Τι γεύσεις κρατάς απ’ τα παιδικά σου χρόνια;Γεύσεις μάνας... Θυμάμαι τη ρεβιθάδα που έφτιαχνε και που ήταν το κυριακάτικό μας. Όλοι έτρωγαν κρέας και η Πάρος είχε ρεβιθιά. Τα βάζαμε απ’ το βράδυ στον ξυλόφουρνο με μπόλικο σκόρδο και δάφνη και ψηνόντουσαν ατέλειωτες ώρες.
Με καταγωγή απ’ την Πάρο, φαντάζομαι θα είχατε πολλά γλέντια.
Είναι πολύ φιλόξενοι οι Παριανοί, το σπίτι ολωνών είναι ανοιχτό. Πάντα γινόντουσαν γλέντια, πανηγύρια…
Μαγείρευες από μικρή;
Ήμουν χωμένη μέσα στην κουζίνα μαζί με τη μαμά μου. Μου άρεσε γιατί το έβλεπα σαν παιχνίδι… Τρελαινόμουνα με αυτή η ζεστασιά που βγάζει η κουζίνα, γι’ αυτό και μου είναι πολύ οικείος χώρος. Ακόμα και σήμερα όταν πηγαίνω σε σπίτια φίλων μου, τον καφέ μου εκεί θέλω να τον πιω. Έχει όλη τη ζεστασιά και την προσωπικότητα αυτών που μένουν στο σπίτι.
Ήταν μονόδρομος λοιπόν να ακολουθήσεις αυτό το επάγγελμα.
Ναι, ήρθαν όλα τόσο φυσικά λες και ήταν γραμμένο απ’ τη μοίρα. Αγωνίστηκα πολύ αλλά το κύμα τα έσπρωξε για να γίνει.
Τι έγινε όμως όταν απ’ εκεί που μαγείρευες για 10-20 φίλους στο σπίτι άρχισες να μαγειρεύεις για 100 άτομα σ’ ένα εστιατόριο;
Τον πρώτο χρόνο στην Πάρο μέχρι τις 9:30 δεν υπήρχε τίποτα. Έφευγαν όλα. Και επειδή όλα τα έφτιαχνα με τα χέρια μου ήταν ακόμα πιο δύσκολο. Σιγά-σιγά το έμαθα κι αυτό. Ουσιαστικά ήμουν μια νοικοκυρά που έκανε μια βουτιά στα βαθιά. Το ήθελα όμως τόσο πολύ που βρήκα την άκρη μόνη μου.
Σήμερα γράφεις σε περιοδικά, εκδίδεις βιβλία, έχεις εκπομπή μαγειρικής, ένα πετυχημένο εστιατόριο. Δεν υπάρχουν στιγμές που κουράζεσαι;
Έχω μάθει να δουλεύω σε τρελούς ρυθμούς. Κάποτε, ναι, κουράζομαι πολύ. Έχω όμως την Κυριακή και τη Δευτέρα που δεν δουλεύω. Αυτό που με ξεκουράζει είναι να κατεβαίνω στην παραλία. Αν κάνω και καμιά βουτιά θα έχω δύναμη να τρέχω απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ.
Η οικονομική κρίση επηρέασε τη δουλειά σου;
Όπως όλους μας. Προσπαθώ να κρατήσω τη δουλειά μου σε ένα επίπεδο και αυτό είναι δύσκολο. Έχουμε δουλειά, δόξα τω Θεώ και παρά τις δυσκολίες δεν άγγιξα τους μισθούς των παιδιών που δουλεύουν τόσες ώρες μαζί μου.
Με τον Μανώλη, το σύζυγό σου, πώς γνωριστήκατε;
Σε σπίτι φίλων…
Και τι είναι εκείνο που σε κέρδισε σε αυτόν;
Τον είδα και έπεσα ξερή! Ήταν ένας κούκλος! Και τώρα είναι βέβαια. Η αλήθεια είναι πως είχα πάθει σοκ όταν τον είδα. Ήταν πολύ σοβαρός και πολύ σίγουρος άντρας. Αυτά είναι τα στοιχεία που με κέρδισαν.
Και το παιδί ήρθε ύστερα από πόσο καιρό;
Ύστερα από 2 χρόνια.
