Πόσες φορές χρησιμοποιήσατε τη φράση "...δεν υπάρχει" για κάτι εξαιρετικά ωραίο ή κάτι που δεν μπορείτε να διαχειριστείτε ως μία κατάσταση έξω από τα γνωστά σας όρια;
Μια ανάλογη ιδέα αποτυπώνει και ο Διονύσης Ν. Βαλλιανάτος στο νέο του βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις "Παπαζήση". Όπως αναφέρει η περιγραφή του βιβλίου, "ένα τέτοιο βιβλίο για να γραφεί, δεν θέλει γνώσεις συντακτικού, ορθογραφίας και καλλιγραφίας. Το μόνο που θέλει, είναι πολύ φαντασία και πολύ ανοιχτό μυαλό. Ένα τέτοιο βιβλίο για να διαβαστεί, δεν χρειάζεται να το κρατάς στα χέρια σου και με βοηθητικό φως, αλλά ηρεμία και… να κλείσεις τα μάτια σου! Σίγουρα, θα έχεις ένα υπέροχο ταξίδι στον κόσμο του κειμένου που εσύ διαλέγεις και σίγουρα θα έχεις να "διαβάσεις" πολύ περισσότερα, από αυτά που έχουν γραφεί μέχρι σήμερα…". Και στην ουσία είναι πως η γραφή του δεν έχει να κάνει με τις σκέψεις του δημιουργού του, αλλά του αναγνώστη του.
Στην ουσία κάποιος θα πει πως είναι λευκές σελίδες, που αφήνονται στην κρίση του αναγνώστη του βιβλίου πώς θα γραφούν. Αλλά στην πράξη είναι μια πρόκληση από τον Διονύση Ν. Βαλλιανάτο απέναντι σε μια κοινωνία που έχει μάθει να μην εκφράζει τις πραγματικές της σκέψεις πια, αλλά όσα ορίζει ένα "πρέπει" που αιωρείται στον σύγχρονο δυτικό πολιτισμό για κάθε θεματική που καταπιάνεται ο καθένας μας.
"Στον αστερισμό του νομίζω..." χρειάζονται μόνο ανοιχτοί ορίζοντες ώστε ο αναγνώστης μόνος του να φτιάξει τον κόσμο που απαιτείται ώστε η ιδέα του βιβλίου να πάρει σάρκα και οστά.
Μιλήσαμε με τον Διονύση Βαλλιανάτο για το νέο του αυτό εγχείρημα και κυρίως το πολύ ιδιαίτερο της συγκεκριμένης περίπτωσης.
Σε τι αναφέρεστε κύριε Βαλλιανάτε πίσω από αυτό τον τίτλο;
Κύριε Αντωνάτο, κάνοντας μία αναλυτική προσέγγιση της λέξης "νομίζω", νομίζω σημαίνει έχω τη γνώμη, πιστεύω, θεωρώ, υποθέτω, θαρρώ, φρονώ, φαντάζομαι. Βέβαια όλ’ αυτές οι λέξεις λέγονται, χωρίς να δηλώνουν καμία απόλυτη βεβαιότητα, οπότε παραδέχονται ή δεν αποδέχονται, αυτό που ήδη είναι καθιερωμένο. Με αυτό το σκεπτικό, ο καθένας από μας μπορεί κάτι που διαβάζει σ’ ένα οποιοδήποτε βιβλίο να το αποδεχτεί ή να το απορρίψει, σκεπτόμενος ότι μπορεί αυτός να το διατυπώσει καλύτερα ή μία εικόνα να την ζωγραφίσει καλύτερα ή με την δική του φαντασία στο μυαλό του να "σκηνοθετήσει", μ’ ένα ποιο αξιόλογο και ποιο εμπεριστατωμένο τρόπο, το κείμενο ή την εικόνα που έχει μπροστά του, επειδή "νομίζει" ότι "έτσι θα το κάνει καλύτερο".
Γιατί είναι "αόρατο" το βιβλίο αυτό;
Το βιβλίο αυτό αποτελεί μέρος των "βιβλίων γνώμης και αυτοβελτίωσης". Για να γραφεί ένα τέτοιο βιβλίο, δεν θέλει γνώσεις καλλιγραφίας, ορθογραφίας συντακτικού, κλπ. Χαρακτηριστικό του είναι ό,τι δεν έχει τελευταία σελίδα, γιατί απλούστατα δεν τελειώνει ποτέ. Επειδή "διαβάζουμε με το μυαλό μας", θέλει μόνο πολύ φαντασία και πολύ ανοιχτό μυαλό. Αυτό το βιβλίο για να διαβαστεί, δεν χρειάζεται να το κρατάς στα χέρια σου, κάτω από ειδικό φως και να φοράς τα γυαλιά σου, αλλά μόνο ηρεμία και να κλείσεις τα μάτια σου, επειδή στον κόσμο της φαντασίας… δεν χρειάζεται να τα έχεις ανοιχτά. Ένα όμως είναι σίγουρο! Αυτός που το έχει μπροστά του, θα έχει ένα υπέροχο ταξίδι στον κόσμο του κειμένου που αυτός διάλεξε και σίγουρα θα έχει να "διαβάσει" πολύ περισσότερα, από αυτά που έχουν γραφεί μέχρι σήμερα…
*Το νέο βιβλίο του Διονύση Ν. Βαλλιανάτου "Στον αστερισμό του νομίζω..." κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
