Η δημόσια εικόνα της & τα λάθη που έκανε: «Ήταν πιο απόμακρη η εικόνα μου. Εγώ δεν το καταλάβαινα τότε. Αισθανόμουν ότι γράφονταν πράγματα για μένα που δεν είχαν καμία σχέση με την αλήθεια, με αυτό που είμαι, αλλά νόμιζα ότι ήταν ένα παιχνίδι που υπάρχει στη showbiz γενικότερα. Ήμουν αποστασιωποιημένη από αυτό το πρόσωπο που οι άλλοι περιέγραφαν πως είμαι και έλεγα “Εντάξει, τι να κάνουμε; Εγώ ξέρω ποια είμαι, οι φίλοι μου, η οικογένειά μου”. Δεν μπορούσα να φανταστώ όλη αυτή την ανατροπή που έγινε στο “Voice”. […] Πάντα άκουγα από κόσμο που γνώριζα, όλα αυτά τα χρόνια, ότι δεν έχω καμία σχέση με αυτό που πίστευαν πως είμαι. Και με προβλημάτιζε αυτό ως ένα βαθμό. […] Κοιτάζοντας πίσω βρίσκω κάποια λάθη δικά μου. Καταρχήν το να είσαι σε μια σκηνή ή να βρίσκεσαι σε εξώφυλλα από μόνο του σε αποστασιοποιεί. Από την άλλη κι εγώ, από υπερβολική άμυνα, μπορεί να έβγαζα μία παγωμάρα, μία δυσθυμία που γράφει πολύ περίεργα στoν φακό. Από άμυνα όμως! Τύπου "τι θα με ρωτήσουν τώρα, πάλι;"… Και στριμωχνόμουν. Προφανώς, όλο αυτό δεν με έβγαζε ευχάριστη, μάλλον από φόβο για το τι θα ακολουθήσει. Γιατί ζήσαμε μία περίοδο που ο κιτρινισμός ήταν στις δόξες του. Δεν χρωστούσε κανείς καλή κουβέντα σε κανέναν. Ακόμα δεν χρωστάει, αλλά τότε ήταν στις δόξες του»
Η κόντρα με την Άννα Βίσση και πώς τη βίωσε η ίδια: «Εντάξει, το έζησα. Στην αρχή ήταν πολύ κολακευτικό όλο αυτό, γιατί εγώ τι ήμουν; Μια μικρή τραγουδίστρια που προσπαθούσε να μπει στο τραγούδι και να κάνει τα πρώτα της βήματα. Το να σε συγκρίνουν με μία τόσο σπουδαία τραγουδίστρια για μένα ήταν πολύ κολακευτικό. Από ένα σημείο και μετά άρχισα να καταλαβαίνω ότι δεν γινόταν να υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο».
Η ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά της: «Και εγώ και ο Ντέμης είμαστε δυο άνθρωποι αυτοδημιούργητοι, δυο άνθρωποι που δεν βρήκαμε τίποτα έτοιμο. Όλα μόνοι μας τα κάναμε. Ωστόσο, και εγώ και εκείνος κοιτάμε με καμάρι πίσω, από πού προερχόμαστε. Και το γεγονός ότι τα παιδιά μας μεγαλώνουν σπίτι με όλες τις ανέσεις που εγώ δεν τις είχα –ο Ντέμης ήταν σε πιο καλή κατάσταση από τη δική μου- δεν θέλω να τα απομακρύνει από τις δικές μας ρίζες. Εμείς είμαστε δύο άνθρωποι που είμαστε από την επαρχία, έχουμε και χωριά. Και έχουμε μεγαλώσει παίζοντας σε γειτονιές. Ματώσαμε τα γόνατά μας, φάγαμε ξύλο, φοβόμασταν να γυρίσουμε σπίτι το βράδυ μη βγουν τα φαντάσματα, φωνάζαμε τη μάνα μας στο μπαλκόνι… Δεν μεγαλώσαμε στην Εκάλη. Δεν έχω τίποτα με την Εκάλη, αλλά για μένα είναι σημαντικό να ξέρουν και τα παιδιά από πού ακριβώς προέρχονται και την κανονικότητα της ζωής μας. […] Θέλω να έχουν αυτές τις προσλαμβάνουσες. Και δεν έχουν άλλη επιλογή, από μικρά πάνε στο χωριό».