Θυμάσαι όταν την πήρες πρώτη φορά στην αγκαλιά σου;
Ήταν περίεργα. Φοβόμουν να την κρατήσω. Δεν ήξερα…Ήταν περίεργο να έχω παιδί. Ήμουν ένας ξέγνοιαστος άνθρωπος όπου έβγαινα, χόρευα. Ξαφνικά βρέθηκα μ’ ένα παιδί που ήθελε τη φροντίδα μου. Στην αρχή ήμουν φοβισμένη. Έβαζα το αφτί μου πάνω της να δω αν αναπνέει, την κούναγα να κλάψει για να σιγουρευτώ ότι ζούσε. Με έκανε πολύ υπεύθυνη όμως η Κωνσταντίνα.
Θα είναι η… διάδοχος της κουζίνας σου;
Ήδη τρέχει τη βραδινή βάρδια του εστιατορίου και το κάνει και πολύ καλά. Παρόλο που είναι μικρή, κουμαντάρει όλο το προσωπικό και εμάς μη σου πω…Μερικές φορές τρομάζω γιατί βλέπω σε αυτή τον Μανώλη και την Αργυρώ μαζί.
Μαγειρεύει;
Πολύ καλά. Έχει, επίσης, πολύ καλή γεωγραφία της γλώσσας, ξέρει δηλαδή να ξεχωρίζει στοιχεία ενός πιάτου. Όποτε φτιάξω κάτι καινούριο η Κωνσταντίνα είναι η πρώτη που θα το δοκιμάσει για να μου πει τη γνώμη της. Και πολλές φορές μαγειρεύουμε μαζί. Δεν είμαστε πολύ συχνά όλοι στο σπίτι για να το κάνουμε αλλά τις γιορτές πάντα φροντίζουμε να τις περνάμε μαζί. Έρχονται οι δικοί μου απ’ την Πάρο, η πεθερά μου απ’ το Γαλαξίδι και μαγειρεύουμε όλοι. Για μένα η κουζίνα είναι γιορτή!
Την απόφαση για να φύγετε απ’ την Πάρο και να ζήσετε μόνιμα στην Αθήνα πότε την πήρατε;
Την απόφαση την πήρε ουσιαστικά ο Μανώλης, το 2004…
Είπαμε, αποφασιστικός ο Μανώλης.
Αυτό μου άρεσε τρομάρα μου! Πέραν απ’ την πλάκα δεν είχε άδικο. Έπρεπε να γίνει.
Ποιο ήταν το κίνητρο; Για να κυνηγήσεις εσύ περισσότερο την καριέρα σου;
Στην Πάρο δουλεύαμε 6 μήνες το χρόνο και 6 καθόμασταν. Όταν έχεις οικογένεια αυτό δεν βοηθά πολύ. Είπαμε λοιπόν να έρθουμε για να στρώσουμε μια δουλειά εδώ.
Και ο πρώτος καιρός στην Αθήνα πώς ήταν;
Είχα πάθει σοκ. Έμενα τότε στο τελεφερίκ και κατέβαινα να έρθω στη δουλειά μου και δεν μου έλεγε άνθρωπος καλημέρα. Τρελάθηκα! Ένα πρωινό μπήκα σε όλα τα μαγαζιά και τους έλεγα: «Καλημέρα σας! Με λένε Αργυρώ και κάθε πρωί θα περνάω και θα σας λέω καλημέρα!». Με κοίταγαν όλοι σαν ούφο. Έγινα όμως φίλη με όλα τα παιδιά. Μόνο έτσι λειτουργώ. Θέλω να νιώθω τους γύρω μου κοντά, να είμαι δεμένη μαζί τους, να είμαστε ομάδα.
Με την τηλεόραση γιατί ασχολήθηκες;
Η τηλεόραση ήρθε πολύ ξαφνικά. Γνωστοί που έρχονταν στην Πάρο μού πρότειναν να αναλάβω ένα ένθετο μαγειρικής. Έκανα ένα casting για τη Μενεγάκη που τότε ήταν στον ΑΝΤ1 και έτρεμε το φυλλοκάρδι μου, παρόλο που ήταν πολύ φιλική. Με επέλεξαν, αλλά τελικά, επειδή με ήθελαν 5 φορές τη βδομάδα, είπα όχι γιατί δεν θα μπορούσα να ζω στην Αθήνα και η οικογένειά μου στην Πάρο. Μετά μου έκανε πρόταση ο Αρναούτογλου για μια φορά τη βδομάδα στο πρωινό του και έτσι δέχτηκα.
