Μπορεί η τηλεοπτική βιομηχανία να πασχίζει (εδώ και πολλά χρόνια) να αναδείξει τη Φωνή, το Αστέρι, το Νέο. Ωστόσο, η ελληνική μουσική είχε το είδωλό της, αυτό που ήρθε να σκεπάσει με τη λάμψη ό,τι βρέθηκε στο πέρασμά του – όχι επειδή το ήθελε, αλλά επειδή δεν γινόταν αλλιώς, ήταν τέτοιο το «φως» της επιτυχίας του. Γι' αυτό και το έχει ακόμα με τον δικό της τρόπο.
Ο Παντελής Παντελίδης ήταν ένας λαϊκός βάρδος που αγαπούσες τα τραγούδια του. Παλιάς κοπής, αυθεντικός. Δεν είχε να κάνει με σουξέ ή promotion. Ο Παντελής Παντελίδης έλεγε το τραγούδι που γούσταρες να ακούς ξανά και ξανά. Δεν είχε hit singles, είχε καινούργια τραγούδια. Εξίσου καλά με τα προηγούμενα. Δεν ξεχνούσες τα παλιά, μόνο γούσταρες περισσότερο. Οι μελωδίες του ήταν εθιστικές, η ερμηνεία του ήταν χαρακτηριστική, μα το μεγάλο του μυστικό βρισκόταν στους στίχους. Λίγο σουρεάλ, καθόλου καθώς πρέπει, μιλούσε στη ψυχή σου, για την καψούρα σου, για αυτή την π... που σε παράτησε μας εσύ ακόμα τη λατρεύεις, γι' αυτή την άκαρδη που εσύ θες ακόμα και θες να της το πεις κοιτώντας τη στα μάτια.
Κάθε του τραγούδι και μια άλλη ιστορία. Παρόμοια με αυτή που έχεις ξανακούσει, μα ακόμα πιο εθιστική από την προηγούμενη. Ο Παντελής Παντελίδης είχε πετύχει γιατί είχε καταφέρει να τον αγαπήσεις για την εφηβική αφέλεια των στίχων του. Τότε που δεν σε ένοιαζε τόσο η σοβαροφάνεια, όσο να πεις αυτά που έχεις στη ψυχή σου.
Ναι, ο Παντελής Παντελίδης και τα τραγούδια του είχαν πολλή ψυχή. Γι' αυτό και το ταξίδι τους δεν τελείωσε όταν -τόσο ξαφνικά και άδικα- η τύχη έκοψε το νήμα της ζωής του. Το καλό με τις περιπτώσεις Ψυχής είναι πως δεν παίρνουν από επιχειρήματα. Το δέσιμο που έχει ο θαυμαστής του Παντελή με αυτό που έμεινε πίσω δεν είναι κάτι απλό, είναι μια σχέση εμπιστοσύνης. Ο Παντέλος εμπιστεύτηκε στο κοινό αυτά που είχε στην καρδιά του και το κοινό του χάρισε την αγάπη του. Στα θέματα καρδιάς δεν χωράνε δεύτερα λόγια.
Μπορεί να του έριξαν λάσπη, μπορεί να τον στεναχώρησαν, μπορεί να τον αδίκησαν. Δεν μου κάνει εντύπωση. Στην Ελλάδα ξέρουμε πολύ καλά να τραβάμε σαν σκυλιά οτιδήποτε διαφορετικό και να προσπαθούμε να το φέρουμε στα μέτρα μας – διαφορετικό είναι, σιγά μην το αφήσουμε να μας ξεπεράσει. Κι όμως, κανείς δεν χαμπάριασε. Και τι δεν ειπώθηκε γι' αυτό το παιδί; Σκέφτηκε ποτέ κανείς να αναθεωρήσει τη γνώμη του για τον Παντελή; Ποτέ, ούτε λεπτό. Μέχρι και σήμερα.
Γιατί ο Παντελής Παντελίδης ήταν τόσο αληθινός που δεν σε έπαιρνε να τον «προδώσεις». Ποιος άλλος σου είχε τραγουδήσει «Από πού να αρχίσω; Νιώθω πιο ευάλωτη από ποτέ»; Όσα τραγούδια να βγουν, όσες κόπιες και να προσπαθήσουν να τον μιμηθούν, ο Παντελής είναι ένας και η μουσική του υπογραφή ηχηρή σαν Επτανήσια φιλαρμονική.
Όσα χρόνια κι αν περάσουν, όσο υπάρχουν τραγούδια με τη φωνή ή την υπογραφή του Παντελή, θα υπάρχουν και οι άνθρωποι που θα τα ακούν φανατικά. Γιατί ποτέ καμία εμπιστοσύνη δεν έπαψε να υφίσταται, όταν ο ένας την έκανε για... πάνω.
Να 'σαι καλά ρε Παντελή εκεί που είσαι.
Για όλα τα ωραία που μας χάρισες.
Είναι κρίμα που δεν πρόλαβες να χαρείς μαζί μας όσο χαιρόμαστε εμείς αυτά που απλόχερα μας έδωσες.
Σε κάθε περίπτωση, τα social media μου για κουβεντούλα, ιδέες και προτάσεις είναι στη διάθεσή σας.
https://www.facebook.com/constantinos.antonatos
https://www.snapchat.com/add/SirConstantino
http://instagram.com/sirconstantino
https://twitter.com/SirConstantino
Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις
Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις από την εγχώρια και διεθνή showbiz στο yupiii.gr
