Ακούστηκαν πολλά gossip για σένα τα τελευταία χρόνια, μεταξύ άλλων ότι πήγες σε μοναστήρι.
Για να προσκυνήσω πήγα και όχι για να γίνω μοναχή, όπως έγραψαν. Δηλαδή πήγα να γίνω καλόγρια και έπειτα φόρεσα το σορτς μου και βγήκα για καφέ; Είναι δυνατόν να έκανα αυτό το πράγμα; Χριστιανή είμαι και θα παραμείνω μέχρι να πεθάνω. Πιστεύω στο λόγο του Χριστού. Ούτε ήταν η πρώτη φορά που επισκεπτόμουν μοναστήρι. Το κάνω συχνά. Τι σχέση έχει αυτό;
Ακούγεται ότι είσαι ερωτευμένη.
Δεν θα απαντήσω ούτε θετικά ούτε αρνητικά. Δεν δίνω αναφορά για την προσωπική μου ζωή και σίγουρα ούτε δικαιώματα.
Ήσουν ένα βήμα πριν από το γάμο;
Ναι. Ένα χρόνο πριν. Επιλέξαμε με το σύντροφό μου να χωρίσουμε. Είμαι πλέον αρκετά ώριμη. Γνωρίζω ακριβώς τι θέλω. Επιθυμώ να κάνω οικογένεια και εύχομαι ο Θεός να μου φέρει έναν άνθρωπο που να αγαπώ και να με αγαπά και να ονειρεύεται το ίδιο πράγμα.
Πέρασες ένα δύσκολο πρόβλημα υγείας...
Πιστεύω πως από θαύμα ζω. Τέλειωνε η ζωή μου. Πέθαινα. Μόνο ένας άνθρωπος που το έχει βιώσει μπορεί να το καταλάβει. Επί ένα μήνα είχα μία κύστη που, ευτυχώς, τελικά δεν ήταν καρκίνος, αλλιώς θα είχα πεθάνει δύο ημέρες μετά την εγχείρηση. Τελείωνα! Οι γιατροί αρχικά δεν την είχαν εντοπίσει. Με έδιωχναν από το νοσοκομείο. Στο τέλος μού είπαν «είναι δική μας ευθύνη που δεν το ανακαλύψαμε νωρίτερα».
Πώς αισθανόσουν εκείνο το διάστημα;
Πονούσα, έκανα εμετούς, είχα κιτρινίσει, έλιωνα και ένιωθα ψυχικά ότι έφευγα. Ωραία είναι η showbiz, τα φώτα, η δημοσιότητα, αλλά όταν φτάνεις σε τόσο οριακό σημείο, αντιλαμβάνεσαι ότι δεν αξίζει τίποτα. Υπάρχει η ζωή και ο θάνατος και ευτυχώς γίνονται θαύματα. Δεν ήθελε ο Θεός να φύγω.
Έχεις βιώσει ρατσισμό στη ζωή σου εξαιτίας της τσιγγάνικης καταγωγής σου;
Όχι. Τουλάχιστον δεν μου το έχουν δείξει. Ούτως ή άλλως, είμαι πολύ καλά με τον εαυτό μου. Στην αρχή ο κόσμος δεν πίστευε ότι είμαι τσιγγάνα και μάλιστα και από τους δυο γονείς. Είναι πολύ όμορφο. Έχει έρωτα. Είμαστε ευτυχισμένοι με απλά και ωραία μικρά πράγματα. Δύσκολα ένας άνθρωπος που έχει τα πάντα από άποψη υλικών αγαθών είναι ευτυχισμένος. Ερωτευόμαστε, αγαπάμε και είμαστε 100% εκεί. Έχουμε πάθος.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Ευλογημένα και ευτυχισμένα. Δεν μεγάλωσα σε σκηνή. Το ήθελα όσο δεν φαντάζεσαι. Η μητέρα μου και ο πατέρας μου ήταν εξελιγμένοι σε αυτό το θέμα. Οι παππούδες όμως ζούσαν σε σκηνές. Όταν έβλεπα φωτογραφίες, έλεγα «Μαμά, ποτέ θα ζήσουμε και εμείς σε μια τέτοια σκηνή;» Το ζήλευα πάντα! Ονειρευόμουν να πάμε σε γάμο στην επαρχία. Η γιαγιά μου, παρότι τα παιδιά της ήταν πολύ καλά οικονομικά, έστηνε τσαντίρι έξω από τη βίλα του γιου της. Είναι πολύ όμορφο. Οι τσιγγάνοι είμαστε ελεύθεροι. Πριν από εφτά χρόνια, είχα πάει στο Παρίσι, όπου με πλησίασαν τσιγγάνες για να μου πουν τη μοίρα μου. Όταν τους είπα πως είμαι τσιγγάνα από την Ελλάδα, τρελάθηκαν. Μιλήσαμε στη γλώσσα μας. Μαγεύτηκα! Είμαι πολύ περήφανη για την καταγωγή μου. Δεν είχα ποτέ κόμπλεξ στη ζωή μου με αυτό το θέμα.
Τι λείπει από τη ζωή σου;
Να κάνω οικογένεια και παιδιά.
Περισσότερα στο «ΕΓΩ! Weekly» που κυκλοφορεί
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