Και με τα τελευταία που έγιναν και την αγωγή του Σπύρου Χαριτάτου που σου ζητά 1 εκατομμύριο ως αποζημίωση; Μετάνιωσες καθόλου που ασχολήθηκες με την τηλεόραση;
Όχι ποτέ. Αλίμονο… Συνεργάστηκα μαζί του στο παρελθόν και θέλω να πιστεύω πως έχω κάθε δικαίωμα να μπορώ να εκφράζω την άποψή μου.
Νιώθεις να ξεπέρασες τη γραμμή με αυτά που είπες στο Πρωινό μου; Ότι δηλαδή σου έκαναν καψώνια;
Δεν πρόκειται να σχολιάσω όσα αναφέρει στην αγωγή του. Αυτά θα τα κρίνει το Δικαστήριο. Ουδέποτε τον πρόσβαλα ούτε ζήτησα κάτι από αυτόν. Όσα αναφέρει όμως εκείνος, δυστυχώς, με θίγουν σοβαρά.
Να αλλάξουμε θέμα τότε. Σε θυμάμαι να λες πως ήθελες να φύγεις, να ταξιδέψεις.
Ακόμα θέλω. Άκουγα μικρή τις ιστορίες των ναυτικών και ήθελα να φύγω… Και είμαι τυχερή γιατί ταξίδεψα πολύ.
Τα ταξίδια βοηθάνε στη δουλειά σου;
Στο χωριό μου λένε πως όποιος γυρίζει, μυρίζει. Μέσα απ’ τα ταξίδια έχω μάθει πολλά. Και ταξιδεύω από πολύ μικρή. Λόγω της δουλειάς των γονιών μου στην Πάρο, είχαν εστιατόριο, έκαναν πολλούς φίλους στο εξωτερικό. Με έβαζαν λοιπόν σε ένα αεροπλάνο ασυνόδευτη και με έστελναν στην Αγγλία, στη Γερμανία, στη Γαλλία για να με παραλάβουν εκεί οι φίλοι μας. Έμαθα έτσι από πολύ μικρή πολλά καινούρια πράγματα.
Σε ποια ταξίδια σου έφαγες πιο καλά;
Στη Γαλλία, στη Νέα Υόρκη, στο Λονδίνο και βέβαια στην Κύπρο. Κορυφαία κουζίνα όλων όμως είναι η ελληνική. Η γεύση που αφήνει το φρικασέ μας, το λεμονάτο μας, το γουβετσάκι μας είναι ανεπανάληπτη. Ή μια χορτόπιτα ελληνική, με τραγανό φύλλο δεν συγκρίνεται με τίποτα στον κόσμο.
Και πού δεν έφαγες καλά;
Στην Αυστρία. Το μόνο που έτρωγα ήταν Sacher torte! Γι’ αυτό άλλωστε δεν ξαναπήγα.
Εάν ερχόταν κάποιος για πρώτη φορά στην Αθήνα τι θα τον συμβούλευες να κάνει; Πού να φάει, τι να δει;
Οπωσδήποτε να πάει στην Ακρόπολη, να κάνει μια στάση σε Πλάκα, Θησείο, Μοναστηράκι και οπωσδήποτε να περάσει απ’ την παραλιακή. Η Βουλιαγμένη και το Καβούρι είναι απ’ τα καλύτερα κομμάτια που έχουμε στην Ελλάδα. Ενώ βρίσκεσαι στην πόλη σου δίνουν την αίσθηση ότι είσαι σε νησί. Είναι μια μαγεία! Πρέπει επίσης, να δοκιμάσει τυρόπιτα απ’ το δρόμο και να πάει μια βόλτα απ’ τη Βαρβάκειο Αγορά που είναι ένα ξεχωριστό show!