Πώς ήταν η ίδια ως παιδί; «Έχω μεγάλη διαφορά από όταν ήμουν παιδί. Όταν γυρίζω και θυμάμαι τον εαυτό μου ως παιδί, είχα πολύ μεγάλες ανασφάλειες, πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση. Η διαδρομή που έκανα για να φτάσω μέσα μου ως ψυχολογία για να αγαπήσω και να εκτιμήσω τον εαυτό μου είναι πολύ μεγάλη, γιατί ήταν πολύ δύσκολο να πετάξω από πάνω μου όλα αυτά τα πράγματα που νόμιζα ή αισθανόμουν ως παιδί. Γυρίζοντας και κοιτάζοντας πίσω τον εαυτό μου σε παλιές φωτογραφίες νιώθω την ανάγκη να κάνω μια αγκαλιά σε αυτό το παιδί και να του πω “μη φοβάσαι, μην ντρέπεσαι ρε παιδί μου”. Ντρεπόμουν πολύ, αισθανόμουν πως δεν θα μου δώσει κανένας σημασία. Και ως αντίδραση σε αυτό προσπαθούσα να κάνω πλάκα για να είμαι ευχάριστη. Ήμουν παιδί πολύ διστακτικό. Μεγάλη κουβέντα και ας μην τη σκαλίσουμε άλλη. Ήθελα να φύγω από την Καβάλα και να πετύχω σε κάτι ό,τι κι αν ήταν αυτό»
Ο έρωτας με τον Ντέμη Νικολαΐδη: «Αισθάνθηκα πως είναι ο άντρας της ζωής μου. Δεν θα σου πω τη μέρα που τον γνώρισα, ούτε πότε ακριβώς το αισθάνθηκα. Ό,τι και να γινόταν, όπως και να τα έφερνε η ζωή, θεωρούσα από νωρίς ότι ο Ντέμης είναι ο άντρας με όλη τη σημασία της λέξης, όπως τον θέλω εγώ, και που αξίζει να είναι ο πατέρας των παιδιών μου. Ήταν μικρός, αλλά είχε μια τεράστια προσωπικότητα, με τεράστιο μυαλό για μένα. Μου έλεγε πράγματα τα οποία στη διάρκεια των χρόνων αποδείχτηκε ότι είναι αληθινός, είχε δίκιο. Μου έλεγε πάντα να είμαι συνεπής σε αυτά που κάνω, ότι η συνέπεια αποδίδει. Με βοήθησε πάρα πολύ, γιατί εχει ένα μυαλό πολύ περίεργο, πολύ σπάνιο. Είναι σπάνιος χαρακτήρας. Εγώ αισθάνομαι ότι τα ζευγάρια δανείζονται ο ένας στοιχεία από τον άλλο, επηρεάζονται. Γι’ αυτό και εγώ έχω δει ανθρώπους μέσα σε σχέσεις χρόνιες να γίνονται καλύτεροι και χειρότεροι. Ο σύντροφός σου σε επηρεάζει. Δεν ξέρω αν θα ήμουν καλύτερη ή χειρότερη, αν ήμουν ο ίδιος άνθρωπος που είμαι σήμερα, αν όλα αυτά τα 16 χρόνια που είμαστε μαζί, δεν ήταν αυτός δίπλα μου και ήταν κάποιος άλλος. Το σίγουρο είναι ότι εγώ ήμουν ένας αρκετά παρορμητικός άνθρωπος και αυτό μου το μάζεψε δικαίως. Και εκείνος που ήταν κλειστός, του έβαλα λίγο φως από τις γρίλιες».
Πώς βίωσε 16 χρόνια στο πλευρό του; «Πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον χρόνο. Βλέπω τα παιδιά και το αντιλαμβάνομαι. Είναι χρόνια με πολύ καλές στιγμές, με καλές στιγμές, με μέτριες και κακές στιγμές. Είναι από όλα! Όπως όλες οι σχέσεις… Εδώ ακόμα και με τη μάνα σου πρέπει να δουλεύεις τη σχέση σου. Ακόμα και με τους φίλους… Το όμορφο στη σχέση μας είναι ότι επικοινωνούμε, ακούει ο ένας τον άλλον. Όταν προκύπτει κάτι, είναι σημαντικό να το λες και να το ακούει ο άλλος. […] Στις κακές στιγμές μας κάνω ησυχία, δεν κάνω θόρυβο. Αν κάνω, θα κάνω πολύ θόρυβο. Και ο πολύς θόρυβος σε κάνει και χάνεις το δίκιο σου. Στις αρχές τις σχέσεις μας το έκανα… Μεγαλώνοντας, Νάνσυ μου, άλλαξαν πράγματα. Δεν πρέπει ποτέ, όσο και να θες να πεις κάποια πράγματα, να τα λες εκείνη την ώρα. Πρέπει να ησυχάσεις πρώτα, ενδεχομένως να έρθει και η άλλη μέρα. Όλα θα τα δεις με πιο ήρεμο τρόπο, αλλά πρέπει να τα πεις… Μα υπάρχουν δυο άνθρωποι που δεν μαλώνουν; Ακόμα και οι μοναχοί στο Άγιο Όρος κάποια στιγμή θα μαλώνουν μεταξύ τους! Δεν γίνεται να μην μαλώνεις, είναι υγεία!».
