Να συμφωνήσουμε κάτι; Οι "Άγριες Μέλισσες" και μια πρόθεση του ΑΝΤ1 να βγάλει κάτι πραγματικά εντυπωσιακό απέναντι στον ανταγωνισμό άλλαξαν το τηλεοπτικό τοπίο, όπως αυτό είχε διαμορφωθεί μετά την επέλαση του "Survivor" του 2017.
Ξεκίνησαν συναρπαστικά, σχεδόν κινηματογραφικά, συγκινητικά και με πλειάδα νέων ηθοποιών να λάμπουν μέσα από το επιδραστικό γυαλί του ΑΝΤ1. Κακά τα ψέματα, αν δεν ήταν στο συγκεκριμένο κανάλι η συγκεκριμένη σειρά δεν θα ήταν ίδιες οι ισορροπίες. Ο ΑΝΤ1 κατάφερε να επαναφέρει τη μυθοπλασία στο prime time και άνοιξε τον δρόμο ώστε να ξαναμπεί το κεφάλαιο "σειρά" στην τηλεόπτική μας καθημερινότητα – συνετέλεσε και το ΕΚΟΜΕ με τις επιδοτήσεις του φυσικά αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Και μετά από δύο σεζόν, αφού το τηλεοπτικό δράμα έφτασε στο κρεσέντο του, αποφάσισαν να το τραβήξουν λίγο ακόμα. Και να βγάλουν μια ακόμα τηλεοπτική περίοδο, μπαίνοντας σε μια χρονική στιγμή της ιστορίας μας που δεν συμπαθεί κανείς να αναλύει. Θες επειδή πονάει; Θες επειδή δεν έχουμε ξεπεράσει τα κατάλοιπα εκείνης της περιόδου; Δεν έπρεπε να βαρύνει τόσο πολύ η θεματική.
Χθες βράδυ, απουσία κάθε άλλου δυνατού προγράμματος (μόνο οι "100" έχουν μείνει να αξίζει να χαζέψεις πια τέτοια ώρα) έβαλα τις "Μέλισσες" μετά το τέλος του "Σασμού". Και όπως πάντα με κατέτρεχε η τύχη που θέλει να βλέπω αποσπασματικά επεισόδια της συγκεκριμένης σειράς αλλά πάντα τα πιο κομβικά. Ειδικά το χθεσινό με την τελική σύλληψη του Ακύλα (Αιμίλιου Χειλάκη) και την ομολογία του Μελέτη (Γιώργος Γεροντιδάκης). Και έτσι, υπό το σεναριακό φως της απονομής Δικαιοσύνης στους ήρωες, κατάλαβα πόσο μου είχε λείψει κάτι αισιόδοξο στις "Άγριες Μέλισσες".
Η τόσο έντονη βία δεν μου έκανε ποτέ θελκτική στην τηλεόραση. Έτσι και φέτος σταμάτησα να βλέπω τις "Άγριες Μέλισσες" γιατί ήταν πραγματικά άβολη η διάθεση μου όταν έβλεπε τι διαδραματιζόταν στη ζωή των ηρώων, καθ' υπερβολή αλλά και με έντονες δόσεις πραγματικών ιστοριών. Ναι δεν θα παραδεχθώ ποτέ πως ο φετινός κύκλος είχε κάτι να πει. Για την ακρίβεια είχε να πει κάτι που δεν είχα διάθεση να ακούσω. Αλλά τουλάχιστον τελειώνει σωστά, όχι πειραγμένα.
Και τώρα τι;
Οι "Άγριες Μέλισσες" επέστρεψαν στη βάση τους και οδεύουν προς το μεγάλο φινάλε τους με ήσυχη τη συνείδησή τους. Γιατί τουλάχιστον έγραψαν ιστορία. Κάποια χρόνια ωραία ιστορία, μια χρονιά πιεσμένη και δύσκολη. Αλλά ιστορία. Και για αυτό αξίζουν το χειροκρότημά μας. Δείτε "Άγριες Μέλισσες", δεν είναι ωραίο να φεύγουν οι θεατές πριν πέσει η αυλαία.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
