Follow us

Νανά Παλαιτσάκη: Η συγκλονιστική εξομολόγηση για το πρόβλημα υγείας της, τα παιδικά της χρόνια και τη σχέση με τη μητέρα της

Η Νανά Παλαιτσάκη φωτογραφήθηκε για το περιοδικό «ΕΓΩ! Weekly» και μίλησε για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε. 

Νανά Παλαιτσάκη

Η εκπομπή “Νανά στα Κόκκινα” που παρουσίασες αρχικά στο Blue Sky και τώρα πια στο Ε έκανε την ανατροπή και αγαπήθηκε τόσο από το κοινό, όσο και από τους ανθρώπους της τέχνης, που εξομολογούνται αλήθειες τους.

Την εποχή του ζόφου, της απόλυτης παρακμής και απαξίωσης ήθελα να κάνω αυτό που ένιωθα εγώ ότι χρειαζόμουν ως άνθρωπος, την επικοινωνία με άλλους ανθρώπους. Πίστευα και πιστεύω ότι οι υπέροχοι άνθρωποι δεν προκύπτουν. Είναι αυτοί οι οποίοι έχουν βιώσει απώλειες, έχουν δεχθεί το χειροκρότημα, έχουν βιώσει τα στάδια του πένθους έχουν πεθάνει και έχουν ξαναγεννηθεί.

Πόσες φορές “έχεις πεθάνει και ξαναγεννηθεί” ;

Υπάρχω τυχαία. Η μητέρα μου επειδή είχε κάποια θέματα όταν ήταν έγκυος είχε αποφασίσει να κάνει άμβλωση. Την ημέρα που κλείστηκε το ραντεβού ο γιατρός της είχε ατύχημα με το αυτοκίνητο και τις επόμενες ημέρες αποφάσισε να κρατήσει το μωρό. Άρα υπήρχαν στιγμές που ως έμβρυο ισορρόπησα μεταξύ του να υπάρχω και του να μην υπάρχω. Η επόμενη φορά που πέθανα και να ξαναγεννήθηκα ήταν κατά τις πρώτες ημέρες που ήρθα στη ζωή. Ούσα πέντε ημερών ο πατέρας μου έπαθε αυτοκινητιστικό ατύχημα. Άντεξε οχτώ ημέρες μόνο στο νοσοκομείο και έπειτα πέθανε. Τις πρώτες ημέρες της ζωής μου ασχολούνταν όλοι με την απώλεια του μπαμπά και εμένα με ξέχασαν. Η μητέρα μου ήταν χάλια και όποιος φίλος του πατέρα μου περνούσε μου έδινε λίγο χαμομήλι. Γεννήθηκα 2μησι κιλά και έφτασα να είμαι 1200. Τότε ο νονός μου με ανέλαβε. Εκεί που πήγαινα να εξατμιστώ, ένα μαγικό χέρι με επανέφερε. Πέθανα και ξαναγεννήθηκα επίσης όταν μου διέγνωσαν ένα σύνθετο πρόβλημα υγείας. Είδα τη ζωή μου να περνά καρέ καρέ.

Ήταν καρκίνος;

Όχι. Δεν ήταν καρκίνος αλλά μία μετάλλαξη στο νωτιαίο μυελό. Είναι πολύ σπάνιο και απαιτεί πολύ συχνή παρακολούθηση. Κάθε μήνα πηγαίνω στο νοσοκομείο.

Πόσο σε διαφοροποίησε αυτό το γεγονός ως χαρακτήρα;

Από το 2009 και μετά άλλαξε όλος ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζομαι την καθημερινότητα. Ευχαριστώ πάρα πολύ την τύχη μου που μου προέκυψε σημαντικό πρόβλημα υγείας. Μπόρεσα να καταλάβω ότι η ζωή είναι στιγμή και, αν θέλεις, αυτό που γράφανε οι χίπηδες στα Μάταλα “Ζήσε το τώρα και όχι το αύριο".

Βίωσες το σοκ του “Θα τα καταφέρω;” όταν έμαθες για την ασθένεια;

Όταν σου λένε ότι έχεις μία μετάλλαξη στο νωτιαίο μυελό και μπαίνεις στη διαδικασία επίπονων εξετάσεων περνάς όλα τα στάδια μιας μετωπικής. Στην αρχή είσαι σοκαρισμένος. Δε μπορείς να δράσεις. Έπειτα νιώθεις θυμό, το στάδιο του “Γιατί σε εμένα” και “Τι είναι αυτό” ; Αργότερα νιώθεις φόβο. Όσο περνά ο καιρός αρχίζεις να διαχειρίζεσαι το πένθος το οποίο είναι μία τεράστια ιστορία. Πρέπει να πενθήσεις. Αν δεν το κάνεις είναι τοξικό... Πρέπει να αφεθείς σ' αυτό. Δε μπορείς να είσαι στα πανηγύρια κάθε ημέρα ή να κάνεις τον αδιάφορο. Εμένα με βοήθησε πάρα πολύ ότι δεν πήρα ούτε ημέρα αναρρωτική άδεια. Δεν έφυγα από τη δουλειά μου. Ήμουν συνεχώς εκεί. Είχα πάει να κάνω οστεομηλική εξέταση, όπου μετά πρέπει να μείνεις στο κρεβάτι, και πήγα στην εκπομπή. Μιλώ για τη δική μου περίπτωση γιατί μπορεί να δώσει αφορμή έστω και σε έναν άνθρωπο να αποφασίσει να δει επιθετικά θετικά τη ζωή του. Εμένα μου χάρισε πολλά η ασθένεια. Πλέον όταν γνωρίζω έναν άνθρωπο δεν κάθομαι να σκεφθώ γιατί με κάνει παρέα, τι θέλει από εμένα, μήπως δε με αγαπά. Ανοίγομαι! Προσφέρω τη δική μου εμπειρία ζωής. Ασχολούμαι με τον άνθρωπο που έχω απέναντί μου. Αν δεν το εκτιμήσει είναι πρόβλημα δικό του, όχι δικό μου. Στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους δίνω πιο πολύ.

