«Εμένα μου έχει μείνει ένα παράπονο μεγάλο στη ζωή μου που δεν νομίζω να ξεπεραστεί ποτέ. Όταν χάνεις κάποιον που αγαπούσες πραγματικά, δεν ξεπερνιέται, μένει κάπου μένει μέσα σου. Δεν έχεις τον ίδιο πόνο, αλλά μένει μέσα σου. Έχω στο έργο μια σκηνή, που πάντα συγκινείται όλος ο κόσμος. Είναι η στιγμή που φεύγουμε από τη Σμύρνη και η κόρη μου που είναι να κάνει ένα σπουδαίο γάμο πάει και βάζει το νυφικό της χωρίς να το ξέρουμε, γιατί ξέρει πια ότι ο γάμος δεν θα γίνει ποτέ. Είναι μια σκηνή πολύ τρυφερή και δραματική. Πάντα με ρωτάνε "πώς σου ήρθε αυτή η σκηνή;". Είναι η σκηνή που κάθε βράδυ κλαίω χωρίς να κάνω καμία προσπάθεια. Δεν ξέρω αν φαίνεται πολύ δραματικό και ίσως δεν πρέπει να το λέω στην τηλεόραση... Όταν ήταν να παντρευτώ τον Αντώνη, είχα πάει στη Σίλια που μου έκανε το νυφικό. Όταν το κρέμασα στη ντουλάπα και το προβάρησα για πρώτη φορά, μετά από μία εβδομάδα ο Αντώνης πέθανε. Κάθε φορά που λέω, λοιπόν, στην παράσταση "το αφόρετο νυφικό του παιδιού μου" είναι ένα μαχαίρι μέσα μου. Το νυφικό μου το έχω πάντα στη ντουλάπα, δεν μπορώ να το αποχωριστώ. Είναι κάτι που θα μου άλλαζε πιθανότατα τη ζωή και που μου έμεινε το παράπονο "γιατί έφυγε αυτός ο άνθρωπος;". Αυτή είμαι εγώ. Η αληθινή εγώ, που μετά ίσως αναγκάστηκα να κάνω και συμβιβασμούς και εκπτώσεις. Αυτός ήταν που αγαπούσα εγώ, η αληθινή εγώ. Η ζωή μου ήταν άτυχη στα αισθηματικά. Εγώ αυτόν αγάπησα» εξομολογήθηκε η διάσημη ηθοποιός για τον Αντώνη Τρίτση.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
