Follow us

Νατάσα Θεοδωρίδου: Αποκαλύπτει την ηλικία της & μιλάει για την προσωπική της ζωή

Η Νατάσα Θεοδωρίδου μίλησε στο «Down Town» Κύπρου για την καριέρα της, απάντησε στην φήμη αν τελικά η «Κόκκινη γραμμή» έγινε τόσο μεγάλη επιτυχία λόγω του διαζυγίου της Ελένης Μενεγάκη, σχολίασε το θέμα της ηλικίας και τον χρόνο που περνάει, θυμήθηκε τα παιδικά της χρόνια στη Θεσσαλονίκη και παραδέχτηκε ότι υπάρχουν στιγμές που της λείπει ένας σύντροφος.

Νατάσα Θεοδωρίδου R

Το album σας,σε μουσική του Αντώνη Βαρδή, έχει τίτλο «Σ’ αγαπώ». Το λέτε εύκολα;
Όχι βέβαια! Αν το έλεγα με ευκολία, δεν θα είχε καμία αξία. Το λέω, όμως, όταν αισθανθώ ότι υπάρχει βαθύ συναίσθημα και ασφάλεια. Εκεί είμαι αρκετά εκδηλωτική. Δεν με πειράζει η συνεχής χρήση των λέξεων, ότι για παράδειγμα θα αφαιρέσω βαρύτητα από το «σ’ αγαπώ» αν στο πω δέκα φορές. Απλά πρέπει να το λέμε μόνο όταν το αισθανόμαστε. Και για όλα υπάρχει η κατάλληλη στιγμή.

Έχετε το ένστικτο της επιτυχίας;
Θα έλεγα πως όχι. Κάθε φορά που πάω να πω πρώτη φορά ένα κομμάτι στο στούντιο, δεν ξέρω αν θα κάνει επιτυχία ή όχι. Αλλά, δεν με απασχολεί κιόλας, δεν είναι αυτή η δουλειά μου. Η δουλειά μου είναι να τραγουδάω αυτό που θα μιλήσει στην ψυχή μου κι όχι να αναζητώ την επιτυχία.

Υπάρχει μία φήμη που λέει ότι η «Κόκκινη γραμμή» δεν θα γινόταν τόσο μεγάλη επιτυχία, αν δεν παιζόταν καθημερινά σε δελτία ειδήσεων και εκπομπές, με αφορμή τον χωρισμό της Ελένης Μενεγάκη. Το πιστεύετε αυτό;
Αυτά είναι ανοησίες! Η «Κόκκινη γραμμή» είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι, που αγαπήθηκε από την πρώτη στιγμή και απέδειξε ότι μπορεί να είναι και διαχρονικό. Δεν είναι μία «τηλεοπτική επιτυχία», λόγω των ρεπορτάζ. Αυτό είναι αστειότητα.

Μια και μιλάμε πάντως για τηλεόραση, αρκετοί συνάδελφοί σας, κάποια στιγμή, κάνουν στροφή στην καριέρα τους, είτε συμμετέχοντας σε τηλεοπτικά προγράμματα, είτε σε τηλεοπτικές κριτικές επιτροπές, είτε ακόμη και σε μιούζικαλ. Σκεφτήκατε ποτέ να κάνετε κάτι από όλα αυτά;
Μου είχαν γίνει κάποιες προτάσεις κατά καιρούς, θεωρώ όμως ότι υπήρχε λόγος που δεν το έκανα. Έχω -και θέλω να έχω- μία συνέπεια σε αυτό που κάνω, από το ξεκίνημά μου μέχρι σήμερα. Ο καθένας κάνει αυτό που αισθάνεται - άλλωστε στην τέχνη δεν προγραμματίζεις, δεν βάζεις όρια, αλλά εκφράζεσαι όπως θες. Αυτό που με νοιάζει είναι να είμαι συνεπής σε αυτό που κάνω τόσα χρόνια. Δεν μου γεννήθηκε η ανάγκη να εκφραστώ μέσω του θεάτρου ή μέσω του μιούζικαλ - πόσο μάλλον μέσω μίας κριτικής επιτροπής, γιατί μου φαίνεται αδιανόητο να κρίνω κάποιον. Από πού κι ως που; Όμως, για να μην παρεξηγηθώ, όσοι το κάνουν καλώς το κάνουν. Και υπάρχει λόγος, γιατί προφανώς τους αρέσει. Εμένα δεν είναι αυτός ο ρόλος μου. Όποιος απευθυνθεί στη Νατάσα, θέλω να ξέρει τι είναι αυτό που θα πάρει.

