Bertone Lancia Sibilo: Ο Tron ζει!: Μάλλον το παράκανε το studio Bertone και τράβηξε τη σχεδίαση πέρα από όσα θα μπορούσαν να ήταν αποδεκτά σε αισθητικό επίπεδο. Ειδικά όταν το ημερολόγιο έγραφε 1987!

Ένα μόνο μπορούμε να πούμε: Κρίμα τα μηχανικά μέρη τα οποία προέρχονται από τη Lancia Stratos! Πρώτα από όλα κάθεσαι χαμηλά, πολύ χαμηλά με τα πόδια σχεδόν τεντωμένα εμπρός και το τιμόνι μοιάζει περισσότερο με ρόδα ενώ τα όργανα είναι κάπου στο υπερπέραν. Το εμπρός τζάμι είναι τεράστιο, το πλαϊνό τζάμι είναι και αυτό τεράστιο και φυσικά δεν κινείται πάνω-κάτω. Αλλά επειδή κατά κάποιο τρόπο ο οδηγός θα έπρεπε να επικοινωνεί με τον έξω κόσμο, υπάρχει μια στρογγυλή τρύπα! Για να γίνουν μάλιστα τα πράγματα ακόμα χειρότερα, για να "διολισθήσεις" στο κάθισμα θα πρέπει να γλιστρήσεις πάνω από το γιγάντιο σε πλάτος πλαϊνό τούνελ. Και άντε μπήκες, πως βγαίνεις; Μάλλον δεν βγαίνεις! Ας μην ξεχνάτε πάντως ότι ο Tron ήταν ακόμα ζωντανός εκείνες τις ημέρες!

Δοξασμένα 70’s

Δεν θα μπορούσε παρά να είναι σχεδιασμένο στη δεκαετία του 70 και επιτίθεται στις αισθήσεις σου με την απόλυτη «μη αρμονία» της σχεδίασής του. Είναι ακριβώς ότι δεν περιμένεις και ίσως δεν θέλεις να δεις, είναι μια πρόκληση και ουσιαστικά στα όρια του χυδαίου. Όσο για τον σχεδιαστή του, εδώ που τα λέμε δεν θα μπορούσε να ήταν κάποιος άλλος από τον μεγάλο (ίσως τον πιο μεγάλο) Marcello Gandini. Και αυτό γιατί κανένας άλλος δεν θα είχε το θάρρος να… σπρώξει τη σχεδίαση στα όριά της, χωρίς ποτέ κανείς να μπορεί να τον κατηγορήσει. Και γιατί να τον κατηγορήσει κανείς; Γιατί προχώρησε σε ένα αισθητικό πείραμα, για το οποίο δεν δικαιώθηκε! Το να περιγράψεις το Sibilo σαν ακόμα ένα concept car του οίκου Bertone, θα ήταν ένα λάθος. Και αυτό γιατί δεν γεννήθηκε για να αρέσει, αντίθετα μάλλον σχεδιάστηκε για να μας πάει σε μια άλλη διάσταση. Για να πούμε την αλήθεια η σχεδίαση δανείζεται στοιχεία από την Alfa Romeo Navaho και Ferrari Rainbow, αλλά εδώ έχουμε να κάνουμε με μια πιο extreme διάθεση.

Μηχανικό hi-end

Τώρα γιατί χρησιμοποιήθηκε το υποπλαίσιο και τα μηχανικά μέρη της Lancia Stratos, αυτό από μόνο του αποτελεί ακόμα ένα μυστήριο. Ο κινητήρας ex-Ferrari (Dino) σε διάταξη V6 ζει πίσω από τους δυο επιβάτες εγκάρσια και μεταφέρει τη κίνηση στους αντίστοιχους τροχούς. Με τρία «Βεμπέρια» αποδίδει 240 ίππους και το κιβώτιο είναι πέντε σχέσεων. Οι αναρτήσεις αποτελούνται από διπλά ψαλίδια σε όλους τους τροχούς, ενώ τα δισκόφρενα είναι και αυτά τέσσερα. Τα καλύτερα λοιπόν! Έτσι,ο μόνος λόγος που μπορούμε να σκεφτούμε το γιατί βασίστηκε πάνω σε αυτά τα μηχανικά μέρη είναι ότι πλέον βρισκόμαστε στο 1977 και η Fiat είχε αποφασίσει να συμμετάσχει στους αγώνες ράλι με το 131 Abarth. Έτσι μάλλον είχαν μείνει στα αζήτητα οι Stradale εκδόσεις της Stratos και ο δανεισμός ήταν η εύκολη λύση. Όμως το πλαίσιο δεν έμεινε χωρίς αλλαγές. Γιατί μάκρυνε κατά δέκα σχεδόν εκατοστά και μάλιστα κατασκευάστηκε από μέταλλο που διαμορφώθηκε στο χέρι, αντί του πιο εύκολου fiber.
Όμως το 1978 δεν ήταν μια καλή χρονιά για το Gruppo. Οι απεργίες ήταν στο φόρτε τους και ο Gianni Agnelli περιέγραψε την κατάσταση στο Τορίνο σαν «ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί». Τελικά η παρουσίαση του Sibilo έγινε, αλλά η αντίδραση του τύπου δεν ήταν η καλύτερη. Άλλωστε ακόμα και ο Tron ξεπεράστηκε!