Νανά Παλαιτσάκη

Νιώθω ότι έχεις λυτρωθεί πια. Ξέρεις πιο είναι το θηρίο και του χαμογελάς.

Το θάνατο δεν το φοβάμαι γιατί ξέρω ότι δε θα τον συναντήσω ποτέ. Την ώρα που θα συμβεί δεν το καταλαβαίνεις, άρα τι να φοβηθώ; Με γειώνει πάρα πολύ την εποχή που ζούμε και φοβόμαστε μη χάσουμε το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, ότι κάθε μήνα πάω στο νοσοκομείο. Είναι η επαφή μου με το πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε απέναντι στο ότι τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Το ότι βλέπουμε, ότι έχουμε υγιή παιδιά ή ένα φίλο για να πάμε για καφέ δεν είναι αυτονόητο. Ξέρεις τι είναι η απόλαυση του να πίνεις ένα καφέ; Έχω νιώσει την απαγόρευση μέσα στο νοσοκομείο. Δε μπορείς να διανοηθείς όταν ήρθε η στιγμή που ήπια καφέ και κάπνισα ένα τσιγάρο πόσο ευτυχισμένη ένιωσα. Όλα μου φαίνονται τόσο αστεία. Ήμουν πολύ τυχερή που συναντήθηκα με ένα νόσημα. Ευχαριστώ το Θεό που το υπέστην.

Καταπιέστηκες στα παιδικά χρόνια σου;

Εξαιρετικά. Αυτό που έκανα στο παιδί μου ήταν ό,τι δεν έκανε η μητέρα μου σε εμένα, διότι ήταν πάρα πολύ κριτική. Ποτέ δεν ήμουν αρκετή για τη μαμά μου.

Σε πλήγωνε ;

Ήμουν αντιδραστική, επαναστάτρια, έκανα οτιδήποτε αντίθετο από αυτό το οποίο η μητέρα ήθελε να κάνω σε οποιοδήποτε επίπεδο. Προσπαθώντας να της αποδείξω ότι είμαι αρκετή και μην έχοντας ποτέ αποδοχή, καταλαβαίνεις ότι είχα χαμηλή αυτοεκτίμηση.

Είναι ένα φορτίο μέσα σου!

Πάντα. Επανέρχεται στα όνειρά μου. Πολλές φορές το παιδί μου με επαναφέρει και μου λέει “Μαμά, σε παρακαλώ, μην μου απολογείσαι. Εγώ δεν είμαι η γιαγιά”.

Εξαιτίας αυτού, έκανες λάθος επιλογές ανθρώπων γύρω σου;

Ακριβώς. Εκεί ήταν όλη η ιστορία. Εγώ έπαθα δύο εμπλοκές οι οποίες και καθόρισαν τη ζωή μου. Η μία είναι ότι προσπαθούσα να είμαι αρκετή για τη μαμά μου, για την οποία δεν ήμουν ποτέ, καθώς της θύμιζα αρκετά το μπαμπά μου, που ήταν λοκατζής. Κατάπια το μοντέλο του μπαμπά μου που σήμαινε ότι έπρεπε να διαχειριστώ τη ζωή μου ως στρατιώτης κάνοντας την Heroe woman. Είναι πολύ δύσκολο να περπατήσεις σε γόβα δωδεκάποντη όταν βλέπεις τον εαυτό σου να φοράς αρβύλες στρατιώτη. Καταλαβαίνεις αυτό τι εμπλοκή δημιουργούσε στις σχέσεις μου με τους άνδρες; Ενώ είμαι κοινωνική, θεωρώ ότι υπήρξα συμπαθητική, είχα πολύ λανθασμένη εικόνα για τον εαυτό μου - πάλι εξαιτίας της μαμάς μου. Όταν της έλεγαν “Τι ωραίο κοριτσάκι έχετε. Τι όμορφη και καλή είναι”; απαντούσε “Το μυαλό της να έχει και να σπουδάσει”. Δεν μου είχε πει ποτέ “Τι όμορφη που είσαι”. Θεωρούσα ότι είμαι δύσμορφη.

Είναι σοκαριστικό.

Κάποια στιγμή και βγαίνοντας στην τηλεόραση, όταν έκανα τα πρώτα δοκιμαστικά, έλεγα στον Τάσο Μπιρσίμ “Μα δε βλέπετε ότι είναι το στόμα μου στραβό; Τι με βγάζετε”; Είχα άλλη εικόνα του εαυτού μου. Θεωρούσα πώς είχα μεγάλη περιφέρεια μέχρι που βγήκε το περιοδικό Max και έγραψε ένα άρθρο “Oι τριάντα ποποί στον κόσμο που αρέσουν στους άνδρες”. Ήμουν μέσα. Είχαν πάρει τα μέτρα μου από τους σχεδιαστές που έκαναν τα ρούχα. Όταν το είδα στο περιοδικό είπα “Τι λάθος έκαναν”. Άρχισα να νιώθω καλύτερα με τον εαυτό μου μετά το θάνατο της μάνας μου.

Περισσότερα στο ΕΓΩ Weekly που κυκλοφορεί

Νανά Παλαιτσάκη - εικόνα 2

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr

Διαβάστε Ακόμα