Αυτό δεν εμπεριέχει τον κίνδυνο της στασιμότητας; Δηλαδή, δεν μπορεί να πει κάποιος «η Νατάσα κάνει κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια»;
Από πότε η συνέπεια πρέπει να είναι επανάληψη και όχι καλή σχέση με το κοινό; Εγώ έτσι το βλέπω, αλλά όλα είναι θέμα ανάγκης και έκφρασης. Αν είναι ουσιαστικές και αληθινές, συμφωνώ με όλα - αρκεί, όμως, να υπάρχει αλήθεια. Θέλω να κάνω αυτό, βρε αδερφέ! Ποιος θα σου πει «μα, γιατί το κάνεις;». Δεν ξέρω τι θα κάνω αύριο ή μεθαύριο… Σήμερα, όμως, κάνω αυτά που ξέρετε και διασκεδάζω πολύ.

Η εικόνα που έχουμε για εσάς είναι μίας γυναίκας που χαρακτηρίζεται από ευγένεια και δυναμισμό. Έχετε τσαμπουκά. Πάντα έτσι ήσασταν;
Καταρχήν, τα λες πολύ καλά…(γελάμε). Κοίτα, όλα αυτά είμαι εγώ. Πάντα αυτό ήμουν, ποτέ δεν άλλαξα και ποτέ μου δεν προσπάθησα να γίνω κάποια άλλη. Δεν το εξήγησα ποτέ αυτό, ούτε το έψαξα. Άλλωστε, είμαστε πολυδιάστατοι άνθρωποι. Είμαι ευγενική με τους ευγενείς, έχω όμως και τον τσαμπουκά μου που, κάποιες στιγμές, βγαίνει στην επιφάνεια. Μπορεί να είναι και άμυνα, που με προστατεύει από διάφορα. Πάντα, όμως, είχα δυναμισμό. Από παιδάκι…

Είχατε όμορφα παιδικά χρόνια;
Πάρα πολύ όμορφα! Δεν ήμουν από πλούσια οικογένεια, μεγάλωσα όμως αρκετά καλά, δεν μου έλειψε κάτι. Πάντα το σπίτι μας ήταν γεμάτο από αγάπη και όλοι ήμασταν δεμένοι μεταξύ μας. Έχω όμορφες αναμνήσεις από το σπίτι μας, χαρούμενες εικόνες, νόστιμες μυρωδιές.

Με την επιτυχία και τα χρήματα που κερδίσατε αργότερα, δεν νιώσατε ποτέ να χάνετε κομμάτια του κοριτσιού που μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη και μετά έκανε τα πρώτα του βήματα στην Αθήνα;
Όχι. Και θα σου πω το γιατί. Αυτό που κάνω, είναι πολύ φυσικό για μένα. Ποτέ δεν φαντάστηκα να είμαι δημόσιος υπάλληλος ή να πουλάω βιβλία. Είμαι γεννημένη γι’ αυτό το πράγμα! Επομένως, η αναγνωρισιμότητα και τα χρήματα -συνέπειες της δουλειάς μας- δεν είναι κάτι ξένο για μένα. Απλά προέκυψε. Δεν τα είχα πριν. Ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα, αλλά δεν με τρόμαξε, ούτε φοβήθηκα, και ποτέ μου, βέβαια, δεν ξέφυγα από τον στόχο μου.