Πού ταξίδεψες τελευταία φορά;
Τον τελευταίο χρόνο ταξιδεύω πολύ. Τον περασμένο μήνα πήγα 3 φορές Αμερική… Έχουν προκύψει κάποια πράγματα που χρειάστηκε να είμαι εκεί.
Αληθεύουν αυτά που γράφτηκαν; Πώς σε προσέγγισαν απ’ την Αμερική για να αναλάβεις δική σου εκπομπή εκεί;
Πέρυσι το Μάιο, με κάλεσε το BBS γιατί είχαν δει απ’ το site το πώς μιλούσα, το πώς έκανα τις συνταγές μου και τους άρεσα. Είχαμε όμως θέμα με τη γλώσσα γιατί τα αγγλικά μου δεν είναι τόσο καλά. Και δεν μπορώ να εκφραστώ έτσι όπως το κάνω τόσα χρόνια.
Κάνεις μαθήματα;
Το προσπάθησα πάρα πολύ. Έκανα 5 ώρες μάθημα τη μέρα και τρελάθηκα. Έτσι είπαμε να το πάρουμε πιο χαλαρά, η πρόταση είναι εκεί και όταν το αποφασίσω επιστρέφω. Εκτός απ’ αυτό, μια βδομάδα πριν, είχα πάει στην Disney στο Λος Άντζελες όπου με κάλεσαν για να κάνω μια παρουσίαση της ελληνικής κουζίνας στα τέλη Μαΐου. Ήδη απ’ ό,τι έμαθα απ’ το διευθυντή του πάρκου έχουν κλειστεί πολλά εισιτήρια για εκείνες τις μέρες. Θα υπάρχουν γωνιές όπου θα προσφέρουμε ελληνικές νοστιμιές, θα γίνουν ελληνικά αθλήματα εμπνευσμένα απ’ την Αρχαία Ελλάδα, θα διοργανώσουν χορούς ελληνικούς.
Τι θα φτιάξεις;
Έχουμε βάλει τυρόπιτες, σπανακόπιτες, χωριάτικες πατατοσαλάτες, γλυκά με γιαούρτι και πορτοκάλι, πορτοκαλόπιτες, όσπρια όπως είναι η φάβα, σαρδελίτσες, καπαρόφυλλα, συνταγές με ελιά. Εκτός απ’ αυτό θα γίνει και ένα φιλανθρωπικό δείπνο 100 ατόμων απ’ το Project Hope, έναν οργανισμό που μαζεύει χρήματα για τα ελληνικά ιδρύματα που έχουν σχέση με τα παιδιά. Ήδη τα εισιτήρια, που είναι 1000 δολάρια το άτομο, έχουν πωληθεί.
Θα σε ενδιέφερε να κυνηγήσεις μια καριέρα εκτός συνόρων;
Βεβαίως και με ενδιαφέρει φτάνει να μη μείνω μόνιμα εκεί. Δεν θέλω να χάσω την επαφή με την Ελλάδα. Μπορώ να ζήσω λίγο μακριά της αλλά όχι πολύ.
Κάνοντας αυτή τη δουλειά κέρδισες αρκετά: χρήματα, αναγνωρισιμότητα, καταξίωση. Τι είναι εκείνο που έχασες;
Έχω χάσει την ξεγνοιασιά. Πάντα υπάρχει κάτι που δεν πρόλαβα να κάνω σήμερα και προστίθεται στα παρακάτω. Δεν παραπονιέμαι όμως. Βλέπω την αγάπη του κόσμου και νιώθω τόσο περήφανη, τόσο γεμάτη που λέω χαλάλι.
Πες μου κάτι τελευταίο. Ποιες συνταγές απ’ τα βιβλία σου θα πρότεινες να φτιάξει κάποιος;
Για πρώτο τη σαλάτα παντζάρι με δροσιά γιαουρτιού, μήλο και πράσινα λαχανικά μαζί με ένα ψωμάκι, μια Παριανή φουσκωτή. Στα κυρίως θα βάλουμε ένα μουσακά με μελιτζάνες και για επιδόρπιο την πορτοκαλόπιτα που είναι άπαιχτη. Είναι εύκολη, οικονομική και τρώγεται όλο το χρόνο τέλεια. Ειδικά το καλοκαίρι με μια μπάλα σορμπέ είναι το καλύτερο γλυκό.
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
