Οπότε, η ΑΕΚ συνεχίζοντας τις καλές εμφανίσεις της κέρδισε με 3-1 τη Χάιντουκ, ξεκινώντας με σοβαρότητα την πορεία της σε έναν όμιλο που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα πρέπει να κερδίσει. Και ο ΠΑΟΚ πήρε 1-1 εκτός έδρας από τη βελγική Μπριζ, καθώς θυμήθηκε να παίξει ποδόσφαιρο μόνο αφού βρέθηκε πίσω στο σκορ — κάλλιο αργά παρά ποτέ, δεν λένε; Ε, αυτό.
Αλλά με κάθε σεβασμό απέναντι στους δύο δικέφαλούς μας, αυτή η βραδιά (και η εβδομάδα, και ο μήνας) ανήκει στον Άρη. Χμ, να μια φράση που δεν περίμενα ποτέ ότι θα έγραφα.
Μπορεί να μην ήταν πολύ γνωστό, αλλά στη Θεσσαλονίκη διατηρείται δεκαετίες τώρα ο θρύλος τού «Κλεάνθης Βικελίδης». Όπου «Κλεάνθης Βικελίδης» το γήπεδο του Άρη, ένα γήπεδο με πραγματικά θαυμάσια ατμόσφαιρα, η οποία παραπέμπει σε Λατινική Αμερική — δεν ξέρω, δεν έχω πάει, αλλά έτσι φαίνεται από την οθόνη, κι έτσι μου έχουν πει φίλοι μου Αρειανοί. Είναι το ένα ελληνικό γήπεδο στο οποίο πραγματικά αξίζει να πας να δεις μπάλα.
Σε αυτό το γήπεδο λοιπόν, ο Άρης παραμένει αήττητος στην Ευρώπη εδώ και 42 χρόνια. Καλό; Εντάξει, μια φορά την πενταετία παίζει βέβαια, και όχι με τίποτα τρομερούς αντιπάλους, αλλά και πάλι, άσχημο δεν το λες. (Με τη Δόξα Βύρωνα, αν παίξεις 30 φορές, ε, μία θα χάσεις). Μόνο που τώρα ο «θρύλος» αποκτά και λίγη απαραίτητη ουσία, γιατί χθες το βράδυ ο Άρης νίκησε με 1-0 την Ατλέτικο Μαδρίτης. Την Ατλέτικο που είναι κάτοχος του τροπαίου. Που κατέκτησε πριν από λίγες βδομάδες το Σούπερ Καπ της Ευρώπης. Που έχει για ηγέτη τον Φορλάν, τον καλύτερο παίκτη του Μουντιάλ. Που είναι, πολύ απλά, η πιο φορμαρισμένη ισπανική ομάδα.
Ο Άρης κατέβηκε στο γήπεδό του και τους έπαιξε αυτούς στα ίσα. Αυτό δεν ήταν 1-0 αλά Ότο Ρεχάγκελ. Ήταν μια νίκη ευθεία, άξια, αντρίκεια. Ο Άρης έπαιξε ποδόσφαιρο, ωραίο ποδόσφαιρο, βγήκε στην επίθεση, έσβησε τους αντιπάλους του, παρότι έβγαλε σχεδόν όλο τον αγώνα με 11 παίχτες, έβαλε δύο γκολάρες (η μία σωστά δεν μέτρησε, αλλά παραμένει γκολάρα), έχασε ευκαιρίες, είχε δοκάρι. Δεν κατέστρεψε το ποδόσφαιρο του αντιπάλου του, παρά έπαιξε ο ίδιος καλύτερο. Κι όλα αυτά, στην πρεμιέρα ενός ομίλου που όταν βγήκε από την κληρωτίδα μάς είχαν πιάσει όλους τα γέλια, και λέγαμε ειρωνικά πως ο Άρης θα τη βγάλει με μηδέν βαθμούς. Χθες, η ομάδα του Κούπερ όχι μόνο κατατρόπωσε την Ατλέτικο, όχι μόνο κατατρόπωσε μαζί κι εμάς, αλλά κυρίως έδειξε στους «πρέσβεις» πώς γίνεται να παίζεις με αξιοπρέπεια απέναντι σε έναν αντίπαλο που είναι αδιαμφισβήτητα σκάλες ανώτερος από εσένα.
Αν ο δις φιναλίστ του Τσάμπιονς Λιγκ, Έκτορ Ραούλ Κούπερ (που εξαρχής αδυνατούσα να καταλάβω από πού κι ως πού βρέθηκε να προπονεί... τον Άρη), καταφέρει να σταθεροποιήσει την ομάδα του σε αυτά τα επίπεδα απόδοσης, τότε ακόμα κι αν δεν καταφέρει μια ανάλογη συνέχεια στο Europa League, θα βγει τουλάχιστον κερδισμένο το ελληνικό πρωτάθλημα. Και το ελληνικό ποδόσφαιρο κατ' επέκταση.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