Αισθανθήκατε καθόλου μόνη, όταν είχατε εγκατασταθεί στην Αθήνα;
Αρκετές φορές. Στην Αθήνα ήρθα στα 26 μου και, όταν είσαι εσωτερικός μετανάστης, είναι περίεργα τα πράγματα. Άφησα πίσω μου οικογένεια, φίλους, αγαπημένους ανθρώπους. Αλλά όλα λύνονται, όταν αυτό που κάνεις είναι αυτό που αγαπάς. Δεν γινόταν αλλιώς. Για να πετύχω, έπρεπε να έρθω στην Αθήνα. Άσε που δεν είμαι από εκείνους που βλέπουν εύκολα δυσκολίες μπροστά τους. Είπα απλά «οκ, θα ζήσω εδώ».

Κάνετε εύκολα φίλους; Το ρωτάω επειδή, μπορεί να είστε «η δικιά μας Νατάσα» και να ανήκετε στον κόσμο, παρόλα αυτά, υποψιάζομαι ότι η εσωστρέφεια είναι ένα από τα χαρακτηριστικά σας…
Ψυχολόγος είσαι; (γελάμε). Ναι, έτσι είναι. Είμαι αρκετά εσωστρεφής και δεν είμαι εύκολος άνθρωπος - το αντίθετο μάλιστα. Θα έλεγα ότι είμαι δύσκολος άνθρωπος, δύσκολος χαρακτήρας, όμως ποτέ δεν κλείνω τους κύκλους μου. Όταν ήρθα στην Αθήνα, δεν διέγραψα τους προηγούμενους ανθρώπους και προσπάθησα να βάλω νέους στη ζωή μου. Δεν έπεσα έξω στις επιλογές μου αλλά, κι αν μου συνέβη, δεν πειράζει. Έκανα φίλους και έχτισα γερές σχέσεις.

Πόσο εύκολο ήταν να συνδυάσετε τη μητρότητα και την καριέρα σε τόσο μικρή ηλικία;
Αυτό ήταν ένα αρκετά περίεργο κομμάτι που με προβλημάτισε… Έπρεπε, όμως, να μάθω να το λειτουργώ. Ζούσα σε μια ξένη πόλη, έκανα μία δουλειά δύσκολη, που θέλει αγώνα και προσοχή και, ταυτόχρονα, ήμουν μόνη μου με ένα παιδάκι που είχε της ανάγκες του. Δεν ήταν εύκολο να μεγαλώσω ένα παιδί μόνη μου, όμως ο χρόνος έδειξε ότι τα κατάφερα. Η μεγαλύτερη δυσκολία μου ήταν ο χρόνος, τα ωράρια και το πρόγραμμα. Κατά τα άλλα, είμαι μία κανονική γυναίκα, όπως άλλες τόσες που μεγαλώνουν μόνες τους τα παιδιά τους.

Θεωρείτε ότι είναι δύσκολο για μία γυναίκα που έχει ήδη παιδιά, να ξαναπαντρευτεί;
Εγώ το έκανα και δεν μετάνιωσα ποτέ! Ήταν μία απόφαση που την πήρα πολύ συνειδητά - άσχετα αν στην πορεία χάλασε και ο γάμος μου δεν πέτυχε. Είμαι πολύ ευτυχισμένη από την προσωπική μου ζωή, γιατί απέκτησα δύο θησαυρούς, που είναι εκπληκτικά παιδιά. Τα παιδιά μου είναι ό,τι καλύτερο έκανα στη ζωή μου. Αυτά είναι η ευτυχία μου!

Το κεφάλαιο «γάμος» το κλείσατε οριστικά;
Δεν ξέρω να τι να σου πω… Τη μία λέω «ναι μωρέ, γιατί όχι; Θα το ξαναέκανα!» και την άλλη στιγμή «βρε Νατάσα, τι θες και το σκέφτεσαι; Το έκανες δύο φορές, δεν προχώρησε, απέκτησες τα παιδάκια σου…». Κοίτα, αυτό έχει να κάνει με το πόσο θα σε εμπνεύσει και ο άλλος. Δεν ξυπνάς ένα πρωί και λες «θέλω να παντρευτώ!». Λες «θέλω να παντρευτώ αυτόν!».