Ο έρωτας τελειώνει μέσα στον γάμο; «Δεν ξέρω για τι πράγματα μιλάτε… Μάλλον μιλάτε για τον έρωτα του πρώτου χρόνου. Τον πρώτο καιρό είσαι στα δέντρα. Στη δική μας σχέση, ο έρωτας της λαχτάρας δεν έχει περάσει. Η σεξουαλική ζωή είναι νούμερο ένα. Είναι απαραίτητη σε ένα ζευγάρι, σε μία σχέση που θέλει να μείνει δεμένη. Και δεν σου λέω για τη σεξουαλική πράξη, ως πράξη. Η επιθυμία για να κάνεις σεξ με τον άλλον υποδηλώνει και κάποια άλλα πράγματα. Ότι τον γουστάρεις ακόμη. Γιατί τον γουστάρεις ακόμη; Γιατί τον έχεις ψηλά και τον θέλεις. Αν τύχει και τον δεις από πάνω, τελείωσε όλο. Και το σεξ και η σχέση και όλα! Είναι αλληλένδετα μεταξύ τους αυτά… Δεν είμαστε και με το ρολόι και το ημερολόγιο για το σεξ, σημασία έχει να υπάρχει η έλξη».
Η μητρότητα & τα λάθη που έκανε: «Λάθη κάνω 100%. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχω κάνει λάθη. Όταν έκανα το πρώτο παιδί, έπεσα από πάνω του σε βαθμό υστερικό και αυτό ήταν κακό. Καταρχήν έχασα τον εαυτό μου. Ξέχασα ότι είμαι γυναίκα, γκόμενα, σύζυγος, φίλη, επαγγελματίας. Αυτό μετά αυτό έχει συνέπειες και στον εαυτό σου. Έχεις νεύρα, κλαις εύκολα, είσαι μονίμως κουρασμένος. Δεν είναι υγιές όλο αυτό! Τι έκανα; Κοιμόμουν ελάχιστα, ξυπνούσα το πρωί να την πάω στο πάρκο. Δεν ήθελα να την πάει στο πάρκο η κοπέλα που είχα στο σπίτι. Άφηνα την κοπέλα να βλέπει… Πρωινό Καφέ. Κάποια που μας ακούει θα πει ότι έκανα το αυτονόητο. Εγώ θεωρώ ότι μία γυναίκα δεν πρέπει να ξεχνάει τον εαυτό της. Γιατί; Γιατί θα είσαι ένας πιο ξεκούραστος άνθρωπος και πιο χαρούμενος. Το να ξεχνάς τον εαυτό σου, επειδή έγινες μάνα, και μετά να υστεριάζεις, τελικά κάνει κακό στο παιδί. Έκανα ένα παιδί που δεν πήγαινε σε καμία αγκαλιά! Δυομισι χρονών έφτασε για να πάει σε μια αγκαλιά κάποιου άλλου. Δεν έφευγε από πάνω μου, γιατί κι εγώ ήμουν γατζωμένη από πάνω της. Έμαθε έτσι… Μου βγήκε έτσι στη Μελίνα, στον Γιώργο ήμουν πιο χαλαρή. Είπα, αν μη τι άλλο, θα κοιμάμαι. Ειδικά όταν είσαι εργαζόμενη, δεν μπορεί να καταργηθεί όλη η υπόλοιπη ζωή σου. Ασφαλώς ένα μεγάλο κομμάτι είναι η μητρότητα και ασφαλώς τα πρώτα χρόνια πρέπει να δώσεις βάση σε αυτό. Δεν μετάνιωσα που το έχω κάνει. Αλλά λίγο παραπάνω να ξεκλέβεις για τον εαυτό σου δεν είναι κακό. Δεν πήγαινα για καφέ, επειδή είχα τύψεις. Πήγα στη Νέα Υόρκη για μία εβδομάδα, που έπρεπε να πάω για την προώθηση του “Γεια”, και κάθε βράδυ γυρνούσα στο ξενοδοχείο και έκλαιγα. Που η Μελίνα ήταν 8 μηνών… Δεν απολάμβανα ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Είχα παλαβώσει, είχα τρελαθεί… Πρέπει να δίνεις χρόνο και στον εαυτό σου και στη σχέση σου. Δεν μπορείς να είσαι από το πρωί με έναν κότσο στα μαλλιά, γάλατα και πάνες παντού. Εγώ το έκανα και στην Ισπανία και εδώ. Μετά από έναν χρόνο, μου είπε ο Ντέμης “Θες να μιλήσουμε λίγο;”. Μου θύμισε ότι έχω ξεχάσει τον εαυτό μου. Ναι ήμουν πολύ καλή μαμά, φρόντιζα το παιδί μας, αλλά είχα ξεχάσει ποια είμαι».
