαι να μην πάθει κάτι. Συναντηθήκαμε μέσα από την ανάγκη μας να είμαστε ξέγνοιαστοι, να παίζουμε, να μιλάμε. Είδα στα μάτια της έναν άνθρωπο που δονείται και συγκινείται από την Τέχνη, ακόμα κι αν είναι έξω από την δική μας δουλειά. Η Γεωργία έχει αυτό που θέλω και γω να ξαναγίνω. Έχει μια παιδική αθωότητα ανεπιτήδευτη που πια εγώ προσπαθώ να βρίσκομαι σε αυτή την περιοχή προκειμένου να είμαι έτσι επάνω στη σκηνή και θέλω να είναι πια αυτός ο στόχος μου. Η Γεωργία μου δείχνει τον δρόμο. Οπότε αυτά είναι πράγματα που ήταν εκεί και είχα ευτυχώς την ψυχραιμία να τα δω. Ταυτόχρονα με ανακουφίζει, με κάνει και γελάω, μου αρέσει να κάνω ό,τι μου άρεσε να κάνω και μόνος μου αλλά πια θέλω να τα κάνω μόνο με την Γεωργία και αυτό είναι τέλειο" προσέθεσε ο Ορφέας Αυγουστίδης για την οικογένειά του και τη σχέση του με τη σύζυγό του.
"Εξαιτίας της μητρικής αγάπης όφειλα να προστατεύσω στο παιδί μου, στην περίπτωση που ο δρόμος που ανοίγεται μπροστά του μπορεί να είναι γεμάτος παγίδες, όχι εκ των άλλων αλλά λόγω έλλειψης ταλέντου, ανθεκτικότητας, λογικής, καλλιέργειας. Ήμουν σιωπηλή, περίμενα. Ο Ορφέας ήθελε να γίνει σκηνοθέτης όχι ηθοποιός. Πήγα στο θέατρο, στην πρώτη παράσταση που έκανε με την Ελένη Ράντου. Είχα πολύ μεγάλη αγωνία, δεν ήθελα να εκτεθεί το παιδί μου. Ήθελα να βιώσει την αντικειμενική πραγματικότητα του εκτίθεμαι. Όταν έχεις μπροστά σου τους θεατές, δεν είναι παίξε, γέλασε. Είσαι εσύ ο ίδιος με τη ψυχή σου. Όταν τέλειωσε η παράσταση έκλαιγα με λυγμούς, γιατί είδα το ταλέντο του. Ακόμη άγουρο, αλλά το είδα, δεν ξεγελιέμαι. Ήξερα ότι τον περιμένει μια διαδρομή αφοσίωσης, συνεχούς εκπαίδευσης, θα ζούσε της δικής του εποχής τα μικρά ή μεγάλα αγκάθια. Μιλάω αντικειμενικά. Ο Ορφέας είναι ένας ηθοποιός που θα αφήσει αποτύπωμα στον χώρο μας, που θα το θυμούνται. Είναι φοβερό, έχει μεγάλη σημασία. Από μικρό παιδί είχε μια παράξενη ψυχραιμία για την ηλικία ενός παιδιού. Ήταν πολύ τρυφερός, πολύ τακτικός, του άρεσε να διαλέγει τα ρούχα του. Είχε και μεγάλη τρυφερότητα και μεγάλη αποφασιστικότητα και ταυτόχρονα ήταν πολύ διεισδυτικός. Έτσι είναι και ο γιος του. Ήταν τόσο ωραία αυτά που έζησα με τον γιο μου. Θα τα ξαναπερνούσα όλα. Δεν ήταν δύσκολο παιδί. Είναι τίμιος άνθρωπος και ψυχή, είναι ξεκάθαρο. Τον αγαπώ ρε Νίκο" είπε η Μαρία Τζομπανάκη για τον γιο της, Ορφέα Αυγουστίδη.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