Το αποτέλεσμα, όμως, δεν είναι η συντροφικότητα;
Μα, γι’ αυτό μιλάω. Όχι για την τελετή, ως τελετή του γάμου. Αυτό δεν το βάζω στο μυαλό μου καν. Δεν θα με δείτε ξανά με νυφικό - αν αυτό εννοείς (γελάει). Γιατί η έννοια του γάμου γεννάται μέσα από την αγάπη και τον άνθρωπο που κοιτάς στα μάτια. Στο βγάζει, άλλωστε, κι ο άλλος. Μετράς τις εμπειρίες σου, τα λάθη σου και διαπιστώνεις ότι, τελικά, θες αυτός να είναι ο σύντροφός σου, για όσο… Ας μην πω για πάντα, που είναι το ιδανικό.

Σήμερα, σας λείπει ένας σύντροφος;
Και ναι και όχι. Με τόσα που κάνω κάθε μέρα, δεν καταλαβαίνω πια αν μου λείπει ή όχι. Κάνω πολλά πράγματα, οπότε δεν έχω τον χρόνο να σκεφτώ και να πω σίγουρα αν μου λείπει.

Αλήθεια, «κουβαλάτε» μέσα στην εκάστοτε σχέση σας, το μέγεθος του ονόματός σας;
Θα ήθελα να μην το «κουβαλώ». Αλλά, για να μη βαυκαλιζόμαστε και για να μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας, κάθε άνθρωπος είναι τα πάντα. Κάπου είμαι μόνο η «Νατάσα» και κάπου αλλού μόνο η «Θεοδωρίδου». Το θέμα είναι εγώ να μην το κάνω πιο έντονο με τη συμπεριφορά μου, όμως ευθύνεται και ο άλλος. Πρέπει να αναλογιστεί και να πει ότι «ναι, είναι η Νατάσα Θεοδωρίδου, αλλά σε κάποιες στιγμές είναι και μία απλή καθημερινή γυναίκα, που έχει τις ίδιες ανάγκες όπως όλοι οι άνθρωποι». Κοίτα, ένας έξυπνος άνθρωπος δεν το θεωρεί αυτό εμπόδιο, ούτε θα κομπλεξαριστεί επειδή η σύντροφός του είναι αναγνωρίσιμη.

Με τον χαρακτήρα που εισπράττουμε από εσάς, δεν μου βγάζετε, πάντως, έναν άνθρωπο που να έχει παρακαλέσει ή να έχει κλάψει για έναν έρωτα...
Ότι δεν έχω παρακαλέσει είναι δεδομένο, δεν το έχω κάνει ποτέ. Όμως, ναι, έχω κλάψει κι εγώ, γιατί όχι; Κακό είναι; Αυτό αισθανόμουν, αυτό έκανα. Άσε που εγώ κλαίω πολύ εύκολα. Εδώ κλαίω και με αυτά που βλέπω στην τηλεόραση, με μια ταινία ή με οτιδήποτε άλλο που μου βγάζει συγκίνηση…

Τα περισσότερα τραγούδια σας μιλούν για χωρισμό και πόνο και όχι τόσο για τη χαρά του έρωτα. Είναι επιλογή σας αυτό;
Ποτέ δεν το εξήγησα, όμως ξέρω ότι αυτό θέλω να τραγουδάω. Εκεί ανήκω, αν θες.

Και κάτι τελευταίο: Είστε από τις ελάχιστες γυναίκες που αποκαλύπτουν δημόσια την ηλικία τους. Αυτό γιατί το κάνετε;
Γιατί, όταν με ρωτούν, απαντώ με ειλικρίνεια και είπα την αλήθεια. Είμαι 43 χρόνων. Τι έπρεπε να πω; Απ’ την άλλη, δεν έχω πρόβλημα με τις γυναίκες που δεν λένε καθόλου την ηλικία τους. Αν δεν θέλουν, καλά κάνουν και δεν την αποκαλύπτουν. Το να σου λέει όμως ψέματα ο άλλος και να κρύβει τα χρόνια του, το θεωρώ φαιδρό και γελοίο.

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr

Διαβάστε Ακόμα