Ο «ανώνυμος» φοιτητής που το έγραψε, προφανώς, δεν γνώριζε ότι το σύνθημα αυτό θα εξαπλωνόταν σιγά σιγά σε τοίχους δρόμων, ακόμη και στα παγκάκια πλατειών - σε διάφορες παραλλαγές. Όμως, όλες, κατέληγαν στο ίδιο αναπάντητο ερώτημα και στην ελπίδα του «Σαββάτου». Όχι, αυτός ο φοιτητής δεν ήξερε ότι το σύνθημα αυτό θα ένωνε πολλές μοναξιές και θα κινητοποιούσε κι άλλους νεαρούς να το μοιραστούν με τον κόσμο.
Δύο δεκαετίες αργότερα, ο Αντώνης Ρέμος κυκλοφορεί ένα κομμάτι με τον τίτλο «τα Σάββατα», σε στίχους του Νίκου Μωραΐτη και μουσική του Βασίλη Γαβριηλίδη. Το κομμάτι αυτό κυκλοφόρησε επισήμως την προηγούμενη βδομάδα και μέσα σε πέντε εργάσιμες μπήκε στη δεκάδα των charts, ενώ στις πωλήσεις των itunes είναι στο Νο 2 (σ.σ το μόνο ελληνικό κομμάτι που βρίσκεται στην πεντάδα των itunes). Το ρεφρέν του τραγουδιού, λέει: «Σου λέω κοίτα με, μου λες δε θέλω. Μα πώς μπορείς να μην πιστεύεις πια στα θαύματα; Τις άλλες μέρες το καταλαβαίνω, μα πώς μπορείς να μη με αγαπάς τα Σάββατα;». Και, κάπου εκεί, αναρωτιέσαι, τελικά, «τι είναι αυτό που κάνει την επιτυχία»;
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε έναν «ανώνυμο» νεαρό, ο οποίος μοιράζεται τη μοναξιά και το παράπονό του, από την άλλη έναν στιχουργό που έχει δείξει ότι μπορεί να πιάνει το κοινό αίσθημα και, βέβαια, έναν από τους πιο γνωστούς και καταξιωμένους Έλληνες τραγουδιστές, που ερμηνεύει το κομμάτι με το ίδιο νόημα και καταφέρνει να το επικοινωνήσει μαζικά. «Πώς γίνεται; Πώς τα κατάφερε, ο μικρός;», θα πει κάποιος. Προφανώς, αυτό το σύνθημα αφορούσε πολλούς. Άλλωστε, δεν ήταν λίγα τα συνθήματα, που, αργότερα, έγιναν τραγούδια τα οποία αγαπήθηκαν από τον κόσμο, από το "κυκλοφορώ κι οπλοφορώ" και το "να 'μαστε πάλι εδώ Αντρέα" μέχρι το "κρατάει χρόνια αυτή η κολώνια" και το "έλα αγάπη μου έλα, να κάνουμε έναν Έλληνα ακόμα".
Έτσι έγινε και με «τα Σάββατα» του Ρέμου. Ο Νίκος Μωραΐτης πήρε τη φράση -που είχε δει από τον καιρό που ήταν φοιτητής στα έδρανα της Νομικής αλλά και, αργότερα, στους στους τοίχους των Εξαρχείων- και την έβαλε να αναμετρηθεί με τις ανάγκες του σήμερα. Με τις ανάγκες όλων μας. Η δύναμη του Σαββάτου, νικάει τη γκρίζα καθημερινότητα της κρίσης; Τα Σάββατα συνεχίζουν να είναι μία διαφορετική μέρα, να απογειώνουν τη χαρά των ζευγαριών και να διπλασιάζουν τη μοναξιά των μοναχικών;
Και μην ξεχνάμε ότι, όλα αυτά, ξεκίνησαν από ένα «ανώνυμο» χέρι που, απλά, τόλμησε να αναρωτηθεί και να επικαλεστεί μία δύναμη, μία συνήθεια που του έδινε ευτυχία από τότε που ήταν παιδί: Τα Σάββατα. Γιατί τα Σάββατα, έχουμε τα περιθώρια να γινόμαστε και πάλι παιδιά. Αλλά και το δικαίωμα να πιστεύουμε στα θαύματα. Έστω κι αν κάποιοι μας έχουν κλέψει τις υπόλοιπες μέρες, τα Σάββατα ακόμη αντέχουν.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