Η σχέση της με τους φωτογράφους: «Υπάρχουν μέρη στα οποία θα πάω και ξέρω ότι οι παπαράτσι μπορεί να είναι εκεί. Όταν πάω, πηγαίνω συνειδητά. Δεν θα περάσω από το κέντρο της Γλυφάδας; Αλλά το ενοχλητικό είναι όταν προσπαθείς να πας διακοπές, όταν θέλεις να είσαι μακριά απ’ όλα και αντιλαμβάνεσαι ότι σε βρίσκουν και εκεί. Έχω μαλώσει με παπαράτσι και ο άλλος με απόλυτη αλαζονεία μου απαντάει «Θα κάνω ό,τι θέλω». Δεν είναι όλοι έτσι. Υπάρχουν και κάποιοι που είναι επαγγελματίες και ΟΚ άνθρωποι. Μου έχει τύχει να με ρωτήσουν μήπως δεν θέλω να με βγάλουν φωτογραφία και είπα πως δεν θέλω. Το σέβομαι αυτό, το εκτιμώ. Υπάρχουν και οι άλλες περιπτώσεις… Δεν έχω πάρει ποτέ τηλέφωνο παπαράτσι. Για κάποιες περιπτώσεις ανθρώπων ισχύει γι’ αυτό και έχει βγει προς τα έξω. Αλλά φαντάζομαι ότι ο κόσμος καταλαβαίνει πως υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις… Δε φαντάζομαι ότι η Φαίη ξυπνάει το πρωί και παίρνει τηλέφωνο. Θα την ακολουθήσουν γιατί είναι ένα πρόσωπο που τους αφορά. Η Μενεγάκη είναι ένα πρόσωπο που τους αφορά και θα την κυνηγήσουν. Είναι αστείο να φαντάζεται κανείς ότι παίρνουν τηλέφωνα τους φωτογράφους αυτά τα πρόσωπα. Υπάρχουν άλλοι που το κάνουν, αλλά δεν είμαστε όλοι μέσα στο ίδιο καζάνι. Δεν ήθελα ποτέ να υπάρχει κάποιος που να μου προσάψει κάτι τέτοιο. Ποτέ!».
Πώς αντιμετωπίζει το πέρασμα του χρόνου; «Πάνω στη σκηνή δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Αν κάνω κάτι, αν γυμνάζομαι, αν προσέχω τον εαυτό μου, το κάνω για μένα. Όχι επειδή έχει σχέση με τη σκηνή. Παλιότερα συνέβαινε το αντίθετο. Εγώ αν δεν γυμναστώ κάποιες φορές μες στη βδομάδα δεν αισθάνομαι καλά. Το κάνω για μένα και για τον άντρα μου. Θέλω να κοιτάζω τον εαυτό μου και να αισθάνομαι καλά. Στη σκηνή, λοιπόν, δεν έχω τέτοιες αγωνίες. Το ότι μεγαλώνω με αγχώνει. Κάποιες φορές μπορεί να είναι λίγο σκληρό μπροστά στον καθρέφτη. Και ο χρόνος αυτή τη στιγμή περισσότερο με αγχώνει σε σχέση με τα παιδιά μου. Μετράω πόσο θα είμαι όταν η Μελίνα θα είναι τόσων ετών. Όταν πάει να σπουδάσει, ας πούμε, πόσο θα είμαι; Αν κάνει κανένα παιδί, θα μπορώ να τη βοηθάω; Με χαλάει που βλέπω ότι το δέρμα μου αρχίζει να αλλάζει, όμως χαίρομαι τόσο πολύ που μεγαλώνω και αυτή τη στιγμή αισθάνομαι και σκέφτομαι πράγματα που δεν τα είχα σκεφτεί ποτέ πριν. Ποτέ πριν! Όπως ουσιαστικά πράγματα. Δεν είχα ασχοληθεί με τον εαυτό μου, ούτε με το τι είναι ευτυχία και τώρα εμβαθύνω, διαβάζω. Είμαι σε μια φάση που διαβάζω Αριστοτέλη, Πλάτωνα και βλέπω πόσο διαχρονικά είναι τα πράγματα που έχουν πει, πόσο με ακουμπάνε, πόσο δίκιο έχουν. Η ζωή δεν σταματάει όταν ολοκληρώνεται ένας κύκλος. Ποτέ δεν πρέπει να σταματάς και να έχεις στόχους. Πρέπει να έχεις κίνητρο για να κάνεις κι άλλα κι άλλα. Δεν θέλω ποτέ να αισθανθώ πως τα έχω κάνει όλα στη ζωή μου».
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
