Μια ακόμα τηλεοπτική εβδομάδα ξεκινά, μα ακόμα μία ολοκληρώθηκε. Πάμε να δούμε όσα αξίζει να κρατήσουμε...
Ας το πάρουμε -κυρίως ας το πάρουν- απόφαση, δεν κάνουν όλοι για τηλεόραση. Όπως ακριβώς κανείς δεν γίνεται παρουσιαστής με το στανιό, έτσι και οι stars κάθε χώρου δεν είναι κατάλληλοι για τηλεόραση.
17 Μαρτίου 2014- 17 Μαρτίου 2017: Οσα μου έμαθαν τρία χρόνια πρωινού ξυπνήματος με τον Βερύκιο για ξυπνητήρι.
Μυθικές στιγμές για την τηλεόραση, έντονες και οι αντιθέσεις των προγραμμάτων της. Πάμε να δούμε τι μου έκανε εντύπωση τις τελευταίες ημέρες...
To Star Academy (δηλαδή το format που γνωρίσαμε πριν περίπου 15 χρόνια ως Fame Story στον ΑΝΤ1) έρχεται στο Epsilon και φιλοδοξεί να στρέψει τα φώτα στο μικρότερο «μεγάλο κανάλι» της χώρας μας.
Μια γεμάτη τηλεοπτικά εβδομάδα έκλεισε και μία καινούργια ξεκινά. Τι μας έκανε εντύπωση και τι έχουμε να θυμόμαστε από όσα διαβάσαμε, ακούσαμε ή σχολιάσαμε;
Ένας ακόμα καλλιτέχνης με ταλέντο και όνειρα κατέκτησε τον τίτλο του The Voice, απέκτησε ένα «χρυσό συμβόλαιο» με την ΕΜΙ και ένα ωραιότατο αυτοκίνητο να κόβει βόλτες στη νυχτερινή Αθήνα. Είναι αυτή η στιγμή που θα τον ξεχάσουμε ή πρέπει να περιμένουμε τέσσερις- πέντε μήνες;
Σταρ σε κρίση; Έλλειψη έμπνευσης; Κακή στιγμή; Τι μπορεί να φταίει που τα τελευταία χρόνια τα πιο πολυπρομοταρισμένα τηλεοπτικά projects δεν πείθουν το τηλεοπτικό κοινό;
Το «Ξαναδέστε τους» αποτελεί παρελθόν και είναι κρίμα.
Αν όχι τώρα, πότε; Αν όχι έτσι, πώς; Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι την επίσημη έναρξη του β' μισού της σεζόν, που «σφραγίστηκε» με τη ψυχαγωγική είσοδο του ΣΚΑΪ στην «αρένα».
Αγαπητή Λαίδη, ας ξεκινήσουμε από τα βασικά.